5 (Z)

318 12 0
                                    


လူရိုတစ္ေယာက္
ေကာင္းစက္သူကို ေက်ာင္းလိုက္ပို႔ၿပီး။
အိမ္ကိုျပန္လာလိုက္သည္။
အိမ္ေရာက္ေတာ့ ေနလွန္ထားတယ္ ထင္းေတြကို ခြဲဖို႔ျပင္လိုက္သည္။

3နာရီၾကာေတာ့ ခဏနားၿပီး
အဝတ္အနည္းငယ္သြားေလွ်ာသည္။
အိမ္ျပန္လာေတာ့ လူက ပင္ပန္းေနတာေၾကာင့္တစ္ေအးအိပ္ေနလိုက္သည္။

"က်ဳပ္အသက္ "

"ဗ်ာ "

"က်ဳပ္နဲ႕အတူ ဒီည အလုပ္တစ္ခုလုပ္ၾကမယ္"

"ဟမ္း ဘာအလုပ္လဲ "

ကုတင္ေပၚတြင္ လူရိုတစ္ေယာက္
ဘုန္းကို စားဖို႔အေရးစကားဆိုေနျခင္းျဖစ္သည္။

"ဒီကုတင္က ေဟာင္းေနၿပီး အသစ္လဲရေအာင္ ဒီကုတင္ကို က်ိဳးေအာင္လုပ္ၾကမယ္ လုပ္မလားအသက္"

"ညဘက္ႀကီးလား မေကာင္းပါဘူး သူမ်ားအိမ္ေတြ အိပ္ေနတာ တူးရိုက္သံထုသံေတြနဲ႕အႏွောက္အယုတ္ျဖစ္တာေပါ့ မနက္မွ လုပ္ၾကမယ္ ေနာ္ "

"အဲ့လိုမဟုတ္ဘူးေလး ဒီေပၚမွာ မီးရႉးမီးပန္းေဖာက္ရင္ လုပ္ရင္ လုပ္မယ္ လို႔ေျပာတာ "

"ဘယ္မွာလဲ ဘယ္မွာဝယ္ထားတာလဲ အသက္ကိုေတာင္ မေျပာဘူး "

ဆိုၿပီး ဟိုၾကည့္ဒီၾကည့္နဲ႕ ေကာင္းစက္သူ လူရိုကိုေမးလိုက္သည္။

"ဟာ က်ဳပ္အသက္က ေတာေတာေဝးပါလား က်ဳပ္က ဒီက က်ဳပ္အသက္နဲ႕ ခ်စ္ေတးႏွောရင္ ကုတင္က်ိဳးေအာင္လုပ္မယ္ေျပာတာ "

"ဟမ္း !!!? လုပ္မယ္ေလး ဒါေပမဲ့ အသက္အေပၚက ေနမယ္ "

တုန္းဆိုင္ျခင္းမရွိေျဖလိုက္တဲ့ ေကာင္းစက္သူစကားေၾကာင့္ လူရို လန႔္သြားသည္။

*ဘယ္ႏွယ့္ဗ်ာ က်ဳပ္က ပိုႀကီးတာကို ခရမ္းေခါင်းသီးနဲ့ ပဲျမစ္နဲ႕ က်ဳပ္ကခရမ္းေခါင္းသီးကို က်ဳပိအသက္က ပဲျမစ္ေလး က်ဳပ္အေပၚေပါ့*

"ဟာ မရဘူးေလး "

"ဘာမရဘူးလဲ မရဘူး က်ေတာ္အေပၚက မေနရရင္ မလုပ္ဘူးေနာ္"

"ဟာ ! မလုပ္လို႔မရဘူးေလး "

"က်ဳပ္ကို ခဗ်ာ မခ်စ္ဘူး
က်ေတာ္ကို ခ်စ္ရင္ နာေအာင္မလုပ္ဘူး
ခုေတာ့ က်ေတာ္ကို နာေအာင္လုပ္မို႔မလား က်ေတာ္က အသဲသန္နာမယ္ ခဗ်ာက အဲ့အတိုင္ၾကည့္မွာမို႔လား "

🍀ကျတော်ချစ်ရတဲ့ဆရာလေး🍀Where stories live. Discover now