İNTİKAM (DÜZENLENECEK)

24 KISKANÇLIK

NISA
Gerçekten bu evde oturmaktan sıkılmıştım. En azından dışarı çıkıp hava almalıydım. Tabi ki öncelikle Buğra beyden izin almam gerekiyordu.
"Buğra evin önünde biraz dolanabilir miyim? " dedim.
"Nisa sence ben senin kaçma riskini göze alabilirmiyim?" deyince
"Sanki bu dağ başında kaçabileceğim bir yer var . Ne olur 5 dakika sadece sonra gelirim ."dedim .
"Hayır Nisa! Otur oturduğun yerde"
"Sana yemin ediyorum şimdi 5 dakika çıkmama izin vermessen ilk fırsatta kendimi öldürürüm " dedim.

"Tamam sadece 5 dakikan var . 5 dakika sonra burda olmassan yemin ederim sikerim ."dedi. Bu ne biçim bir tehtidti böyle.
"Tamam sadece 5 dakika "deyip evden çıktım.Biraz oksijen bana iyi gelicekti. En azından bu psikopatın elinden kaçacak bir plan yapmam gerekiyordu. Dağ başında bir ev , bir psikopat, bir de kurban Allah kahretsin kaçabilecek bir yer bile yoktu. Kapının önünde boş boş dolanırken yan evin önündeki Emre'yi gördüm birşeylerle uğraşıyordu. Canım sıkılmıştı. Artık birileriyle konuşmam gerekiyordu yoksa bu psikopat sahesinde delirecektim.

"Merhaba Emre" dedim konuşma başlatmak amacıyla o da uğraştığı şeyden başını kaldırıp bana baktı bu çocuk her geçen gün daha da mı tatlılaşıyordu ne.
"Merhaba Nisa " dedi .
"Sen neyle uğraşıyorsun öyle''dedim.
"Hic önemli birşey değil burdaki yabancı otları temizliyordum. Evde oturmaktan sıkıldım."deyince.
"Aynen bende sıkıldım. Sana yardım etmemi ister misin?"dedim.

"Çok iyi olur "deyip gülümsedi. Gülmek bir insana anca bu kadar yakışabilirdi.
Bende eğilip ona yardım etmeye başladım . Hem otları temizliyor hemde sohbet ediyorduk . Gerçekten çok iyi biriydi. Dunyada böyle insanlar varken karşıma bir psikopatın çıkması çok büyük bir şanssızlıktı. Ben çok şanssız biriydim şimdide elime diken batmıştı. Bunun verdiği açıyla
"Ahh.. Elimm "dedim . Emre hemen yanıma gelip elime baktı Dikenin olduğu yere bastırınca küçük bir çığlık attım . Tam bu sırada arkamdan gelen "NISA" sesiyle elimin acısını unutmam saniyeler aldı.

BUĞRA

Tamı tamına 10 dakika geçmişti . Sözde 5 dakikaya geliyordu.İlla beni yerimden kaldıracaktı.Yerimden kalkıp kapıya doğru ilerlemeye başladım.Şimdi karşımda gördüğüm manzara katil olamam yetecek sebepteydi.Nisa'nın elini o şefersizde ne işi vardı. Yok yok ben katil olmadan Nisa'nın çabucak o elini çekmesi gerekecekti.Yoksa o itin elini bir yerlerine sokacaktım.
"Nisa"dedim. Sesimi duyar duymaz dönmesi bir oldu. Kormuştu korkamlıydı da zaten .
" Nerdesin 10 dakikadır seni bekliyorum." dedim.
Bir eve girelim ben o eli gösterecektim ona .
"Ta..tamam geldim "dedi . Gerçekten korkmuştu.
Gel bakalım Nisa hanım.

NISA

Al işte şimdi yanmıştım. Buğra resmen burnundan soluyordu. Ama Emre var diye belli etmemeye çalışıyordu. Kapıdan içeri girdiğimiz anda kolumdan tutup üst kata çıkardı.
"O elinin o piçin elinde ne işi vardı lan"dedi sinirle tırsmıştım . Yüzundeki tüm kaslar gerilmişti. Neden bu kadar kızmıştı ki .
"Elime diken battı . O da yardım etti . "dedim fısıltı gibi çıkan sesimle.

"Etmiyecek lan benim olana benden başka kimse dokunamaz kimse yardım edemez"dedi .Beni bu kadar onun malıymışım gibi görmesi sinirime dokunuyordu . Ben onun hic birşeyi değildim , olmayacaktım.
"Buğra ben senin malın değilim. Kimseyle konuşmaya hakkım yokmu benim. Sadece diken battı diye elime baktı o kadar. "dedim.
"1.si sen benimsin 2.si benden başka kimseyle konuşmaya hakkın yok 3. sü bakmıyacak lan gebertirim onu sana birdaha dokunduğunu görürsem gebertirim onu."dedi .

Gözünün bu kadar dönmesi beni korkutuyordu. Birini öldürmek bu kadar kolaymıydı.
"Geç otur koltuğa eline bakalım " demesiyle ruh hastası olduğunu doğruladı . Ruh halinin bu kadar değişken olması beni korkutuyordu.
Koltuğa oturdum elinde bir kaç malzemeyle yanıma oturdu. Elime baktıktan sonra birşeyler sürmeye başladı. Sürdüğü birşey canımı yakmıştı. "Ahh.." dedim.
"Yaktı mı? "dedi .
"Hemde çok" deyince. Üflemeye başladı. Bu hali çok komik gözüküyordu. Bende gülmeye başladım.
Ne oldu der gibi bakınca
"Komik görünüyorsun "dedim .
"O zaman bırakalım yanmaya devam etsin " dedi .
Üflemeyi bırakmasının ardından elim tekrar yanmaya başladı. Bu sefer kendim üflemeye başladım.
O gülmeye başlayınca . Ne oldu der gibi baktım.
"Sadece komik görünüyorsun"dedi.
Sinirli sinirli ona bakmaya başlayınca gülmeye devam etti . Sonra bende içimden gelen gülme isteğiyle gülmeye başladım. İkimizde bir yandan elimi üflüyor diğer yandan gülüyorduk. Bu sefer başımıza ne gelecek çok merak ediyordum. Ne kadar gülersem o kadar ağlıyordum. Ve şimdi ikimizde gülüyorduk. Allah sonumuzu hayır etsin....

Gerçekten benim yazma isteğimi yerine getiren okuyucum "Svvlcyln" a çooook teşekkür ederim.