"အသက္ ကိုယ္တို႔သြားရေအာင္ "
"ဟင္ အြန္း အ့!"
ဆိုၿပီး ေကာင္းထလိုက္ေတာ့ ခါးေအာက္ပိုင္းဆီက နာက်င္မႈက အတိုင္မသိပင္ ။
"အသက္အရမ္းေတာ့မနာဘူးမလား အဟဲ "
"ခင္ဗ်ားဟာႀကီးႀကီးက က်ေတာ္ကို နာလားမနာလား စဥ္းစား "
ေကာင္းစကားကို ဘုဆက္ဆက္နဲ႕ေျပာလိုက္ေတာ့ လူရို ရွိသမွ်သြားအကုန္ၿဖီးျပၿပီး ။
"အဟဲ လာပါ ေမာင္ပိုးမယ္လာ ေၾကာေပၚတက္ ၿပီးရင္ လယ္ရွင္ေတြလာေတာ့မွာအဲ့ၾကမွ တဲၿပိဳရတဲ့အေၾကာင္းရင္းေလးေမးမွ အခတ္ေတြ႕ေနမယ္ေနာ္ အသက္"
"အကုန္ ခင္ဗ်ားေၾကာင့္ဖစ္တာအဟင့္"
"ဟုတ္ပါၿပီး ေမာင္ဘဲမွားတာ လာပါအသက္ရယ္"
ေကာင္းလည္ လူရိုေၾကာေပၚကို တက္သြားလိုက္သည္။ လူရိုလည္ ေကာင္းကို ပိုးၿပီး အရီးတို႔ ရွိတဲ့ အင္ပင္႐ြာဘက္ကို ထြက္လာလိုက္သည္။
တစ္ဖက္မွာလဲ.....
"ဒီမယ္ ရွင့္တဲက ၿပိဳေနၿပီး ကိုတိုေမာင္ က်မေျပာပါတယ္ ေသခ်ာျပန္ျပင္ဖို႔ ခုၾကည့္တဲၿပိဳၿပီးက်မ တို႔ ဘယ္မွာနားရမလဲ "
လယ္ရွင္မယားမွာ ထမင္းေတာင္းကို ေခါင္းေပၚ႐ြက္ရင္ လင္ျဖစ္သူ တိုးေမာင္ကို ဆူေနသည္။
"မယ္ေၾကာ့ရယ္ တဲက အေကာင္းႀကီးပါ ဘယ္လိုလုပ္ၿပိဳသြားရပါလဲ "
"ရွင့္တဲက ေကာင္းရင္ ၿပိဳစရာလား ကိုတိုးေမာင္"
"မဟုတ္ပါဘူးကြာ မေန႕ကေတာင္ အေကာင္းႀကီးက တိုင္ေလးေတြ ယိုင္႐ုံဘဲ ဒီေန႕မွ ဘယ္လိုလုပ္ တိုင္ေတြက က်ိဳးကုန္ရတာလဲ"
"မဟုတ္တာေတြ မေကာင္းတာေတြမေျပာဘဲေတာလိုက္ေတာ့ ညေနၾကရင္ အိမ္က ထန္း႐ြက္ရယ္ ဝါးတိုင္ေတြယူၿပီး ျပန္လာျပင္ ေနမပူခင္ ခုလယ္ထဲဆင္းရေအာင္ ရွင္အရင္ဆင္းေခ် က်မ ထမင္းေတာင္း ဟိုနားက ကိုင္းပင္ၾကားသြားထားလိုက္ဦးမယ္"
လယ္ရွင္ မယ္ေၾကာ့မွာထဘီး တစ္ဖက္စကို ဆြဲမရင္ ထြက္သြားသည္။ က်န္ခဲ့သည့္ တိုေမာင္မွာလည္း တဲကိုၾကည့္ၿပီး ေခါင္းကုတ္ဖင္ကုတိလုပ္ရင္ လယ္ထဲဆင္းသြားေခ်သည္။
YOU ARE READING
🍀ကျတော်ချစ်ရတဲ့ဆရာလေး🍀
Action( ကောင်းစက်သူ)ခေါ် (စက်သူ) "ကိုဗဟို လူကို အတင်းလိုက်ပြီး အဖြေမတောင်နဲ့ ကျတော်ပေးချင်တဲ့အချိန်ကျမှပေးမှာပေါ့" ( နေဗဟို )ခေါ် (ကိုလူရို) "ဟာ မရဘူး ကျူပ်က ဆရာလေးကို 1ရက်အချိန်ပေးထားတာလေး ခုပေးမပေးရင် ကျူပ်ခိုးပြေးမှာ" ...
