“ ပန်းပြာတစ်ပွင့်..”
ကိုင်ထားတဲ့ စာအုပ်အဖုံးပေါ်မှ ခပ်သော့သော့ စာလုံးဖြင့် ရေးထားသည်ကို မိမိနားမှ ကြားရုံမျှ ခပ်တိုးတိုးလေး ရေရွတ်ကြည့်လိုက်မိလေသည်။ တပြိုင်နက်တည်း လှိုက်ကနဲ ဖြစ်လာတဲ့ ရင်ထဲက ဝမ်းနည်းမှုတချို့ကိုတော့ ပြန်မြိုချဖို့ရာ အချိန်မမှီတော့ပေ။ ဝေ့တက်လာသော မျက်ရည်စများ မသက်ဆင်းစေဖို့ရာ ခေါင်းကိုမော့ရင်း သိမ်းဆည်းလိုက်ရုံမှတပါး တခြား ဘာကိုများတတ်နိုင်ဦးမှာတဲ့လဲ။
မိမိသည် ပန်းပြာတစ်ပွင့်အတွက် ငိုကြွေးဖို့ရာပင် လိပ်ပြာမဝံ့ရသောသူ။
ရင်နှင့်ရပါသော ပန်းပွင့်ပြာ။
ပွင့်ချပ် ၅ ချပ်။
ပြာလွင်နေသော အရောင်အဆင်း။
ထိုပန်းပွင့်ပြာသည် မွှေးပျံ့ထုံသင်းလေတဲ့ အနံ့ဟူသည် မရှိ။ ပကတိ ကြည်လင်နေသည်ကလွဲ အခြားသော ရောယှက်မှုမပါပဲ လှပပေလွန်းသည်တမုံ့။
ထို့အတူ ထိုပန်းပွင့်အမျိုးသားငယ်လေးသည်လည်း လူမက နတ်တမျှ နှိုင်းတုဖွယ်ရာ နုနယ်ပျိုမြစ်သည့် ရုပ်အဆင်းနှင့် ခိုင်ခံ့တည်မြဲသော သစ္စာတရားများဖြင့် ရှင်သန်နေထိုင်ခဲ့သည်။ တန်ဖိုးအနဂ္ဂ ဖြတ်တည်းဖွယ်ရာပင် မစွမ်းနိုင်ခဲ့သော ဖြစ်တည်မှုလေးတခု ဖြစ်ခဲ့သည်ပဲ မဟုတ်လား။
အပြစ်သား မိမိနှင့် မထိုက်တန်လွန်းခဲ့ခြင်းသာ။
…
*
“ ပန္းျပာတစ္ပြင့္..”
ကိုင္ထားတဲ့ စာအုပ္အဖုံးေပၚမွ ခပ္ေသာ့ေသာ့ စာလုံးျဖင့္ ေရးထားသည္ကို မိမိနားမွ ၾကား႐ုံမွ် ခပ္တိုးတိုးေလး ေရ႐ြတ္ၾကည့္လိုက္မိေလသည္။ တၿပိဳင္နက္တည္း လွိုက္ကနဲ ျဖစ္လာတဲ့ ရင္ထဲက ဝမ္းနည္းမႈတခ်ိဳ႕ကိုေတာ့ ျပန္ၿမိဳခ်ဖိဳ႕ရာ အခ်ိန္မမွီေတာ့ေပ။ ေဝ့တက္လာေသာ မ်က္ရည္စမ်ား မသက္ဆင္းေစဖို႔ရာ ေခါင္းကိုေမာ့ရင္း သိမ္းဆည္းလိုက္႐ုံမွတပါး တျခား ဘာကိုမ်ားတတ္နိုင္ဦးမွာတဲ့လဲ။
မိမိသည္ ပန္းျပာတစ္ပြင့္အတြက္ ငိုေႂကြးဖို႔ရာပင္ လိပ္ျပာမဝံ့ရေသာသူ။
ရင္ႏွင့္ရပါေသာ ပန္းပြင့္ျပာ။
ပြင့္ခ်ပ္ ၅ ခ်ပ္။
ျပာလြင္ေနေသာ အေရာင္အဆင္း။
ထိုပန္းပြင့္ျပာသည္ ေမႊးပ်ံ့ထုံသင္းေလတဲ့ အနံ႕ဟူသည္ မရွိ။ ပကတိ ၾကည္လင္ေနသည္ကလြဲ အျခားေသာ ေရာယွက္မႈမပါပဲ လွပေပလြန္းသည္တမုံ႕။
ထို႔အတူ ထိုပန္းပြင့္အမ်ိဳးသားငယ္ေလးသည္လည္း လူမက နတ္တမွ် ႏွိုင္းတုဖြယ္ရာ ႏုနယ္ပ်ိဳျမစ္သည့္ ႐ုပ္အဆင္းႏွင့္ ခိုင္ခံ့တည္ၿမဲေသာ သစၥာတရားမ်ားျဖင့္ ရွင္သန္ေနထိုင္ခဲ့သည္။ တန္ဖိုးအနဂၢ ျဖတ္တည္းဖြယ္ရာပင္ မစြမ္းနိုင္ခဲ့ေသာ ျဖစ္တည္မႈေလးတခု ျဖစ္ခဲ့သည္ပဲ မဟုတ္လား။
အျပစ္သား မိမိႏွင့္ မထိုက္တန္လြန္းခဲ့ျခင္းသာ။
…
