CHAPTER 23

438 17 6
                                    

HERA HERNANDEZ

Staring at the mirror while thinking what will happen later. Kung kahapon ay atat na atat akong dumating ang araw na ito, ngayon ay gusto kong next week pa sana dahil ganito pala kabigat ang kaba na mararamdaman.

Inhale. Exhale. Inhale. Exhale.

Everything is fine, Hera. Just do your part and you'll love its outcome.

Hinawakan ko ang wedding gown ko. I will be Missis Wartor starting this day. My love of my life will be mine at last!

I love my gown! Napaka-elegante. Thanks to the designer, siguradong malaki ang naibayad dito nila mama.

This will be the first time na susuotin ko ito. Ngayon ko lang kasi ito nakita dahil gusto akong i-surprise ng mga magulang ko.

Nagulat ako nang biglang bumukas ang pinto. Tatanungin ko sana kung sino ito pero nang marinig ko ang boses ng babae ay hindi ko na itinuloy.

"Song ito ni Taeyang!"

Si Hea, my younger sister, ang pumasok. She were singing pagkapasok niya. Natawa ako nang biglang niyang kinurot ang boses niya. She has a good vocal, minsan nga ay naiinggit ako sa kanya dahil ang Ganda ng boses niya and I am very proud of her pag sumasali siya sa mga singing contest noon.

"Hi sister!" Kinawayan niya ako.

"Hello, saan ka galing?"

"Pumunta muna ako kay mama. Oh, your wedding dress!"

Dumapo siya sa sofa at pinatugtog ang bagong kanta. Sinabayan niya ito.

"But if you believe that you belong with him, promise me you won't let anyone hurt you"

"Oh, see you in that wedding dress, oh no." Pagkanta niya.

I know that song. Wedding Dress by Taeyang English version. I love that song also.

"Hea, kinakabahan ako."

"Why naman, ate?" She stopped singing for a moment. Napansin niya ang kaba sa nanginginig kong boses. Naging background music namin ang kanta.

What if hindi matuloy ang kasal?" Tanong ko. What if nga? What am I going to do?

"Bakit mo 'yan nasabi? Ang mabuti pa ay isukat mo na 'yang damit para malaman kung kasya ba o hindi. Baka ma-late ka sa kasal mo at maging halimaw na naman ang lalaking iyon. Baka ako pa ang pagalitan." Sagot niya. Nagtataka ko siyang nilingon. Sinong tinutukoy niya?

“Sinong tinutukoy mo? Mga bisita o si Clevion?” nagkibit-balikat lang siya. She didn't answer my question.

May tinatago ba siya sa akin? May nangyari ba kahapon sa museum? He trespassed a art museum yesterday para makita si Clevion. He loves visiting museums, especially art museums and  galleries. Nalaman ko kahapon sa kaibigan kong si Tamara, Clevion's stylist, ang schedule ng lalaki kahapon.

Hindi ko na lang pinansin ang sinabi niya kanina lamang. Maybe she said random thoughts. Wala naman si Clevion sa room na napasukan niya kahapon.

"Diba may pamahiin tungkol sa damit pangkasal?" I asked. I just want to ease this emotion I feel right now. Parang may mali.

"Ah! 'Yung tungkol sa pagsukat ng gown eh puwedeng 'di matuloy ang kasal? Grabe ka naman ate, paano mo maisusuot para sa kasal mo mamaya kung hindi mo susukatin?" Tumango ako. Nakita kong napa-facepalm siya. She might be thinking na nabaliw na ako at kung ano-ano ang iniisip.

"Natatakot ka ate? Na-expire na 'yang paniniwala ng mga matatanda."  I know that it is just a superstition. I just want to divert my mind from overthinking.

✔️Unexpected WeddingTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon