İNTİKAM (DÜZENLENECEK)

20 KARAR

Kendinizi hiç boşlukta hissetiniz mi? Hani olurya iki şeyin arasında kalırsın ve o iki şeyinde sana zararı dokunacağını bilsende bir seçim yapmak zorunda kalırsın. Peki çıkar yol yokmuydu .

Bu hikayede yoktu . Benim hikayemdeki çıkan bütün yollar Buğra tarafından kapatılmıştı. Şimdi ise beni öyle bir köşeye sıkıştırmıştı ki. Ne desem boş gibiydi hangisini seçebilirdim seçenekleri değerlendirdim.

Kendi isteğimle onla beraber olursam kendimi istediğim gibi öldürmeme izin verirmiş.
Olmassam en ağır işgenceler ederek bu dağ başına gömüp gidecekmiş.
Mantık çercevesinden baktığımda yani kendi mantığıma göre iki şekildede ölücektim. En az acılı olanı seçmeli ve bir an önce intikamını alıp bu oyunu bitirmesini sağlayabilirdim.

Ama birde diğer taraftan baktığımda zaten iki şekildede ölücektim. Namuslu ve masum ölmek ve ona istediğini vermemek ama intikam oyununun yine bitmesini sağlamakta elimdeydi.

Burda önemli olan şey ise fiziksel acıya ne kadar dayanabileceğimdi.Eğer onla kendi isteğimle birlikte olursam ben ölsem bile ailemin peşini bırakmayacaktı ve ben ailemin katiliyle kendi isteğimle birlikte olursam çekeceğim ruhsal acı daha büyük olacaktı.

Ben düşüncelerimle boğuşurken bana verdiği 5 dakikanın bittiğini belirtir bir şekilde öksürünce kafamı kaldırdım.
"Evet Nisa kararın nedir "dedi gülümseyerek tam bir psikopattı.
"İkinciyi seçiyorum"dememle yüzü bir anda düştü gerçekten bunu beklemiyordu ölürken bile onu mutlu etmemek beni garip bir şekilde mutlu ediyordu.

"Ne kadar dayanabileceğini sanıyorsun hâ acıya ne kadar dayanabilirsin Nisa?"dedi
"Zaten öldürmeye çalışmıyormusun dayanamayıp gebermem senin işine gelmez mi?"dedim.
"İşte bu kadar aptalsın bu işteki intikam noktası senin ölmen değil acı çekmen en az annem kadar ,benim kadar hemen geberip gidersen bu intikam değil küçük bir ödül olur"dedi

"Peki seninle birlikte olursam intikam noktası ne olacak nasıl bir acı çekeceğim "dedim
"İşte o en büyük intikam benim için ben seni öldürdükten sonra durmayacağım ailenin peşini bırakmayacağım ve sende kendi isteğinle ailenin katıliyle birlikte olmuş olacaksın ve bence bu ruhsal acı intikamların en büyüğü olacak."

"O zaman bende sana bu zevki tattırmayacağım seçim benim karar benim ikinciyi seçiyorum"dedim gülümseyerek psikopatlaşma sırası bendeydi . Nasıl olsa yarın doğan güneşi göremeyecektim dediklerimden ve yaptıklarımdan artık sorumlu değildim. Artık ölü sayılırdım.
"Bakalım ne kadar dayanabileceksin seni küçük fare"deyip beni kolumdan tutup evin bodrum katına indirdi. Bu evlerin hepsinin neden böyle zindan gibi bodrumları vardı.Bir odaya girdik ve gözlerim az kalsın yuvarlarından fırlayacaktı.Ne yani benim için özel işkence odasımı hazırlatmıştı.

Bunlarda neydi öyle boydan boya dizilmiş bıçaklar mı?Tam bu psikopata yakışır odanın her bir köşesinde işgence aleti vardı ve ben gerçekten korkuyordum.
"Merak etme Nisa senin gibi bende her iki seçeneği düşündüm ve bu odayı hazırladım. Nerden başlayalım sence?"dedi ama bu sefer gayet ciddiydi gülümsemiyordu bay psikopat.

"Bi...bilmemm "dedim titreyerek ve kekeleyerek korkuyu iliklerime kadar hissediyordum.
Beni kolumdan tutup bir koltuğa oturttu hani şu dişçi koltukları olurya ona benzer birşey kollarımı yanlardan bağladı. Ve yan masada boydan boya dizilmiş bıçaklardan birini tuttu ve yavaşça üzerimdeki kazağı kesmeye başladı.
"Nisa korkuyu iliklerine kadar hissediyorsun ve bu beni mutlu ediyor"dedi.

