ထီးနန်းမလုအောင် ခွေးရူးကို ယဥ်ပါးစေပါသော်လည်း

၅......အဆက်

သူပင္ မွတ္တမ္းမ်ားကို အျပီးသတ္ျပီးေလရာ အခိ်န္ကား အလြန္လင့္ေနေလျပီ။ လ ုပ္ၾကံသတ္ျဖတ္သူသည္ အနက္ေရာင္ ၀တ္စံုကို ၀တ္ထားသည္။ ပံုစံကား ထူးဆန္းသည္။

ကုယြမ့္ပိုင္သာ အင္ပါယာတစ္ခုလံုး ေျပာင္းလဲမႈမ်ားလုပ္ခဲ့ျပီး ေသခ်ာ ကိုင္တြယ္ခဲ့ျခင္းမရွိပါက ထိုကဲ့သို႕ေသာ ကၽြမ္းက်င္ပညာရွင္မ်ိဳးအား ယခင္ ေလ်ာ့တိေလ်ာ့ရဲ မေသမခ်ာ အေစာင့္မ်ားက ဖမ္းမိမည္ မဟုတ္ေပ။

ကုယြမ့္ပိုင္က သူ၏ အေဆာင္ေတာ္ရွိ အရာရွိအမႈထမ္းမ်ား၏ အေနာက္ဘက္ အထက္ပိုင္းက်ရာ ျမင့္မားေသာ တစ္ေနရာတြင္ ထိုင္ေနသည္။ သူ၏ ေလသံကား တစ္ဆယ့္ႏွစ္လေျမာက္ လ၏ ေအးစက္ေသာ ေလေျပမ်ားအလား ခဲစိမ့္ေနသည္။
“ မင္းကို ဘယ္သူက လႊတ္လိုက္တာလဲ”

လုပ္ၾကံသတ္ျဖတ္သူက ေျမျပင္တြင္ အဖိခံထားရသည္။ သူက ေအာ္ကာ တရားမွ်တမႈအတြက္ ေတာင္းခံ၏။

“ပန္းသူခိုးကို လုပ္ၾကံသတ္ျဖတ္သူလို႕ ဘယ္သူက ယိုးစြပ္လိုက္တာပါလဲ။အရွင္မင္းၾကီးမွာ ေကာင္းမြန္တဲ့ ဆံုးျဖတ္နိုင္စြမ္းရွိပါတယ္။ ဒီငယ္သားက ဆာေလာင္မႈေၾကာင့္ ကန္းျပီး  အတင့္ရဲစြာနဲ႕ နန္းတြင္း၀င္လို႕ တစ္ခ်က္ ခ ိုးၾကည့္ခ်င္ခဲ့မိတာပါ”

ကုယြမ့္ပိုင္:” ပန္းသူခိုးဆိုေတာ့ ပန္းခူးမယ္ေပါ့ေလ… ဆိုေတာ့ မင္းက က်န္းရဲ႕ အေဆာင္ေတာ္က ပန္းကိုေတာင္ ခူးခ်င္သတဲ့လား။ ဆိုစမ္းပါဦး ဘယ္လိုပန္းကိုမ်ား ခူးခ်င္ရတာလဲ”
သူ၏ ေလသံက ေအးစက္ေနသည္။အင္ပါယာ အေနာက္နန္းေဆာင္တြင္ မည္သည့္ ကိုယ္လုပ္ေတာ္မွပင္ မရွိေသးေပ။ သို႕ဆိုလွ်င္ ထိုပန္းကား သူ၏ အေစခံမ်ားကိုသာ ရည္ညႊန္းေနျခင္းျဖစ္ရေပမည္။

လုပ္ၾကံသတ္ျဖတ္သူဟာ ေခါင္းကိုေမာ့ကာ အင္ပါယာရွိရာသို႕ ၾကည့္သည္။ အင္ပါယာငယ္ဟာ အလြန ္ေဒါသထြက္ေနသျဖင့္ ႏႈတ္ခမ္းက တဆတ္ဆတ္တုန္ျပီး နားရြက္မ်ားက နီရဲေနသည္။ မ်က္၀န္းကလည္း ေအးစိမ့္ေန၏။သို႕ရာတြင္ ထိုကဲ့သို႕ ပံုစံေလးကပင္ မင္သက္သြားေစေလာက္ေအာင္ အၾကည့္မလြဲရက္နိုင္ခဲ့ေပ။ လွပလြန္းသည့္ တစ္ေနရာရာအား မျမင္နိုင္ခဲ့မည္ကိုပင္ စိုးရိမ္မိသည္အထိ….