VILLAREAL SERIES 1: Taste of Fusion (SOON TO BE PUBLISHED)

CHAPTER 29

ASHER ISIAH

The next morning, I woke up early with my eyes hurt from being unable to get a good night's sleep because I was worried of Ara. I immediately got out of bed, skipped taking a shower, and went to get my car keys to start looking for Ara. I don't even know where to look for her because she didn't have any friends while she was here in Manila for several months. They are not friends with Tamarra, and I know where's Tamarra now.

Patuloy lang ako sa pagmamaneho hanggang sa napadpad ako sa bahay ng mga Sanchez. Bumaba ako ng aking kotse para pumasok sa loob alam kong nandito ang mga magulang niya kung gusto nilang makigpalaro sige pagbibigyan ko sila.

“Good morning, Sir Asher.” their housemaid greeted me. I turned to face the man as he descended the stairs and pretended I didn't know everything what he was doing.

“What brings you here so early in the morning?” relaxed niyang tanong sa akin pero nananatili pa rin akong kalmado.

“I’m here to see if Arabella is still here. Kahapon pa siya hindi nagpapakita sa akin at hindi ko rin siya matawagan.” nag-aalalang sabi ko sa kanya. Ganyan nga Asher maglaro kayong dalawa GAME MODE.

“Asher, I’m sure you're aware. You can’t fool me. HAHA!” Malakas niyang tawa sabay tingin sa akin.

“What do you mean na alam ko, Mr. Sanchez?” kunot noo kong tanong sa kanya.

“Wag ka ng magmaang-mangan pa alam ko na alam mo ang aking tinutukoy,” Naglakad siya at umupo sa sofa. “Marami ka pang kakaining bigas hindi mo ako maloloko pero hayaan mo kung gusto mo ng laro pagbibigyan kita.” dagdag niya at isinandal ang kanyang likod sa sofa.

The old man is really getting on my nerves, so I made a fist with my hand and gritted my teeth. I want to ran in his direction to punch him but restrained myself.

“Kung alam ko man ang totoo, wala ka talagang kasing sama! Pati anak mo dinadamay mo sa mga kalokohan mo!” Galit kong sigaw sa kanya. He devilishly smile at me.

“You don't know anything, Asher. If I were you, I would not get engaged in this situations para hindi madamay.” Walang emosyon niyang sabi sa akin. Ang sarap na talagang hugutin ang baril ko at barilin siya para mamatay na at matapos na ang lahat ng ito.

“I know what you're thinking, so go ahead and shoot me with that gun you have there.” Tumayo siya at naglakad palapit sa akin na nakangiti.

“Hindi ko dudungisan ng dugo ang aking kamay para sa taong kagaya mo,” Tumalikod ako at handa ng umalis.

“Nagsisimula pa lang ako.” pahabol niyang sabi pero hindi ko siya nilingon at naglakad na ako palabas ng kanilang mansyon.

Mabilis akong sumakay sa kotse at pinaandar ito. Nasuntok ko ang steering wheel dahil sa galit mabilis akong nagmaneho para hanapin si Ara.

Agad akong nakaisip ng taong pwedeng puntahan ni Ara. Pagdating ko ay agad akong bumaba ng kotse pipindutin ko na sana ang doorbell ng lumabas ang taong gusto kong makausap.

“What are you doing here? Mali ka ata ng bahay na nauwian?” sarkastikong tanong niya sa akin pero hindi ko ito pinansin.

“I'm not here to cause a commotion, I'm here to find out if Arabella is here or if you know where she is.” direktong sabi ko sa kanya.