AYRI DÜNYALAR

13. BÖLÜM:Trabzon

Merabayın okurlarııım.

İlk önce bir teşekkür etmek istiyorum siz okurlarıma.
Iyiki varsınız, iyiki okurlarımsınız.
Ayrı Dünyalar, on bin okunmaya ulaşmak üzere.

Açıkçası ben bu hikayeyi öylesine yazmıştım ve hiç de beklentim yoktu. Ama siz vardınız.

Çok çok teşekkür ederim.🤍

Fazla uzatmadan bölüüm...

::::::::::::::

"Ee Turan, ne var ne yok görüşmeyeli?" Selim amca babamın omzuna kolunu attı dostça. Onun da gözlerinin içi parlıyordu.

"İyiyiz Allah'a şükür Selim. Sende, sizde ne var ne yok?" Babam da onun dostça tavrına karşılık verip omzuma attığı kolunu tuttu. Abimin yaptığı menemeni yemişlerdi ve su anda sohbet ediyorduk. Ben, Arzu hanım ve Ayça yememiştik. Ben aç olmadığım için yememiştim, Ayça da domates sevmediği için. Bunu duyduğumda ufak çaplı bir şok geçirsem de fakültedeyken de böyle bir arkadaşım olduğu hatırlayınca durumu kanıksamıştım. Erkekler kendi aralanında sohbet etmek için yan eve geçince bizde kadın kadına kalmıştık. Ben babamın odasında kalacaktım, Arzu hanım ve Ayça da benim odamda. Abim zaten Yüzbaşıyla kalıyordu.

"Siz yol yorgunusunuzdur Arzu hanım. Ben babamın odasında kalırım, siz de benim odamda kalabilirsiniz. Babam hep abimlerde kalır zaten. Askeriyeden de eve nerdeyse nadiren gelir. Nevresimler yeni zaten hiç kullanılmamış, yani eğer rahatsız olursanız ben zaten fazla hareket edemediğim için burada da yatabilirim," dedim Arzu hanıma doğru konuşarak. Kadıncağız neredeyse olduğu yere uyuyup kalacaktı. E bünyesi de artık yolculukları iyi karşılamadığı için haliyle yorulmuştu. Ayçaya baktığımda onun da aynı halde olduğunu gördüm ama onun gözleri daha az yorgun bakıyordu. Sanki beni anlamak, tanımak istercesine bir istek vardı gözlerinde.

"Tamam kızım sorun yok. Ama sen de bana hanım deme artık. Yabancı gibi hissediyorum. Arzu anne yada Arzu teyze de." Mavi gözlerini gözlerime iliştirip gülümsedi ve konuşmasını sürdürdü.
"Ama bilesin Arzu anne demeni tercih ederim," dedi. Başımı önüme düşürdüm ve gülümsedim.

"Peki Arzu-," Yutkundum. "- anne," dedim samimiyetine karşılık. Bu benim için alışılmadık bir durum olsa da, onu annem yerine koyamasam da, sıcak tavrı bana annemi anımsattığı için sanırım bunu deneyebilirdim. Buğulu gözlerimi görünce hemen yanıma geldi ve oturdu. Sıcacık eli yanağıma uzandı ve narince yanağımı okşadı.

"Oy kuzum benim. Ben, yani istemiyorsan, sana zor gelecekse demek zorunda değilsin. Kendini mecbur hissetme. Anlıyorum seni kuzum benim," dedi en az dokunuşu kadar nazik olan sesiyle. Buğulanan gözlerimi birkaç defa kırpıp yaşları geri gönderdim ve yanağımdaki elinin üstüne elimi koydum. Elimin altında hissettiğim sıcaklık öylesine huzurlu hissettirmisti ki. Daha üç saat önce gelmelerine ve daha yeni tanışmama rağmen en az ailem kadar sıcaklardı. O kadar yakın hissetmiştim, hissettirmişlerdi.

"Yok sorun değil, yani ben annemin yerine kimseyi koyamam. Bunu anlarsınız ama siz, annemin bana dokunuşu, bana bakışı gibi, yani onun bana davrandığı gibi davrandığınız için sanırım yapabilirim," Duraksadım ve mavi gözlerine bakıp tekrar konuştum.