"ေမာင္ စားလို႔ ေကာင္းလား အဆင္မေျပရင္ေျပာေနာ္ အသက္ ျပန္ျပင္ေပးမယ္ "
"ေကာင္းတယ္ အရမ္းဘဲ အရီးေတာင္ ဒီေလာက္မေကာင္းဘူး အသက္ခ်က္ထားတာ ေတာ္ေတာ္ေကာင္းတယ္ "
ဟင္းခပ္ထည့္ရင္ ၿပဳံးၿပဳံး႐ႊင္႐ႊင္ျပန္ေျပာလာတဲ့ ေမာင့္ က်ေတာ္စိတ္ထဲ ပီတီျဖစ္မိျပန္သည္။
"ေမာင့္ဟာေလ အရီးသာ ေမာင္ေျပာတဲ့စကားၾကားရင္ 'ေတာေတာထိန္းရက်ိဳးနပ္တဲ့ တူ' ဆိုၿပီးေျပာေနမယ္ "
"အဟား ေျပာေတာ့လည္း ေျပာေပါ့ အသက္ကလည္း ေမာင့္က မွန္တာေျပာတာဘဲကို"
" ေမာင္ဟာေလ~~~"
ေကာင္းလူရိုကို ရယ္ဆြက္ဆြက္အသံနဲ႕ဆိုရင္ ထမင္းစားဆက္လိုက္သည္။
"ဒါနဲ႕ ေမာင္ မနက္ျဖန္ ထင္းသြားခုတ္ဦးမယ္ ႐ြာအေနာက္ဖက္ေတာဆိုေတာ့ ေဝးတယ္
အဲ့ဒါေၾကာင့္ ထမင္းထုပ္နဲ႕ ေနမထြက္ခင္ သြားရမယ္ "
"အြန္း အြန္း အသက္ ထခ်က္ေပးမယ္ "
"အြန္း အသက္"
ေကာင္းနဲ႕ လူရိုလည္း စကားကို ရပ္လိုက္ၿပီး ထမင္းကိုသာ စားေနၾကသည္။
>>>>>>
"ေမာင္ေရ ထမင္းထုတ္ ျပင္ၿပီးၿပီ!"
"အြန္းအြန္း အသက္ ေမာင္ႏြားေတြ ေရတိုက္ဦးမယ္ "
"အြန္းအြန္း"
လူရိုးလည္း တင္းကုပ္ထဲက ႏြားႏွစ္ေကာင္ကို ဆြဲလာၿပီး ေနာက္ေဖကန္ထဲ ေရတိုက္ၿပီး အိမ္ေရွ႕က လွည္းမွာ ႏြားႏွစ္ေကာင္ကို တက္လိုက္သည္။ၿပီးေနာက္ လွည္းေပၚကို တက္လိုက္ၿပီး အိမ္ေပၚက ေကာင္းကို လွမ္းေအာ္ေခၚလိုက္သည္။
"ေမာင္ၿပီးၿပီ!"
"လာၿပီး ေမာင္ေရ!"
လွည္းနားကို ထမင္းခ်ိဳင့္ရယ္ ဝါးဆစ္ဗူးေရဗူးရယ္ ယူၿပီး ေျပးလာတဲ့ေကာင္းကို ၾကည့္ၿပီး လူရို ခ်စ္မဝျဖစ္ရသည္။
'တကယ့္ အိမ္ရွင္ေလးပါကြာ'
"ေရာ့ ေမာင္"
"အြန္းအြန္း"
ေကာင္းလက္ထဲက ထမင္းခ်ိဳင့္နဲ႕ ေရဗူးကို ယူၿပီး လယ္တိုင္မွာ ခ်ိတ္လိုက္သည္။
YOU ARE READING
🍀ကျတော်ချစ်ရတဲ့ဆရာလေး🍀
Action( ကောင်းစက်သူ)ခေါ် (စက်သူ) "ကိုဗဟို လူကို အတင်းလိုက်ပြီး အဖြေမတောင်နဲ့ ကျတော်ပေးချင်တဲ့အချိန်ကျမှပေးမှာပေါ့" ( နေဗဟို )ခေါ် (ကိုလူရို) "ဟာ မရဘူး ကျူပ်က ဆရာလေးကို 1ရက်အချိန်ပေးထားတာလေး ခုပေးမပေးရင် ကျူပ်ခိုးပြေးမှာ" ...
