İNTİKAM (DÜZENLENECEK)

12 KAÇIŞ

Gözlerim kocaman açılmıştı.Bıçağı aldığımımı fark etmişti işte şimdi "bitmiştim".Sesimi kontrol etmeye çalışarak.

"Napıyorsun? İkide bir banyoya girceksen nasıl yıkanmamı bekliyorsun" dedim. Biraz sesim titremişti ama fark etmedi. Öfkeli gözlerle "Senin o kuş beyinli arkadaşın polise gitmek üzereymiş."dediğinde  kocaman sırıtarak 'Senden kurtulacağımı söylemiştim" dedim. Oda öfkeli gözlerle "Ben istemediğim sürece asla benden kurtulamıyacaksın bunu asla unutma seni şapşal".deyince "Sen öyle san polisler bizi 2 güne kadar bulmuş olcak o zaman görürsün"dedim.

"Ama polisler senin kaçırıldığını asla bilmeyeceği için sorun yok" Gözlerimi kısarak "Nasıl olacakmış o "deyince."Şimdi o beyinsiz arkadaşını arıyorsun ve birkaç gün kafa dinlemek için uzaklaştığını ,bir problem olmadığını  birkaç hafta içinde döneceğini ve güvende olduğunu söyliyeceksin ". "Hayır asla böyle bişey yapmıyacağım anladın mı?".

'Emin misin ?. Cüneyt'in başına birşey gelsin istemezsin herhalde."deyip. Elinde tutduğu telefonu çevirince gözlerim dolmuştu.

Cüneyt çok kötü görünüyordu, bir sandalyeye bağlıydı ve başında bir adam  dikiliyordu ve elindeki silahı Cüneyt'e doğrultmuştu.

Yapabileceğim birşey yoktu kabul etmek zorundaydım.Yoksa Cüneyt benim yüzümden ölebilirdi.

Gözlerimden yaşlar süzülürken "Tamam ona zarar verme arayacağım ama sonra onu bırakacaksın"dedim. Kocaman gülümseyerek "Benimle pazarlık yapamazsın Nisa "deyince  .Yine ağlamaya başladım haklıydı onla pazarlık yapma şansım yoktu ama en azından onu öldürmezdi."Tamam arıyacağım" telefonumu elinden alarak "Yanlış bişey yaparsan Cüneyt ölür" dediğinde başımı salladım.Telefonumu alıp Ezgi'nin numarası tuşladım.
EZGİ

Polis karakolunun önündeydim ki telefonun çalmasıyla duraksadım.Arayan Nisa 'ydı Hemen açıp "Nisa nerdesin aklım çıktı sana birşey oldu diye"dedim

"Endişlenmene gerek yok Ezgi birkaç gün kafa dinlemek için uzaklaştım.Birkaç haftaya dönücem merak etme güvendeyim "deyince

"Manyak mısın kızım insan haber verir az daha polise gidiyordum haberin varmı"

"Polise felan gitmene gerek yok ben kendimi toparlar toparlamaz gelicem" deyip telefonu kapatınca bende evin yolunu tutum ..

NİSA

"İstediğin olduğuna göre rahat bırak Cüneyt'i ".

"Şimdilik Cüneyt biraz daha misafirimiz olucak.Sen bunları kafana takma git banyonu yap.Bu geceyi asla unutamıyacaksın". deyip çıktı.

İçimden sen öyle san dedim.Hızlıca soyunup  duşakabinin içine girdim .Tabi ki bıçağıda yanıma aldım .İşim bitmek üzereydi ki banyo kapısının açılmasıyla  çığlığı bastım ."Defol git ! çabuk seni pis sapık "diye bağırmaya başladım.

"Kıyafet getirdim ama istemiyorsan öylede dolaşabilirsin benim için sorun yok "deyince.

"Hayır hayır.Çabuk koy ve çık biran önce" dedim.

Kapı kapanma sesi gelince duşakabinden başımı çıkarıp makinenin üzerinde duran havluyu aldım ve vucuduma sarıp duşakabinden çıktım.Bana getirdiği eşyalara bakarken gözlerim yerinden fırlayacaktı.Bu çok sapıkça olan iç çamaşırlarını giymek istemiyordum ama giymek zorundaydım ve hemen üzerime geçirip bana getirdiği elbiseyi elime aldığımda bunun alt kısmı nerde diye bağırmak istedim ama sevdiklerimi ve kendimi korumam gerekti o yüzden kısacık ve dapdar olan elbiseyi üzerime giyip benim için bıraktığı topuklu ayakkabıları ayağıma geçirirken aynaya yapıştırılmış olan kağıdı fark ettim.Elime alıp okumaya başladım.

