VILLAREAL SERIES 1: Taste of Fusion (SOON TO BE PUBLISHED)

CHAPTER 4

ASHER ISIAH

Arabella was a strong woman who was both naive and strong at the same time.

“What happened to Arabella, Asher?”  he inquired when he saw me carrying Arabella.

“I'll take her into her room because she's drunk,” sagot ko sa kanya.

“Let me, ako na magdadala sa kanya doon sa kwarto n’ya,” he volunteered.

“Ako na, mag enjoy na muna kayo doon babalik agad ako.” sabi ko at nilampasan s’ya.

I have a feeling he likes Ara because of the way he looks at her and the way he cares for her.

Umakyat akong hagdan patungong kwarto nang makita kong wala na si Alex. Doon ko nalang ito patutulugin sa ‘king kwarto.

She was very thin, but she weighed a lot. Ano bang pagkain nito? Akala ko pa magaan lang ‘to.

Saktong pagpasok namin sa aking kwarto ay sinukahan n’ya ang suot ko.

What the fuck! Buti nalang at konti lang ang sinusuka n’ya. Inom ng inom di naman pala kaya.

Ihiniga ko s’ya sa kama ng dahan–dahan. Amoy alak ang kanyang hininga at para akong malalasing nito. What did you do to me Ara. Hindi ako makaalis sa ganoong pwesto dahil mahigpit niyang hinawawakan ang aking leeg.

“Hmmmm.” ewan ko kung ano ang kanyang sinasabi. I removed her hands into my neck.

I clean myself dahil sa sinukahan n’ya ako. Tsssk! Wait, ako ba magbibihis sa kanya? Don't do that, Asher. Tama tatawagin ko nalang si Manang para mabihisan n’ya si Ara.

Pagkatapos kong linisin ang aking sarili ay tinawag ko si Manang.

“Manang, ikaw na bahala sa babaeng ‘yan. ‘Yong damit nandyan na sa kama.” utos ko at lumabas ng kwarto.

Tumambay ako sa terrace at pinagmasdan ang mga bituin sa kalangitan.

“Hey, what's wrong?” napalingon ako sa nagsasalitang si Alex.

Hindi ko s’ya sinagot tumingala ulit ako sa kalangitan. Mom, Dad, how are you? Nasaan na kayo? Hindi ako naniniwalang wala na kayo hangga’t hindi ko nakikita ang inyong bangkay. Alex, tapped my shoulder parang alam n’ya ang nasa isip ko.

“You know what Asher, I actually think this for how many times paano kong nagkahiwa–hiwalay tayo? Nasaan na kaya ako ngayon?” humarap ako sa kanya.

“Do you really think I'm going to let that happen, Alex?” seryoso kong tanong.

“No. I know ayaw mong magkahiwa–hiwalay tayong magkakapatid.” sabi naman n’ya.

“Where are they?” pag–iiba ko ng topic.

“Just let them enjoy the night. Bukas babalik na naman sila sa pagiging busy dahil sa trabaho.” sagot n’ya at tumingala sa langit.

“By the way, how was your restaurant?” matagal ko na din kasing hindi naitanong sa kanya ‘yon.

“You should go there and dine at my restaurant,” bahagya akong napangiti sa kanyang sinabi.

“Pero pinagbabayad mo naman kami kapag kakain kami sa restaurant mo.” totoo naman kasi kahit s’ya ang may–ari ng restaurant na ‘yon ay pinapabayad n’ya.

“Let me tell you, Asher. Business is business.” natatawa niyang sabi sa ‘kin. Tsaka huminga ng malalim at tiningnan ako ng seryoso.

“Asher, do you like Ara?” nagulat ako sa kanyang tanong.