Yarım saattir ne yazacağımızı düşünüyoruz. Yazdığımız hiç bir şey hoşumuza gitmediği için her şeyi çöpe attık. Sonra aklıma bir fikir geldi ve konuşmaya başladım. " Aslına aklıma bir fikir geldi. Mektuba bir cinayetin işleneceğini yazsak ve ona göndersek sonra da adamlarından birini öldürsek? Böylece daha kolay dikkatini çekeriz tehdit değilde birini öldürmek... ismimizi de yazmayız. Bizi de bulamaz." Bu fikirle herkes çok şaşırmış bana hayran hayran bakıyorlardı. Birden Emma konuştu " Bu harika bir fikir!" Dedi sevinçle. Scott ise " Bu mükemmel olur ismimizi ne yapalım. Cool bir isim olsun." Dedi. Düşünmeye başladım. Chloe " Buldum ismimiz Raven olsun bizi bir kişi zannetsin?" Dedi. Güzeldi Raven...(Raven kuzgun demek) bu isim bizi gerçekten cidden tek bir kişi olarak gösterirdi. Ardından Christopher'ı çağırdılar. Christopher buraya gelince Fred konuşmaya başladı " Cris bak Clara muhteşem bir fikir buldu bunu uygulayalım mı???? Lütfennnnnn" dedi. Şirin taklitler yapıyordu. Christopher bıkkınlıka "Size ne yaparsanız yapın demiştim." Dedi. Sinirlenip konuşmaya başladım. " Bak Christopher, senin gibi sert konuşup masadan kalkıp gitmeyeceğim bu yüzden dinle! Bize ne yaparsanız yapın diyorsun ama bir sorun olursa sizden bilirim diyorsun yapacağımız planı yapmamız için de senin iznin lazım çünkü olmazsa plan bize patlayacaksın. Bu yüzden iki şekilde de yanan biz olmayalım diye senden izin alıyoruz!" Dedim. Cidden sinirlenmiştim. Diğerleri bana şaşırmış gözlerle baktılar beklemiyorlardı patlamamı. Christopher " Öyle mi? İki şekilde de siz yanıyorsunuz? -sinirle saçlarını karıştırdı ve bir adım yanıma yaklaştı- ben ilk defa bir plana karışmadım! - bir adım daha attı- ilk defa ne yapıyorsanız yapın dedim! - bir adım daha geldi- şimdi de bana hesap soruyorsun?! - bir adım daha. Olduğum yerde duruyordum korkaklık yapmayacaktım- sen buraya yeni geldin!" Dedi. Bir iki adım vardı aramızda ilerleyerek o adımları kapattım ve " biliyor musun? Aynen öyle ilk defa bir şey yapıp yapmaman umrumda değil kimse sana grupta yapılan plana karışma demedi!" Çok yakındık. İkimizde birbirimizin gözlerine bakıyorduk. Sinirliydik... gözlerimizden alevler çıkıyordu. Hafifçe sırıttı bu duruma, bende geri çekildim ve " Geç şimdi grubun başına" dedim.
Planı anlattım yapacağımız cinayete çalıştık. Mektubuda göndermiştik Kaçıracağımız kişi Anthony adlı bir adamdı. Patron denilen adamın çok güvendiği biriydi. Aynı zamanda o evde kalıyordu benim ve liam ile birlikte. Bize o söylüyordu bulacağımız kişileri...
Herkesin görevi hazırdı. Emma şöförümüz, olucaktı Chloe kaçıracağımız adamı kapıdan alıp bagaja koyucaktı. Scott, Fred ben ve Christopher arka kapıya gidip korumaları bayıltıcaktık sonra Fred kapıyı açacaktı kapı şifrekiydi ve kilit çözmek Fred'in uzmanlık alanıydı. Ben ve Christopher ise içeri girecek Anthony'i bayıltıp kaçıracaktık. Basitti sadece herhangi bir durum olup adamlar bizi fark ederse hapı yutmuştuk çünkü çok bi silahımız yoktu. Ama denemeye değerdi. Gece yarısını beklemeye salona gittik
Mektup;
Bakıyorumda adamlarına çok güveniyorsun. Kimseye görünmeden kuklalarını oynatıyorsun bakalım kuklaların olmayınca da kendini göstermeyecek misin?
- Raven
Saatler sonra yola koyulmuştuk. Arabada tekrar tekrar planı konuşup duruyorduk. Bir sorun çıkarsa bizi kurşun yağmuruna dizerlerdi. Nihayet daha önce bildiğim yollara geldik. Gözlerimin mnüne teker teker anılarım canlanıyordu. O kaçışım...yerde asfaltta bağrışlarım...arabanın gelmesi ve daha bir sürü şey. Şimdi ise o adamdan liam'ın intikamını alacaktım.