"Nisa banyodan çıkar çıkmaz hemen yandaki odaya git ve saçını başını düzenle,makyaj felan yap.Eminim şuan hortlak gibisindir .Sakın bunları yapmadan aşağıya inip göz zevkimi bozayım deme..."

Hemen banyodan çıkıp yan odanın kapısını açtığımda içeride bir genç kız odası vardı.Makyaj masasının önündeki sandalyeyi çekip oturdum aynada kendime baktığımda gerçekten hortlaklara benzediğimi fark ettim .Hızlıca saçlarımı düzleştirip makyaj malzemelerine bakmaya başladım.Hepsi yeni ve kullanılmamıştı.Çok abartmadan eyeliner , göz kalemi , rimel ve parltıcı sürüp, bıçağıda elimde tuttuğum çantanın içine koyup dikkatlice merdivenlerden inmeye başladım.

Salonun ortasında arkası dönük bir şekilde ayakta duruyordu.Merdivenden inerken topuklu ayakkabıların sesini duymasıyla yavaşca bana dönmeye başladı.Göz göze geldiğimizde biraz şaşırmış gibiydi.Hemen kendini toparlayıp yemek masasına doğru ilerlerdi.Bende onu takip ettim.Karşılıklı iki sandelyeye oturduk ve o yemek yemeye başladı.Bense elimdeki çantayı bir saniye bile bırakmadan etrafı izliyordum ki öfkeli  sesiyle irkilmem bir oldu."Çabuk önündeki yemekleri ye ".

"Yemiyeceğim anladın mı canım istemiyor."

Kocaman sırıtarak " O zaman kapanmamış hesapları kapatalım" deyince .

"Öyle birşey olmayacak" dedim ve hızlıca masadan kalkıp çantamı sıkıca tutup merdivenlere doğru yönelmiştim ki.Arkadan hızlıca gelip kolumu sıkıca tuttu ve kendine çevirip dudaklarıma yapıştı.Şok olmuş bir şekilde salonun ortasında donup kalmıştım.Hızlıca onu ittirdim ama yerinden bir milim bile kıpırdamadı.Lanet olsun çok güçlüydü beni hızla kucağına alıp  merdivenlerden yukarı çıkarmaya başladı.

Ben  kucağından kurtulmak için  tepiniyordum ve onu yumrukluyordum ama hiç bir işe yaramıyordu.Hem ağlayarak hem bağırarak "Lütfen bırak beni "diyordum.Bir odanın kapısını açtı ve beni yatağa fırlattı .Hemen çantamın fermuarını açtım ama çantamı  alıp yatağın hemen yanındaki  bitişik komidinin üzerine koydu.Sonra üzerime doğru gelmeye başladı.Bense korkuyla titriyordum.Hızlıca beni altına alıp öpmeye başladı.Bende ondan kurtulmak için çabalıyordum .Elleri elbisemin fermuarına gidince "Lütfen yapma"dedim

"Senin babanın benim anneme acımadığı gibi bende sana acımayacağım "deyip fermuarı indirmeye başladı.Bir yandanda boynumu emiyordu. Bir kaçış yolu arıyordum ki çantamın içinde parlayan o keskin metali görünce yavaşca elimi çantama doğru uzatmaya çalıştım ama yetmiyordu .Elbisemi çıkarmak için beni hafifce dikeltti elbisemi çıkarmıştı .O lanet iç çamaşırlarıyla kalmıştım ama şimdi bunun bir önemi yoktu. Benim kurtulma şansım vardı ve bunu değerlendirecektim. Hızlıca kendimi çantamın üzerinde olan komidinin tarafına doğru attım O da hemen üzerime geçti ve öpmeye devam etti.Elimi uzattım ve bıçağı tutup kendime çektim.Acaba bunu yapabilecek miydim.Elleri sütyen kopçama gidince bir saniye bile düşünmeden bıçağı sırtına sapladım. Üzerime yığıldı.Hızlıca onu ittim .Hemen yere atılmış olan elbisemi alıp üzerime geçirdim ve yanına gidip cebinden anahtarı alıp hızlıca merdivenlerden inip kapıyı açtığımda dışardaki soğuk hava yüzüme çarpınca buruk bir şekilde gülümseyip

"Kurtuldum sende "deyip koşarak uzaklaşmaya başladım.....

Arkadaşlar hikayem o kadar mı kötü lütfen öyleyse söyleyin boşuna yazmıyım.84 kişi okuyor ama 9 kişi vote veriyor.Lütfen okuduysanız vote verirmisiniz çok zor değil ki bir tık .Emeğe saygı lütfen...

00000badgirl00000