Karşısında sütyenle kalmak utanç vericiydi ama yapacak birşeyde yoktu.
Yan masada bulunan en ince bıçaklardan birini alıp göğsümün üzerine hafif bir çizik attı bu canımı yakmıştı . Aynı şekilde vücudumun her yerine benzer çizikler attı kollarım karın bölgem göğüsüm boynum çiziklerle doluydu ve bu çizikler kanıyordu sanırım kan kaybından ölecektim.

"Nisa bunu sakın işkence zannetme işkence şimdi başlıyor"deyince ne dediğini anlamak ister gibi yüzüne baktım. Elinde tuttuğu biradan bir yudum aldı ve geri kalanını üzerime boşaltmaya başladı . İlk saniyelerde birşey yoktu ama alkol çiziklere değdiğinde değdiği yeri yakıp geçiyor ve çok büyük bir acı veriyordu. Bir yerden sonra dayanamadım ve odayı acı çığlıklarım doldurmaya başladı. Gülüyordu . Gerçekten acı çekmem hoşuna gidiyordu ruh hastasının.

"Bu daha başlangıç seni aptal dedi ve o koltuktan kaldırıp köşedeki koltuğa oturttu ve ellerimi bağladı . Uzeri örtüyle örtülü bir makina vardı. Örtüyü kaldırmasıyla makinanın üzerini okumam ve ne olduğunu anlama kısa sürdü. Üzerinde yazılı olan voltaj miktarı bunun bir elektirik makinası olduğunun kanıtıydı.
"Önce düşük voltajdan başlayalım Nisa ne dersin "dedi gerçekten artık kendini kontrol edemiyordu.

Makinayı çalıştırdı ve en düşük voltaja alıp elinde tuttuğu kabloyu bana doğru doğrulttu yavaş yavaş elektiriklenmeye başlayan kabloyu bacağıma değdirmesiyle tarifsiz bir acı yaşadım. Daha sonra daha uzun değdirdi ve daha çok canım yandı. Kabloyu bacağımdan çekmiyordu ve canım gerçekten çok yanıyordu.
"Bu sana az gelmiştir birazcık voltaj arttırmak fena olmaz "dedi 
Elinde tutuğu kablo daha çok elektriklendi ve bacağıma değmesiyle ellerim bağlı olmasa gerçek anlamada koltultan uçabilirdim canım çok yanıyordu artık kendimi hissedemiyordum. Beni öldürmesi için yalvaracaktım bu gerçekten dayanılabilecek bir acı değildi .

"Tam güç bu voltaj seni kendine getirecek Nisa emin olabilirsin"dedi
Elinde tuttuğu kablo iyice elektriklenmişti. Dayanamayacaktım .
"Lütfen yapma "dedim.
"Nisa seçim senin karar senindi ve sen bunu seçtin yapacak birşey yok " dedi tam o şeyi tekrar vucuduma değdirecekti ki:

"Lütfen yapma ne istersen yaparım "dedim dayanamıyordum . Bu şey her vucuduma değdiğinde ölmekten beter ediyordu . Büyük ihtimalle ölmemi istiyecekti. Bunu istiyorsa hemen yapmalıydı. Çünkü daha fazla dayanamayacaktım.

"Kusura bakma Nisa bende ikinci şans diye birşey yoktur."dedi. Sonra yüzume baktı ve
"Sen ne istersem yapacakmısın yani "dedi anlamamış gibi
"Evet lütfen şu şeyi benden uzak tut ne istetsen yaparım" dedim.
"Peki o zaman senden ilk seçeneği tercih etmeni istiyorum" deyince ne diyeceğimi bilemedim.

"Ne yani hayır mı diyorsun sen bilirisin ikinci şansı istedin verdiğimdede hayır diyorsan yapacak birşey yok " deyip kabloyu bacağıma değdirmeye başlamıştı. Azıcık değdirmesi bile bu kadar canımı yakmıştı. Başka seçeneğim yoktu. Ailem beni affetmeliydi. Daha fazla dayanamazdım.
"Yapma lütfen , yapma kabul ediyorum, ne istiyorsan tamam"dedim...

00000baggirl00000