Het Spel Der Duisternis

🕯15🕯

Met een grijns liep ik door het trappenhuis naar beneden. Uit het niets begon het logo op mijn hand als een gek te branden. Ik greep mijn pols al pijn verbijtend vast, Terwijl er weer paarse rook zich om me heen verzamelde. Ik sloot mijn ogen en wachtte af.

Licht danste voor mijn gesloten oogleden. zodra ik mijn ogen opende stond ik weer in die zelfde zaal als eerder. Voor me strekte zich een rode loper uit waar er schedels op palen stonden langs de randen en op het verhoogje met de troon zat Hij, Satan.

Ik slikte even en liep behoedzaam op hem af, Hij deed niks hij keek me enkel aan. Bij hem knielde ik neer op het kussen dat er nog lag van de vorige keer dat ik hier was. Satan stond recht en ging voor me staan, op me neerkijkend. Ik slikte, geen idee hebbend wat er zal gebeuren, Bang afwachtend. 

Satan bukte zich en ik voelde zijn lange dunne vingers onder mijn kin, hij dwong me hem aan te kijken. Zijn ogen stonden vreemd, niet kwaad en niet teleurgesteld, maar er was ook geen vreugde of voldoening in af te lezen. Enkel doodse koude bloedrode ogen, zonder emotie.

Daarna liet hij me los en ging weer op zijn troon zitten:" Kom hier, en zit." Hij gebaarde naar de armleuning van zijn troon. Verward stond ik op en ging links van hem zitten. Satan legde zijn hand op mijn rug, zonder verder iets te doen. Hij zuchtte een paar keer maar deed niks. 

Uiteindelijk sprak hij:" Je mind-set is al redelijk goed, dat zal zich wel verder vorderen, maar je lichaam, normaal zou je na 2 of 3 moorden al verandering moeten opmerken, en die is er nog niet bij je. Je zit aan moord 4, die heb je net afgerond. Als je binnen 2 moorden nog altijd geen veranderingen hebt roep me dan op wil je."

Ik was volledig verward: 'Over welke veranderingen heeft hij het?'

Satan trok me op zijn schoot:" Maar het is niet erg dat het langer duurt. Jij bent 1 van de weinige die tot bij mij is geraakt. Mij hoor je niet mopperen daarover, Ik heb in de afgelopen 500 jaar geen kindje meer gehad zoals jij. " Hij lachte en keek me aan met een soort vaderlijke blik: "Ik merk dat je moe bent, en bij de nonnen word het te gevaarlijk. Slaap maar kindje, slaap maar , ik waak wel."

Ik was eigenlijk wel best uitgeput na nachten bijna niet slapen om steeds te gaan moorden. Deze nacht had ik nog een moord gepland, ook al zou het nu een pak moeilijker worden dan voorheen.

Satan hield me in zijn armen terwijl ik wegdommelde met mijn hoofd tegen zijn borst, luisterend naar zijn hardslag die op een sidderende en vreemde manier sloeg, maar toch bekend voorkwam.

🕯🕯🕯🕯🕯🕯🕯🕯🕯🕯🕯🕯🕯🕯🕯🕯

Ik werd wakker op Satan's troon. Satan zelf was nergens te bekennen. Ik richtte me op en stond op, op zoek naar hem. Op het verhoogje naast de troon merkte ik een deur op die op een kiertje stond, ik liep er heen en gluurde door de kier. Satan stond bij een paar kaarsen op een bijzettafel met een groot boek in zijn handen, stilletjes mompelend terwijl hij las. 

Voorzichtig duwde ik de deur verder open:" Ben je wakker kindje?", Satan draaide zich om met nog steeds die vaderlijke blik in zijn ogen. Hij legde het boek weg op de tafel en sloot me in zijn armen. Ik glimlachte, ondanks zijn koude en doodse aanraking. Hij liet me los en liep naar een wand vol met boeken die ik eerder nog niet had opgemerkt. Ik de wand waren de kasten ingebouwd en ze puilde uit van de boeken, Perkamentrollen en schriften. 

Satan pakte er een boekje uit, volledig in zwart leer gebonden:" Hier, lees hierin maar zorg dat niemand anders het kan lezen. Het zal je helpen op je tocht door het spel.", Hij drukte het boekje in mijn handen. Op de voorkant stond hetzelfde logo als op mijn hand in het leer gebrand en met rode verf overtekend. Nou ja, ik hoop dat het verf is, met Satan weet je nooit wat je kunt verwachten.

Ik wouw het boekje openslagen om te kijken wat er zowat instond, maar Satan greep mijn hand om me te belemmeren:" Kijk er pas in zodra je in moeilijkheid zit, dan zal het je helpen.", Ik schrok maar luisterde naar hem. Ik borg het boekje op door het achter mijn riem te steken en dan mijn truitje eroverheen te laten vallen. 

Satan knikte goedkeurend: "Nu is het tijd om terug te keren, je hebt nog 6 jongens ter dood te stellen"

IK grijnsde en liet me door de paarse rook opslokken.

Klaar voor een verdere moordtocht....