3

109 27 5
                                    

පසුගිය කොටසින්

සර්.. ඇත්තටම මට සමාවෙන්න... ප්ලීස්... පොලිසියට කියන්න එපා.. සමාවෙන්න සර්.. මන් මේක .... මේක මන් ඔයාගෙ වොලට් එකෙන් හොරකම් කලා... "

"මොකා... "

°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°



"මට.... සමාවෙන්න ..."

මන් එයාගෙ අතින් කාඩ් එක අරගත්තා.
මට කේන්ති ගියේ නෑ කියන්න බෑ. මන් බලාපොරොත්තු වුණේ නෑ එයා ඒවගෙ වැඩක් කරයි කියලා.

"සමාවෙන්න... "

කඳුලු පිරුන් ඇස් දෙක බිමට හරවන් එයා ආයෙ ආයෙ සමාව ඉල්ලද්දි නම් මගෙ හිත උණු වුණා.

"හොඳයි... මන් එහෙනම් සමාව දෙන්නම්. කොහොමටත් මේ කාඩ් එක ගත්තා කියලා ඔයාට කරන්න පුලුවන් දෙයක් නෑ. ඒ කොහොම වුනත් ඔයා කරපු දේ වැරදි.. වෙන කෙනෙක් නම් ඔයාව පොලිසියට භාරදෙයි. එතකොට මොකද වෙන්නෙ කියලා හිතුවද... "

එයා තවමත් බිම බලාගෙන.

"හරි... දැන් ගෙදර යන්න. ඔයා ආයෙ මට මේක දුන්න එක මම අගය කරනවා. මගෙ වොලට් එක ඇහිඳලා දුන්නාටත් ස්තූතියි. "

මන් බලන් හිටියෙ එයා නැගිටලා යනකන්.

"ගෙදර යන්න ලමයො දැන්... හරි ඕක අමතක කරන්න. මන් සමාව දුන්නනෙ. ආයෙ කරන්න එපා.. "

"ස්තූතියි සර්.. මට සමාවෙන්න"

එයා නැගිටලා දෙකට නැවීගෙන මට ආචාර කරනව බලන් ඉද්දි මට පොඩි එකා ගැන හිනා යන්නත් ආවා. මූනෙන් පේන අහින්සක හුරතල්කමට මෙහෙම හොර වැඩ්  කරන්න පුලුවන් කියලා මන් දැනන් හිටියෙ නෑනෙ . මන් රැවටුනා කියලා මතක් වෙද්දි මට මන් ගැනත් හිනා.

"අහ්.. පොඩ්ඩක් ඉන්න.. .......... ආ මේක ගන්න.. ඕනෙ වුනොත් මට කතා කරන්න. "

"ජන්...ග් හෝ...සොක්.. ඩාන්සින්.. ඉ..න්ස්ට්‍රක්ටර්... හෝප් ආට් ඇකඩමි...."

එයා කාඩ් එක බලන් කියෙව්වා. ඊලගට මගෙ මූන දිහා බැලුවා.

"ඔය දෙවනි නම්බර් එකට කෝල් කරන්න උවමනාවක් වුනොත්.. ආයෙ කාගෙන්වත් හොරකම් කරන්න එපා. තේරුනාද..... ඔයාට මොනාටහරි සල්ලි ඕනද.. "

HUG ME - Vhope [Completed]Tempat cerita menjadi hidup. Temukan sekarang