Het Spel Der Duisternis

🕯️3🕯️

De maan scheen zwak door het gordijn heen. Schaduwen danste door de slaapkamer en op mijn gezicht terwijl ik rechtovereind zat in bed. Denis lag al een tijdje te slapen met zijn gezicht naar de muur, zachtjes snurkend. Ik zuchtte en stak mijn handen onder mijn kussen. Vanonder het kussen haalde ik het voorwerp dat ik eerder deze avond eronder heb verborgen.

Een knuffel...

Het was een oude bruine beer die ik een paar jaar geleden op zolder heb gevonden. Hij was van grootmoeder geweest toen ze nog een klein meisje was, dat wist ik doordat haar naam op het label zat. 'Rozemarijn' ook stond er op de andere kant van het label een roos. Ik had deze de eerste dagen verborgen op mijn kamer bang dat mijn moeder het me zou afnemen met de reden dat het voor zwakkelingen is. Maar toen ze het ontdekte sloeg ze me niet zoals ik had verwacht. Ze staarde een tijd naar de beer in haar handen en stak hem bij de was. Toen deze schoon was lag de knuffelbeer klaar op mijn kussen toen ik thuis kwam. Dat was 1 van de goede momenten van mijn moeder.

Ik zuchtte nogmaals en glimlachte. Ik had mijn grootmoeder nooit gekend. Ze was gestorven 2 jaar voordat ik er was. Ik trok mijn knieën weer op tot onder mijn kin en drukte de beer tegen mijn gezicht. Ik ademde zijn geur in. Hij rook wat ouderwets maar dat vond ik niet erg. Het was nu mijn beer. Ik glimlachte met mijn gezicht tegen de buik van de beer. Hij was mijn vriend. Mijn enige vriend.

🕯️🕯️🕯️🕯️🕯️🕯️🕯️🕯️🕯️🕯️🕯️🕯️🕯️🕯️

Ik werd hevig door elkaar geschud. Moppert opende ik mijn ogen en zag Denis boven mijn bed hangen. Hij was al volledig aangekleed. "ga je nog wakker worden slaapkop straks komen we te laat.", half versuft ging ik overeind zitten. Denis gooide mijn uniform tegen mijn gezicht: "ik wist niet dat je nog met een knuffel sliep." Denis klonk geamuseerd. Ik keek weg van hem naar het dekbed waar mijn knuffel bovenop het deken lag. Ik vloekte in mezelf. "het is een beer die ik van mijn grootmoeder heb gehad" zei ik. Denis knikte: "rustig maar, kijk eens ik zal je iets laten zien." Denis trok zijn lakens van zijn bed en onthulde een knuffeldier dat daar onder verborgen lag. Een klein varkentje. Ik glimlachte. "ons geheimpje." Denis knipoogde.

🕯️🕯️🕯️🕯️🕯️🕯️🕯️🕯️🕯️🕯️🕯️🕯️🕯️🕯️

Eenmaal aangekleed kwamen we aan in de eetzaal voor het ontbijt. Denis en ik gingen op bij zelfde plaatsen staan als vorig avond. Ook vandaag kwam hoofdzuster Ursula binnen en wachtte wij tot we mochten gaan zitten. Weer weerklonk de vreemde vers doorheen de kamer:

Hij die ons water en brood geeft,
Zal over ons waken,
Hij die onze levens in handen heeft,
Zal de zielen bewaken,
Hij die het lot kent,
Zal de wereld beheren,
Hij die ons dit alles zendt,
Zal altijd alles weten.

Ik mompelde wat random woorden mee, niet Wetende hoe het eigenlijk ging. Daarna konden we eten.

🕯️🕯️🕯️🕯️🕯️🕯️🕯️🕯️🕯️🕯️🕯️🕯️🕯️🕯️

Denis liet me da klaslokalen zien waar we vandaag les zouden krijgen. Ook ging hij samen met me langs zuster Ivy om achter nieuwe kleding en een schooltas te vragen. Zuster Ivy's werkkamer was een klein rommelig lokaaltje die stok vol stond met van alles en nog wat. Ik zag een naaitafel, kast met stoffen, gezellige zeteltjes een gammele theetafel en een houten bed staan. Overal waar je liep lagen stuken stof en bollen wol over de grond verspreid. Zuster Ivy zat zelf achter haar naaitafel stof te Stikken toen we binnen kwamen. Ze glimlachte naar ons.

"Dag jongens, kan ik ergens mee helpen?" vroeg zusters Ivy zonder van haar stikwerk op te kijken. "ja, Locky heeft wat nieuwe kleding nodig. Hij is nieuw en heeft enkel wat oude vodden om aan te doen." vertelde Denis. Zuster Ivy knikte. "kom eens mee Locky." ze gebaarde dat ik haar moest volgen. Ze trok een gordijn opzij en onthulde een grote kast met naaipatronen en stoffen. "kijk maar eens wat je mooi zou vinden." daarna ging ze terug achter haar naaitafel zitten om verder aan de stof te stikken.

Denis kwam naast me staan en begon stoffen aan te wijzen. Het waren er echt veel te veel om uit te kiezen. Uiteindelijk kwam ik met Denis hulp tot 3 verschillende stoffen. Een effe zwarte stof, een effe donkerblauwe stof en een rode stof met een soort marmer effect.

Zuster Ivy knikte en begon mijn maten te meten met een meetlint, waarna ze heer notities in een boekje schreef. "eind deze week zullen de truien en shirts klaar zijn. Ik zal ook een paar simpele jeans maken voor je." ik knikte. Daarna verlieten ik en Denis haar kamertje.

Nu was het nog leuk, straks niet meer....