Het Spel Der Duisternis

🕯12🕯

Ik staarde een tijd naar het mes in mijn handen. Met het besef dat Satan wouw dat ik een aantal jongens ging vermoorden. Ik zonk naar op mijn bed en liet het mes bijna vallen. Ik zat letterlijk met mijn handen in het haar. Hoe ga ik dit doen, als ik het al zou doen.

Voetstappen op de gang haalde me uit mijn gedachten. In een reflecs stak ik het mes onder mijn kussen net voor dat Denis, volledig in pyjama, de kamer binnen kwam. Hij glimlachte naar me en ging op zijn bed zitten met zijn strip.

Klaar voor de nacht....

🕯🕯🕯🕯🕯🕯🕯🕯🕯🕯🕯🕯🕯🕯🕯🕯

Ik heb geen idee hoe laat het was toen ik wakker werd. De maan straalde zijn licht door het raam en de kier tussen de gordijnen. Ik kwam uit bed in eerste instantie om naar het toilet te gaan, maar ik bedacht me. Ik stond al naast mijn bed toen ik me omdraaide en naar het kussen staarde.

Zou ik dit doen?

Ik zuchtte en stak mijn hand onder het kussen. Ik bekeek het mes nogmaals dat ik onder het kussen vandaan trok, dit maal in het heldere maanlicht. Eigenlijk lag het goed in mijn hand, klaar om toe te slaan. Het glimde ontzettend, onbewust werd ik verliefd op dit voorwerp.

Ik keek naar Denis slapende gestalte en bedacht me dat het geen goed idee zou zijn om hem te doden, aangezien hij op de zelfde kamer slaapt. Ik liep dus de kamer uit richting de toiletten. Toen ik daar was en mijn ding had gedaan hoorde ik een andere jongen binnen komen. Ik verborg me in een hokje en zette de deur op een kier. De jongen had blond haar dat alle kanten op stond. Stil kwam ik achter hem staan en hief mijn hand met het mes boven mijn hoofd. Zodra de slaperige jongen zichzelf omdraaide boorde ik het mes in zijn nek. De jongen snakte naar adem terwijl het bloed uit zijn nek en mond droop. Een paar tellen later viel het lijk van de jongen met een doffe klap op de badkamertegels.

Ik maakte me uit de voeten en liep terug naar mijn kamer. Daar plofte ik neer op bed en stak het mes terug onder mijn kussen.

De eerste moord was een feit.

Ik glimlachte in mezelf, als het altijd zo simpel ging ben ik in een mum van tijd klaar.

Kort keek ik naar het bed van Denis. Hij lag in foetushouding te slapen, hij snurkte zelfs zachtjes.

Ik grijnsde in het donker...

🕯🕯🕯🕯🕯🕯🕯🕯🕯🕯🕯🕯🕯🕯🕯🕯

S'morgens was Denis vroeger wakker dan mij. Hij trok de gordijnen open en zonnestralen verblinde me. Knipperend tegen het felle licht kwam ik overeind.

"Goedemorgen slaapkop, het is school vandaag weet je nog...", Hij glimlachte breed en pakte zijn uniform uit de kast. Mopperend kwam ik uit bed en trok, mijn uniform ook aan.

"Wat hebben we vandaag?", vroeg ik hem half slapend.

"Wiskunde, 2uur sport, 2 uur gedragsleer, een uur Nederlands en als laatste een uur geschiedenis", Denis was werkelijk een wandelende agenda.

Ik zuchtte. Wiskunde, wie bedenkt nu zo iets.

Samen liepen we nog half slapend de trappen af naar de eetzaal. Vandaag waren we redelijk vroeg, want er waren nog maar een kleine 20 tal jongens. Beetje bij beetje sijpelde de andere jongens en zusters de eetzaal binnen. Zuster Ursela was de laatste die binnenkwam. De gebruikelijke rituelen werden uitgevoerd voor het eten, alleen had ik er een andere visie op deze keer. Samen daagde we de vers weer voor:

Hij die ons water en brood geeft,
Zal over ons waken,
Hij die onze levens in handen heeft,
Zal de zielen bewaken,
Hij die het lot kent,
Zal de wereld beheren,
Hij die ons dit alles zendt,
Zal altijd alles weten.

'Hij' was Satan dat weet ik nu, Maar alles in het gedicht lijkt te zeggen dat we hem moeten gehoorzamen. Dat hij alles weet en dat hij ons kan doden als het moed.

Ik moed hen doden in zijn plaats...

Zuster Ursela stond op uit haar stoel en sprak de jongens toe: "Er is ontdekt dat er 1 van onze broeders het leven heeft gelaten, vermoedelijk afgelopen nacht. Zoals jullie weten kan er niemand de muren van dit gebouw binnen of buiten wanneer het donker is. Hiervan leidt ik af dat de dader zich onder ons bevind. Ik geef diegene de tijd tot de volgende volle maan om zich bekend te maken. Zo niet dan zullen alle kamers en lokalen tot in het kleinste hoekje worden doorzocht. Is dat duidelijk?"

Alle jongens bevestigde haar vraag ik ook.

Tegen de volgende volle maan moet ik dus 10 jongens hebben vermoord en het mes terug aan Satan geven, anders zit ik in de problemen. En de volgende volle maan is over 7dagen...

Ik besefte dat ik slim en snel te werk moet gaan wil ik in mijn opdracht slagen. En dat zonder hulp van iemand anders.

De jongens waren mijn vijanden nu, evenals de nonnen...