"Sen beni aldattın. Bundan ötesi var mı ha?"
"Evet seni aldattım. Çünkü ben ahlaksız kadının tekiyim."
-
Kapak tasarımı bana aittir!
-
Bu isimdeki ilk ve tek kitaptır!
-
İlk yayın tarihi: 24.10.2021
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bankta öylece oturuyordum. Düşünceler firar ediyordu aklımdan. Bilmiyordum burada oturduğumdan beri aradan kaç saat geçti? Öylece oturuyordum. Bomboş etrafa inceliyordum.
Aldığım tanıdık kokuyla hızla arkamı döndüm.
"Sen?" Dedim şaşkınlıkla.
"Sessiz kalmıştım. Nasıl anladın?" Diye yakınıp gelip yanıma, bankın diğer ucuna oturmuştu.
Kokundan...
Aklımı başımdan alan, bana kimliğimi unutturan o kokundan.
Sessiz kaldım.
Kavga çıkarabilirdim ama gerek yoktu. Hem boş yere kavga çıkacak ve çocuklar korkacaktı hemde bank babamın değildi.
Cebinden çıkardığı sigara paketinden aldığı bir dal sigarayı birkaç saniye içinde dudaklarına almıştı.
Hiç yüz yüze gelmemiştik. Ben yandan izliyordum.
Sigaranın içinden birtane aldım.
Bana şaşkınlıkla bakarken elindeki çakmağı alıp sigarayı tutuşturmuştum.
Kendi, yaktığı sigarasından solurken arada bakışlarım ona gidiyordu.
"Yine başlamışsın." Dememle başıyla onayladı.
Sigarayı bırakmıştı eskiden. Ben istemiyordum çünkü içmesini. O da ağzına bile sürmüyordu. Şimdi bakıyordum da ilki biter bitmez ikinciye başlıyordu.
"Sende başlamışsın." Bu sefer başıyla onaylayan bendim.
Eskiden, sigara içmekten de içenlerden de hoşlanmazdım. Ama şimdi kendim de içiyordum. Çok fazla sayılmazdı içtiğim.
Onun da içmesini istemiyordum. Çünkü sigara ona zarar veriyordu ve ben buna dayanamıyordum.
Üçüncüyü sigarasını yakmaya yeltenirken ben hâlâ ilkinin diplerindeydim.
"Çok içmedin mi?" Dedim hâlâ ona bakmamakta ısrar ederken.
"Eskisi gibi bırak de bırakayım." Titreyen sesine karşılık sessiz kaldım.
Bir şey söylemeden bir nefes daha çektim.
"Nefret ederdin." Demesiyle yandan bir bakış attım ona. Benim gibi dümdüz, karşıdaki çocukları izliyordu.
"Şu son birkaç yılda neler değişti bir bilsen."
Yutkunarak söylediğim şey ile sessiz kalma sırası ondaydı.
Küçük çocukların şen sakrak, kahkahalar eşliğinde, koşarak oynamasına gülümsemeden edemiyordum.
