Cyborg Linoleic
Naar maten de tijd verstreek begon het steeds harder te schemeren, het donker begon terug te keren.
Het donker, Ik haat het...
In de vele steegjes van deze veel te grote stad zag je dan geen hand voor ogen, maar voor mij was het anders. Door mijn nachtvisie behield ik het zicht dat ik overdag had. Handig toch?
Ik bereikte het einde van het steegje dat blijkbaar op de een grote weg uitkwam. Deze was op dit moment bijna verlaten. Alleen een enkele fietser reed nog over de weg. Zigzaggend en bijna van zijn fiets tuimelend. Ik lachte in mezelf. Vandaag zal ik geen honger meer moeten lijden. Zodra de fietser het steegje waar ik stond voorbij fietste kwam ik tevoorschijn en sprintte op de eenzame fietser af, een vrouw zag ik nu.
Stomdronken reed ze alsof ze nog nooit een fiets had gezien, botste ze bijna tegen me op en viel toen uiteindelijk van het zadel af. De fiets zelf belande boven op haar waardoor ze zichzelf klem zette. Dus eens zo handig voor mij. Ik trok het mes en dode haar in één keer, daarna nam ik haar ook haar hart af. Terwijl het bloed voor een tweede keer deze dag langs mijn polsen en armen druipt liep ik weer die zelfde steeg in als waar ik vandaan kwam.
Zodra ik het bloot proefde en het hart verorberde merkte ik dat het anders smaakte. Kwam het doordat het een vrouw was? Ik had echt geen idee dat alcohol zich tot in het bloed kon begeven. Alles begon te duizelen, ik strompelde verder de steeg in en viel neer op mijn gezicht. Ik schreeuwde het uit van de pijn die het vreemde bloed me bezorgde.
De alcohol maakte de pijn erger...
Zo erg dat ik er volledig door ontspoorde...
Agent Jim
Met een vijftal patrouille wagens reden we elke mogelijke straat af op zoek naar de weggelopen cyborg. Tot nu toe was de radio met updates over de ontwikkelingen die er gebeurde nogal eentonig geweest. Tot nu dan.
Krakend kwam de politie radio tot leven:" Agent Brent voor agent Jim, er is een lijk gevonden in de eekhorendreef. Ik ben ter plaatse. De man heeft een gat in zijn borstkas waar het hart hoort te zitten. Alarmcentrale is al op de hoogte gesteld. Later verdere updates." Ik knikte naar mijn collega naast me die een beetje wit wegtrok bij het horen van het nieuws.
Ik antwoorde de radio:" Agent Jim voor agent Brent informatie overgebracht. Blijf ter plaatsen, meld verdere vorderingen." Er werd enkel nog een kleine bevestiging via de radio gestuurd waarna deze weer even levenloos als eerst werd.
Het was duidelijk dat we Lino snel moeten opsporen en onschadelijk maken, vooraleer er nog meer slachtoffers vallen. Ik ging er van uit dat dit het werk van Lino was.
Ik zuchtte en keek even mijn collega aan die stillaan weer wat meer kleur had gekregen.
"Is dit het werk van die jongen van je?", vroeg de jonge agente.
"Dat is een sterk vermoeden dat ik heb. "antwoorde ik met mijn ogen strak op de weg gericht.
Ergens maakte het gedachten dat die zelfde jongen in ons huis heeft gewoond, ook al was het maar twee dagen me tamelijk bang, zeker na wat Hanna me had vertelt. Ze had me op de hoogte gesteld van wat er in de Bunker heeft afgespeeld, en daarstraks wat ze in Lino's kamer had aangetroffen.
Nu is hij weer op moordpad,
Een gevaar voor ons allemaal.
Hanna Jacobs
Ik zat samen met Lotte in de zetel naar de tv te kijken. Lotte zat tegen me aan in slaap te dommelen. Ik had ondertussen het tv kastje gepakt en zapte wat van zender naar zender totdat ik ineens een nieuwsbericht zag.
Vandaag heeft de politie gemeld dat er een moordenaar op de dollen is in de stad. Hierom is er een veiligheid project opgesteld. Ter gevolg hiervan word er aan ouders gevraagd hun kinderen tot binnen in de school te brengen, de school zal zich hierna helemaal af moeten sluiten voor vreemden. Neer naar uw werk de kortste en meest evidente route. Hou alles gesloten en op slot op elk mogelijk moment van de dag.
De dader heeft ondertussen al twee slachtoffers gemaakt voorbije dag. Hij heeft een zwerver aangevallen en een vrouw die op de terugweg was van een feestje.
Momenteel is er geen spoor van de dader zelf, de politie is nog steeds volop op zoek naar deze moordenaar.
Ik keek even naar Lotte en zette toen de tv uit om het meisje naar bed te brengen. Morgen zal ze terug naar school moeten besefte ik me net en ik weer naar mijn werk. Ik zuchtte en nam Lotte in mijn armen. Nadat ik haar in bed had gelegd haalde ik de sleutel boven van de kamer waar Lino had geslapen en draaide deze op slot. Ik had besloten nooit meer naar deze kamer te gaan, althans toch niet vrijwillig. Ik krijg er nog steeds de rillingen van als ik denk aan de woorden die op de muur gekrast staan.
Zodra ik de deur naar mijn eigen kamer achter me sluit belt Jim me op: "Ik ga vanavond nog met de avondploeg mee verder op zoek naar Lino. We hebben twee uur geleden een tweede slachtoffer gevonden maar van Lino nog steeds geen spoor. Maak je niet al te druk, draai alle sloten op slot, dat zal normaal moeten volstaan. Ik kom pas laat thuis dus je hoeft niet op me te wachten."
Ik zei Jim goeden nacht en kroop in bed....
Al kon ik die nacht de slaap niet vatten...
JE LEEST
the monster cannibal
Misteri / ThrillerIk word gezien als een monster. Gewoon door wat ik ben... Door hoe ik leef... Met wie ik in omgang ben... Ik heet Linoleic , of terwijl gewoon Lino... ik woon zolang ik me kan herinneren als een experiment in een bunker, diep verscholen voor de buit...