Evden biraz uzakta ormanlık alanda durduk. Scott, Feed, Ben ve Christopher arka kapının oraya gittik. Emma da arabada bekledi şimdilik. Arka kapıda 5 güvenlik vardı. 5 kişiye 4 kişi. Yenerdik. Umarım. Ateş etmememiz lazımdı silah sesini duyup gelebilirlerdi. Ama ellerinde silah vardı bu yüzden dikkatli olmalıydık. Hızlıca Scott Ve Fred iki tane adam alıp boğazlarından tutup boğdu. Christopher iki adama gazlı bez tuttu. Geriye kalan bir adama da ben kafa atmıştım. Bayılmıştı. Christopher bu hareketimle memnun bir şekilde gözlerime baktı. Gözleri ile buluşunca gözlerim...kahverengini ne kadar sevdiğimi anladım. Bizim bakışmamızı durduran Scott sessizce " Gelin hadi kapıyı açtı Fred" yavaşça kapıdan içeri girdik bir kapı daha vardı bu kapı hole açılıyordu arkanızdan Fred kapıyı kapattı ve bizde diğer kapıyı açtık. Hole doğru yavaş adımlarla girdik. Holde korumalar yoktu. Bu yüzden biraz rahattık. Yavaşça merdivenlere çıktık 2 tane adam vardı salonda onlara görünmeden çıkmaya çalışıyorduk. Sonra birisi merdivenlerden aşağı inmeye başladı. Bizde geri dönüp inmeye başladık merdivenin altındaki boşluğa girdim hızlıca Christopher'da yanıma geldi nefeslerimiz çok hızlıydı. Hele kalbim deki gibi atıyordu ahhh hayır Christopher'dan değil hele o bana bakan gözlerinden hiç değil. Aşağı doğru inen koruma bizi bulucak diye çok korkuyordum. Koruma salona doğru ilerliyordu ki birden korna sesleri duyduk onlar önden geliyordu Emma olmalıydı içerde çok fazla kalmıştık korumalar ön kapıya doğru koşunca merdivenlerden yukarı çıktık ve Anthony'nin bulunduğunu düşündüğümüz odaya yöneldik yönelmemizle birlikte iki tane adamın bizi görmesi bir oldu. İşte şimdi hapı yutmuştuk. Christopher admlara ateş etti ikiside alnından vurulmuştu bunh Anthony duyucak olcak ki içerdeki korumasını yolladı. Bende korumaya bir yumruk atarak yere serdim ve Anthony'nin yanına geçtim bana silah çekmişti. Bende silah olmasına rağmen hiç bir şey yapmamıştım. Christopher korumayı kaldırmaya çalışıyordu. Sonra ben Anthony'e gülümseyip "Ahhh ayrı kalalı uzun zaman olmadı ama hemen özlemişim seni" dedim. O da pis bir şekilde sırıtarak " Evet...evet...ben de çok özlemişim Clara burnumda tüttün hemen gelsende sarılsam sana diye düşündüm hep." Ona doğru yaklaştım silahını yana çekti ve " Gel bi sarılayım hasret giderelim" dedi. Kollarını açtı Christopher bana "mal mısın?" Bakışı atarken sarıldım Anthony'e ve boynuna iğneyi sapladım bu kadar salak mı diye düşünürken Karnıma bir el ateş etti bana ama o yere yıkılmıştı. İğneden dolayı bilinci kapanmıştı bir iki saate ölürdü zaten. Bana bir şey olmamıştı koruyucu yelek giymiştim. Christopher bunu bilmiyordu tabi bu yüzden yanıma hızlıca koştu ve "İyi misin? Vuruldun mu? Salak mısın adama mı sarıldın?" Dedi telaşla nefes almıyordu gülerek "hayır be iyiyim koruyucu yelek vardı"dedim. Güldü " neyse ne ver şu adamı sırtıma gelirler şimdi" dedi. Adamı Christopher'ın sırtına yasladım ve Christopher onu sırtına aldı. Komik duruyorlardı. Son bir kez odaya baktım. Önemli bir şey yoktu yeni yazdığımız mektupu masaya bıraktım Aşağı indik yavaşça. Ve arka kapıdan çıktık. Hızla arabaya doğru koştuk. Bu sırada kormular bir sonuç bulamayıp eve geri döndüler ama iş işten geçmişti. Chloe adamı bagaja koydu. Bizde arabaya bindik. Ve devam ilerlemeye başladık...
