İNTİKAM (DÜZENLENECEK)

25 SEÇİM (KISA BIR ARA)

NISA

Yine iğrenç bir sabaha uyanmıştım. Buğra'da benle uyumaya iyice alışmıştı ama ben daha fazla ona katlanamayacaktım. Bu evden kaçmanın bir yolu olmalıydı. Belkide Emre beni kurtarabilirdi. Ona herşeyi anlatırsam beni bu psikopatın elinden kurtarabilirdi. Ama onun hayatınıda tehlikeye atmış olurdum. Buna hakkım yoktu. En iyisi kendim kaçıp kurtulmalıydım.

Aklımda bir kaç plan oluşmaya başlamıştı ama yinede beni ondan korumaya yetecek bir alet olmadığı sürece kaçamazdım. Duyduğuma göre daha doğrusu Buğra'nın telefon konuşmalarını gizlice dinlediğim kadarıyla polisler beni aramaya başlamıştı. Ama onlar bizi bulana kadar bekleyemezdim .

Yatakta dönmemle onu uyandırdım. Kalkıp banyoya gitmişti. Bende yatakta tavanı izlerken kaçış planları yapıyordum. Komidinin üzerinde duran Buğra'nın telefonunun çalmasıyla düşüncelerimden sıyrılmıştım. Buğra'da banyodan çıkmış ve telefonla konuşuyordu bende gizlice onları dinliyordum.
"Efendim Selen ne oldu aramazdın sen"dedi . Ama Selen ne dediyse yüzü düştü ve biraz telaşlandı.
"Nasıl yani daha geniş çaplımı araştırmaya başlamışlar"dedi . Polislerden bahsediyorlardı sanırım bu az da olsa bana cesaret vermişti kaçma planı için.

"Peki. En yakın zamanda yer değiştirmemiz gerekecek. Sen bize uygun bir yer ayarla biz oraya geçeceğiz"dedi. Işte bu olamazdı. Başka eve taşınmadan benim kaçmam gerekiyordu. Beni yine bir odaya kilitlemeyeceğini bilemezdim. Tam o çalan kapı Buğra'nın da korkabildiğinin kanıtıydı. Bende onunla birlikte dikkatlice merdivenlerden inmeye başladım. O önde bende arkasında giderken kapının yanındaki dolaptan çıkardığı silah dikkatimi çekmişti. Polisler olabileceğinden şüphe duyduğu için silahla kendini güvene almak istemiştu. Bu silahla beraber benimde kaçış planım tamamlanmıştı. Yavaşca kapıyı açtı. Gelen Emre'di. Derin bir nefes aldı ve
"Ne var?"dedi. Neden bu kadar sert bir şekilde davranıyordu ki.
Emre'de şaşırmış bir şekilde

"Ben Nisa'nın elinin iyi olup olmadığını merak ettim"dedi.Keşke Emre'yle başka bir yerde danışsaydık . Çok iyi birisiydi.Hayallerimdeki insandı ama Buğra hayallerimi öyle bir yıkmıştı ki artık hayal bile kuramıyordum.
Buğra bana döndü ve
"Gördüğün gibi iyi "deyip kapıyı yüzüne kapattı.
"Neden böyle yapıyorsun sadece beni merak etmiş içeri davet etsen ne olurdu?".
"Edemez lan benim olanı kimse merak edemez . Senin bidaha o itle konuştuğunu görürsem ikiniz içinde hiç iyi olmaz"
"Benim hiç arkadaşım olamaz mı? Zaten bir ailem bile yokmuş" dedim.
"Olamaz olmayacakta senin düşmanında , ailende, arkadaşında , kardeşinde , sevgilinde... kısaca herşeyin benim başka kimse olamaz. Zaten 2 güne kadar yeni evimize geçmiş oluruz . Bu Emre piçinide bir daha göremessin"deyince kaçma planını hızlandırmam gerektiğini anlamıştım.

Bu gece kaçmam gerekiyordu.
Ama öncelikle Buğra'nın silahını almalıydım . Silahı tekrar kapının oradaki dolabın içine koydu ve dolabı kilitleyip anahtarınıda arka cebine sıkıştırıp merdivenlerden yukarı çıkmaya başladı. O anahtarı bir an önce almalıydım ama nasıl.Dakikalardır düşünüyordum ama hiçbir şekilde nasıl alacağımı bulamıyordum. Aklıma gelen bir fikirle sırıtmam bir oldu bunu yapabilirdim.

O anahtara gerçekten ihtiyacım vardı .Buğra'nın zayıf noktalarını kullanıp o anahtarı elde etmeliydim hem daha az dikkat çekerdim. Buğra merdivenlerde inip yanıma oturdu. Hadi Nisa yapabilirsin o anahtar benim kaçış biletimdi bu fikiri bir kez daha gözden geçirdikten sonra tüm cesaretimi toplayıp Buğra'nın dudaklarına yapıştım . Çok şaşırmıştı olmalıydı ki dona kalmıştı tabi ki bu sadece saniyeler almıştı üzerindeki şaşkınlığı attıktan sonra bana karşılık vermeye başladı. Ben onla öpüşürken bir yandanda ceplerini yokluyordum. Ama anahtar arka cebinde olmalıydı . Ben nasıl alabileceğimi düşünürken bir anda beni koltukta altına almasıyla işim daha da kolaylaşmıştı. Arka ceplerini yoklamaya başladım ama anahtar yoktu.