Seungmin babasından ve evinden kaçarak Seul'a gider. Yeni bir hayat kurmaya çalışan Seungmin,karşısına çıkan gencin hayatı olacağını kim bile bilirdiki. Ama geçmişi onu bırakabilecek miydi bilmiyordu.
Chan: Felix'in dediği ile birlikte,Minho'nun içtiği su boğazında kaldı ve deli gibi öksürmeye başladı,Jeongin ise çığlık atmış gibi'ne' demişti bir anda bağırarak. Bir andan Jisung Minho'yu sakinleştirmeye çalışıyor,Jeongin ve ben hala şok olmuş bir biçimde telaş ve korku ile bakan çifte bakıyorduk,herkes yavaş yavaş normale dönerken,masadaki bir kişi gayet sakindi,Hyunjin. Muhtemelen her şeyi biliyordu.
Jeongin ona anlayamadığım bir bakış atıp kafasını sallamıştı. Sanırım anlatmadığı için kızgındı. Öyleyse eğer,güzel yüzüne veda etmelisin Hyunjin,çünkü kardeşimin kızdığında nasıl birisi olduğunu gayet iyi biliyordum.
Minho sakinleştikten sonra kaşlarını çatıp,nefessizlikten dolayı kıpkırmızı olmuş suratı ile Felix'e baktı. Changbin'de ondan farksızdı tabi. Ama onunkisi daha çok,Minho'nun bir şey diyip Felix'i üzmesinden korkuyordu. Felix'te abisine gözleri dolmuş bir şekilde bakıyor ve elleri titriyordu. Tam Jisung,Minho'ya sakin olmasını söyleyecek iken,Minho ona dönmeden elini kaldırıp, susmasını işaret etti. Felix titreyen sesiyle:
"Hyu-" Minho derin bir nefes aldı ve gözlerini kapatarak, Felix'in sözünü kesti.
"Ne zamandan beri." Gayet sakin sormuştu ama kaşları hala çatıktı biraz.
"2 haftadır." Diye yanıtladı Cahngbin. Minho sinirle ona dönüp:
"SANA SORU SORAN OLDU MU!? Seninle sonra konuşucaz." Demişti bir parmağını uyarırcasına sallayıp.
Aslında benim aksime gayet sakin biriydi Minho. Onun bu tepkisine hepimiz oldukça şaşırmıştık, çünkü onu daha önce bu kadar sinirli görmemiştik. Aslında tabi ailesine,eşcinsel olduğunu söylediğinde,onların tepkilerine dayanamayıp,gece bize geldiğinde sinirli halini görmüştük.
Minho ortaokuldan beri Jisung'u seviyordu. Jisung'da ondan farksızdı tabi. Sadece birbirlerine açılamıyorlardı. Minho'nun ailesi bu konulara oldukça katı ve önyargılı kişilerdi. Minho'nun eşcinsel olduğunu öğrendiklerinde 1 yıl boyunca psikoloğa götürmüş,bunun bir yararı olmayınca da Minho'ya sanki çocukları değilmiş gibi,yokmuş gibi davranmaya başlamışlardı. Elimizden geldiğince ona destek olmaya çalışıyorduk. Sanırım o yüzden kızmıştı.
Felix dudaklarını ısırarak her ne kadar ağlamasını gizlemeye çalışsa da en son dayanamayıp,bir hıçkırık bırakmıştı. Changbin masanın altından elini tutmuştu. Yakın oturduğumuz için görebilmiştim. Felix burnunu çekip,gözyaşlarını silmişti. Minho ellerini yanaklarına koyup hafif okşamıştı.
"Felix ağlamana gerek yok. Evet biraz fazla tepki vermiş olabilirim ama sende bana hak ver. Ben sadece benden bir şey saklamana kızdım. Yoksa senin her kararında,her zaman yanındayım. Benim senden bir gizlim yok,kimi aklımdan ve kalbimden çıkaramadığımı da biliyorsun." Jisung'un belli etmese de yanakları kızarmış ve hafif gülümsemişti,belli etmemeye çalışarak. Minho,Felix'e hiç bir zaman dayanamazdı. Her ne kadar iddalaşsalarda yinede dayanamayıp barışırdı. Ama biz Jeongin ile hep birbirimize tekme,tokat girişir,yine de en son ikimizde kendimizi haklı bulurduk.
Minho,kardeşini kendine çekip,sıkıca sarılmıştı. Felix'te ona gülüp sarılmıştı.
"Eğer bir daha benden bir şey saklarsan,bozuşuruz küçük." Felix'te gülümseyip kafasını sallamıştı sevimli bir şekilde. En sonunda Hyunjin gülerek:
"Yalnız Changbin semenin sen olduğunu sanıyordum ."demişti.
Dediği üzerine Changbin koluna vurup:
"Dalga geçme lan." Demişti.
Onlar atışmaya devam edip bizde onların bu hallerine gülerken,yeniden normale dönmemize sevinmiştim.
Yine normal sohbetlerimize dönerken,gözüm sevimli çocuğu arıyordu. Masadan bana seslenmeleri ile oraya dönmüştüm.
Akşam üzeri evlerimize dönmüştük. Jeongin'e iyi geceler diyip,duşa girmiştim. İşlerimi hallettikten sonra üstümü giyip,kitabımı elime almıştım. Ama bir türlü çözemiyordum. Çözsem bile yanlış çıkıyordu. En sonunda kapatıp,kendime kahve yaptım ve balkona çıktım. Gecenin manzarasını izlerken,aklımda sadece aklımda sevimli çocuk vardı. Acaba tekrardan karşılaşabilirmiydik. Bu biraz imkansızdı.(yoo niye imkansız olsun canım. İpler benim elimde,dert etme sen;) Ama eğer tekrar karşılaşırsak kesinlikle ona adını sorucaktım. Kahvem bittikten sonra zorda olsa onu düşünürken uyuya kaldım.
Nasıl gidiyor kitap. Umarım sevmişsinizdir. Kendinize iyi bakın görüşmek üzere:)
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
