I Became The Villainess 🌟

Chapter 67

Atheya’s POV

From the day that I woke up there’s something strange that was happening. I feel like I’m forgetting something.

I feel like there were some people that I forgot and I always found myself staring at the moon and my mind was just blank.

I feel like something happened while I’m in a coma but I didn’t know what it was at all.

I don’t know what’s bothering me but I feel that I need to do something. I must do something but I can’t figure it out.

They said that I was in a coma for 2 years and it’s a miracle for me to survive because I even had a faint breath that I needed a support to breathe and continue to live.

I was discharged yesterday and here I am now, staring at my so-called favorite book that my bodyguard, who is Ashley said but I don’t remember this book at all Im not even tempted to read it and I always felt that this book is so strange but I don’t know why and how is it become strange.

I was in a daze when someone knocked on my door and I was again looking at the book before I put it in my closet before I got up and left.

Third Person’s POV

Minsan sa buhay hindi porket pinahalagahan mo, iningatan mo or minahal mo mananatili sayo habang buhay.

Minsan din na kung saan ka masaya isa lang pala yong panaginip kung saan magigising ka mula sa iyong pantasya.

Hindi porket mahal niyo yung isa’t isa tipong hindi kayo mapaghiwalay ay magiging panghabangbuhay niyong katuwang sa buhay.

Hindi porket masaya na kayo at kontento sa buhay kasama yung taong mahal niyo ay siya yung makakasama niyo hanggang sa pagputi ng buhok niyo.

Perpektong relasyon? Masayang pagsasama hanggang sa pagtanda?

Bida lang ata ng mga kwento, storya o nobela ang nakararanas nyan.

Hanggang imahinasyon lang lahat at hindi pang reyalidad dahil sa reyalidad kahit gaano niyo pa kamahal yung isa’t isa may mangyayari at mangyayari na yung kasiyahan niyo ang magdadala ng sakit at lungkot sa buhay niyo.

Kaya wag niyo ng asahan na may magandang wakas lahat ng kwento dahil gaya nga ng nabanggit, hindi lahat ng masaya at kontento nagkakatulyan sa huli dahil walang panghabangbuhay (walang forever).

Lumipas ang dalawang taon mula nang magising mula sa coma si Atheya, marami na ring nagbago gaya na lamang na hindi lang siya kilala bilang Prinsesa ng mga Larica kilala na din siya bilang isang Mafia Keeper ng kanilang organisasyon.

Nalaman na ng kanyang ama na naaalala niya lahat ng nangyari sa nakaraan ganon din ang totoong pangyayari kung saan at paano namatay ang kanyang ina.

Hindi naman iyon akalain ng ama lalo na ng malaman din nito ang kakayahan niya sa larangan ng pakikipaglaban at paggamit ng mga armas.

Hindi niya akalain na ang prinsesang iniingatan niya ay may ganoong kakayahan, akala niya ay mabubuhay ang anak niya bilang isang simpleng anak lamang ngunit mukhang susunod ito sa yapak niya bilang isang Mafia Boss.

Mula sa isang tahimik na Hallway, nakapamulsang naglalakad si Atheya patungo sa isang kwarto.

Sa dalawang taon din na nakalipas unti unti na din siyang nagpapapasok sa buhay niya at isa na doon ang lalaking iyon.

Ang lalaking minsan na niyang nakabangga sa Hospital ng araw na paggising niya.

Ang lalaking hindi niya akalain na isa rin palang gaya niya, isang anak ng kilala at kinakatakutan na tao na pinuno ng isang Organisasyon.

Tinulak niya ang pintuan at nalanghap niya agad ang strawberry scent ng kwarto.

Napatingin naman siya sa lalaking prenteng nakaupo, nakasuot ito ng salamin habang nagbabasa ng libro na para bang pamilya pero hindi na niya ito pinansin pa.

Nagtaas ito ng tingin at kahit na walang emosyon ang mukha nito ay makikita mo naman saya sa mga pula nitong mata nito at ang nakatagong pangungulila at pagmamahal para sa dalagang ngayon ay nasa harapan na niya.

“ Theos Elijah. ”

----------🌟

THE END!