CHAPTER 42

776 16 1
                                    

ASHER ISIAH

I nervously paced back and forth inside my room, I kept my eyes glued to the windows, waiting for any sign of movement. I was filled with dread, not knowing where I would find my wife.


Napatigil ako ng may marinig akong boses mula sa labas ng aking kwarto. Lumabas ako para tiningnan kung sino iyon. I saw my co-police officers emerged from the house and beckoned him over. My heart raced as I rushed over to the police. The police shook his head sadly as he spoke.

“I’m sorry, Sir. We didn’t find your wife.” the police said to me.

Nasuntok ko ang dingding ng aming bahay. “Fuck!” malakas kong sigaw at napaluhod agad naman akong nilapitan ni Mommy upang pigilan at tiningnan ang aking kamay.

“Anak, huwag mo namang saktan ang sarili mo. Don’t worry your Daddy and Ara’s Mommy already search for Ara.” tumayo ako at kinuha ang aking baril at susi ng aking kotse.

Kung hindi ni’yo mahanap ang aking asawa ako ang hahanap sa kanya. “Anak, saan ka pupunta!?” sigaw ni Mommy sa akin pero patuloy lang ako sa paglalakad palabas ng bahay.

Agad akong sumakay sa aking kotse at mabilis ko itong pinaandar at nagmaneho paalis. Tumunog ang aking cellphone dinukot ko ito mula sa aking bulsa upang tiningnan kung sino ang tumawag. Nang makita kong number lang ito sinagot ko na agad.

“Asher!” sa tono pa lang ng kanyang boses alam kong nakangisi ang lalaking nasa kabilang linya.

“HAYOP KA! SAAN MO DINALA ANG MAG-INA KO!” malakas na sigaw ko sa kanya wala akong paki kung mabibingi siya sa ginawa kong pagsigaw sa kanya.

“HAHAHA!” fuck! Nahampas ko ang manibela ng aking kotse dahil sa galit.

“Gusto mo bang marinig ang boses ng iyong asawa? HAHAHAHA!” naikuyom ko ang aking kamay at binilisan ang pagmamaneho.

“ASHER!” narinig ko ang boses ni Ara sa kabilang linya. Fuck! Kapag may mangyaring masama sa aking asawa at anak ako mismo ang papatay sa'yo Arthuro.

“Asher, kung hindi lang sana matigas itong asawa mo, kanina ko pa sana siya pinapakawalan. Dahil sa kanyang pagmamatigas nasuntok ko siya sa kanyang tiyan!” malakas niyang tawa.

“FUCK YOU! PAPATAYIN TALAGA KITA KAPAG NAHANAP KITA!” Sigaw ko sa kanya ng malakas.

Nanginginig na ako sa galit gusto ko na siyang patayin ngayon! I try to trace his address pero hindi ko ito ma-trace. Pinatay ko ang tawag at itapon ko sa passenger seat ang aking cellphone.

I stopped my car along the empty highway and call Tamarra to ask her if she knows where my wife is. Agad naman itong sinagot ni Tamarra.

“Tam, may alam ka ba kung nasaan ang aking asawa?” diritsong tanong ko sa kanya.

“Oh, Babe. How are you?” kumunot ang aking noo dahil sa sinabi niya.

“Ang tanong ko ang sagutin mo! Hindi ako nakikipagbiruan, Tam.” sigaw ko. Hinigpitan ko ang hawak sa aking cellphone.

“Okay! Wala akong alam kung nasaan si Ara, teka nga tama ba ’yong narinig ko kanina na ‘asawa’?” seryoso niyang tanong sa akin.

“Oo, hindi ka bingi. Kasal na kami ni Ara, kaya kung alam mong nasaan siya pwede bang sabihin mo sa akin?!” hindi ko na napigilan ang sarili kong sinigawan ko ulit siya.

Natahimik ang kabilang linya at nakarinig ko ang ng mahinang pag-iyak. “Hello, are you still there? May alam ka ba kung nasaan si Ara?” pangatlong tanong ko na ito sa kanya.

VILLAREAL SERIES 1: Taste of Fusion (SOON TO BE PUBLISHED)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon