CHAPTER 21

64 18 10
                                    

Chapter 21

Joaquin‘s POV

MY heart was filled with so much happiness and gratitude. Finally, I was able to tell Yana how much she means to me and how much I love her. I was able to proved her that I have change and this time. . .I‘ll be the Joaquin she wants me to be. The Joaquin that I should have been before.

It‘s been almost two days since Yana has been discharge from the hospital. The time where she was sick, I felt nothing but guilt and so much concern about her.

Papunta ako ngayon sa condo ni Yana dahil balak ko siyang ayaing kumain sa labas. In short, gusto kong i-date siya. Alas syete na nang gabi kaya tamang-tama para sa magiging dinner date naming dalawa. Ngayon ko lamang ulit maranasan ang ganito kasi nung time na kami ni Wendy, kahit ni isa wala kaming date kasi puro trabaho ang inaatupag niya.

Bago ako makarating kay Yana, dumaan muna ako sa isang flower shop at binilhan ko siya ng kaniyang paboritong bulaklak. Ang white roses. Hinding-hindi ko iyon makakalimutan dahil iyon ang unang bigay kong bulaklak sa kaniya noon.

Tatlong pirasong puting rosas lang ang binili ko. Three white roses that represents my love for her. This roses symbolysis how pure she is as a person, how much I love her, and this three roses means 143—I Love You.

“120 po sir,” usal nung babae at agad na inabot sa akin ang binili kong bulaklak. Ibinigay ko sa kaniya ang aking bayad at hinintay na lamang ang aking sukli. Nang makuha, tsaka ako bumalik sa kotse at nagtungo na sa condo ni Yana. Tumatalon ngayon sa excitement at sa kaba ang puso ko.

When I finally arrived, nagdadalawang isip pa akong katukin ang kaniyang pinto. Nanginginig ang mga tuhod kong napagdesisyunang katukin na iyon. Agad naman niyang binuksan.

“Hi, good evening,” pagbati ko sa kaniya at sinabayan ng isang ngiti.

“What brought you here? Gabi na,” aniya at inaya akong papasukin.

“Hindi ba nga sabi ko sa ‘yong liligawan kita? And I‘ll start tonight. Can I ask you for a dinner outside?” agad ko na siyang tinanong. She then look at me. “Nga pala, para sa ‘yo,” at inabot ko sa kaniya ang dala kong bulaklak.

“Thank you, alam mo pa rin talaga ang paborito ko,” saad niya at ginawaran ako ng isang matamis na ngiti. Nginitian ko siya pabalik. “Bihis lang ako sandali,” dagdag niya pa.

Ilang saglit lang, natapos na ring magbihis si Yana. Nang makita ko siya, parang huminto ang aking paligid at tanging siya lang ang nakikita ko. Her angelic yet gorgeous face. Her red kissable lips. Everything on her was perfect. She‘s perfect like a goddess.

“Are you just gonna stare me all night?” agad akong napabalik sa reyalidad nang marinig ko ang kaniyang boses. Nahiyang nag-iwas ako ng tingin sa kaniya.

“Let‘s go?” iyon na lamang ang tanging lumabas sa aking bibig.

“Sure, let‘s go,” tugon niya at kaagad na rin kaming nagtungo sa aking kotse.

“Sa‘n tayo?” tanong sa ‘kin ni Yana nang makarating na kami sa aking sasakyan. Before answering her, pinasakay ko muna siya.

“Sa Tres Grande Restaurant tayo. I heard they just opened lately. Subukan natin dun,” sagot ko sa kaniya. She just nodded on me and I‘ll start driving.

Minutes had passed, we finally arrived at the restaurant. It looks classy and fancy. Medyo marami ring tao sa loob, since bago pa lang din ito.

“Shall we?” I asked her and handed my hand. She then nodded and held my hand as we both enter inside the restuarant.

Never Let You Go(Completed√)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon