Geçmişin izi (düzenleniyor)

39.Bölüm

Akşam olmuştur ve Masa toplanmıştır. Didem hasta olmasına rağmen toplantıya gelmiştir, çünkü Hızıra vermesi gereken özel bir dosya vardır.

Masa
Didem Hızıra Dosyayı verir.
Hızır: Teşekkür ederim Kızım. Çıkabilirsin.

Didem kafasıyla onaylar ve çıkar. Kapının önünde Hızır Ali Didem'i bekliyordur. Didem Hızır Ali'nin yüzüne bakmadan tam merdivenleri inecekken Hızır Ali Didem'in kolundan tutar.

Didem: Dokunma Bana!

Hızır Ali: Didem biraz konuşalım.

Didem: Bırak beni!

Hızır Ali: *Didem'in kolunu bırakmaz* Benimle konuşmadan bırakmam!

Didem: Hızır Ali bırak! Zaten iyi değilim. Seninle şimdi hiç uğraşamam. Görmüyor musun beni ne hale getirdiğini? Sen bana zarar veriyorsun. Biz birbirimize Zarar veriyoruz.

Hızır Ali: Didem beni dinle. Bak ben seni aldatmadım! Aldatmam!

Didem: *Gözyaşlarını tutmak için gözlerini kapatır ve derin bir nefes alır* Bırak beni!

Hızır Ali ne derse desin Didem inanmayacaktı. Çünkü Didem Kalbi acıyordu, incinmişti. Şimdi ikisi içinde ne doğru zamandı, nede doğru yer. O yüzden Ali Didem'in kolunu bıraktı ve gitmesi izin verdi. Didem yavaşça gözlerini açtı ve merdivenleri inmeye başladı. Ama dün gecenin yorgunluğu vardı üstünde. Gözlerinin önüne siyah bir perde iniyordu. Hızlıca bir yerden tutunmaya çalıştı Didem. Bunu fark eden Hızır Ali hemen Didem'in yanına koştu ve belinden tuttu. Didem'in kendisinden Destek almasını sağladı.

Hızır Ali: İyi misin Didem?

"..."

"Didem?"

Didem cevap vermez ve aniden kendini bırakır. Tam düşücekken Hızır Ali tutar.

"Didem aç gözlerini!" Yavaşca Didemin yanaklarına vurur, ayılması için ama hiç bir işe yaramaz. Hızlıca Didem'i kucağına alır ve merdivenlerden inip arabasına bindir.

O sırada dışardaki adamlar onlara doğru gelir.

Enişte: Ne oldu Dideme Hızır Ali? İyi mi?

Ferman: Ne yaptın lan yine kardeşime?

Hızır Ali: Biri şu arabanın kapısını açsın! Hastaneye götürmem lazım! Ateşi var, bayıldı. Tamam mı? Ben bir şey yapmadım!

Ferman: Senin yüzünden ateşi var! Senin yüzünden hastalandı!

Enişte: Burası kavga edilecek yer değil. Dost var düşman var! Özel hayatınızı, hayatımızı burda konuşmayın! İnsanların eline dedikodu malzemesi vermeyin! *Araba'nın kapısını açar* Hadi Hızır Ali götür karını hastaneye.

Hızır Ali: Teşekkür ederim Enişte. *Didem'i arabaya bindirir ve kendiside biner*

Ferman tam arabaya binecekken Enişte kolundan tutar.

Enişte: Ferman sen gitme. Babangili bekle beraber gidersiniz. Şimdi hiç zamanı değil. İçerde ne konuştuklarınıza bilmiyoruz. Hızır Ali bir durum olursa haber verir.

Ferman kafasını tamam anlamında sallar ve Hızır Ali arabayla hastaneye gider.

Hastane
Didem Acile almışlardır ve serum takmışlardır. Hızır Ali Didem'in elini tutup, ayılmasını bekliyordur.
Didem yavaşça gözlerini açar ve Hızır Ali'ye göz ucuyla bakar ve hemen elini çeker.