CHAPTER 31

1.2K 17 0
                                    

ASHER ISIAH


Ara and I lived at my rest house briefly while our parents' feud eased. I glanced at her as her eyes descended to the depths of the water.

“Are you all right?” I approached her and stroked her shoulder. I could see the agony in her eyes as she turned to face me.

“What I never know is when things will be all right? That feeling you'll wake up without worrying about any problems.” she returned her gaze to the sea and wiped her tears away.

“Let us set aside everything for the time being and simply enjoy our short vacation here. I promised that everything would be fine.” Niyakap ko siya ng mahigpit at hinalikan sa ulo.

“Wanna swim with me?” tanong ko ng bumitaw ako sa pagyakap ko sa kanya. Tumayo siya at ngumiti.

“Sure.” ngiti niyang sagot sa akin.

Naghubad ako ng damit at pant tanging brief lang ang natitirang saplot sa aking katawan. Tiningnan ko siya.

“You go first, and I’ll follow you.” she said  while staring at my body. “Let's go swim together so we can finish together; it's really nice to swim as the sun goes down,” I said her.

When I lifted her up like a newlywed, she shouted. She slapped my chest, and I dashed into the sea, carrying her, and flung her in. I giggled at what I did to her because she looked like a saturated wet chick in the rain.

Tumakbo ako dahil susuntukin niya ako naghabulan kami sa dagat. Huminto ako nang huminto rin siya dahil napagod kakahabol sa akin na hindi pa rin niya ako maaabutan. Hinihingal ako dahil kahit babae siya ang bilis tumakbo naalala ko lumaki pala siya sa isla.

She took off her clothes and shorts, only her bra and panties on. I looked at her without blinking; her figure had not changed; her waist was quite little, her skin was smooth and white, and her breasts were large and fit her body.

“Hoy! Mr. Villareal laway mo tumutulo na!” Sigaw niya sa akin agad naman akong nagpunas ng bibig dahil sa kanyang sinabi. “Pabilisan tayong lumangoy dito sa kinatatayuan natin hanggang doon sa may malaking bato.” sabay turo niya sa malaking bato sa malayo. Napalunok ako ng laway dahil sobrang layo ng batong pupuntahan namin.

“Ano? Natatakot ka ba? Ayaw mo ha sa hamon ko?” ngumiti ako at tiningnan siya. “Wala pang inaatrasan ang isang Asher Isiah Villareal, tandaan mo ’yan.” pagmamayabang ko sa kanya.

Tumawa lang siya habang nag stretching na akala mo naman sasali ng swimming contest. Hindi ako maka-concentrate dahil sa kanyang magandang katawan nag-iinit ako.

“Hoy! Kanina pa kita tinatawag, ano tatanggapin mo ba ang aking hamon?” nakapameywang niyang tanong sa akin.

Hindi ko siya hinarap nag-concentrate na lang ako kung paano ko siya matatalo sa pabilisan ng langoy.

“Bibilang ako hanggang tatlo.” sabi niya ng hindi nakatingin sa akin.

“ISA!”

Hindi ko ang aking sarili pagkabilang niya.

“DALAWA!”

Nakatingin lang ako sa bato at nag-concentrate.

“TATLO!” sabay-sabay kaming lumangoy nauna ako ng konti sa kanya kaya mas binilisan ko pa para hindi niya ako maabutan.

VILLAREAL SERIES 1: Taste of Fusion (SOON TO BE PUBLISHED)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon