******CHAPTER 15******
Isang linggo na ang lumipas simula ng mawala sa amin si xander...isang linggo na ang lumipas na puro sakit..puro luha at lungkot..
Tandang-tanda ko pa...tanda ko pa nung mga panahon na malapit na sya ilibing..naaalala ko pa...
**throwback **
"Narito po si---anong pangalan nyo maam??"
"Op-alex po.."
"Narito po si miss alex para gunitain ang mga..ala-ala..ng ating namayapang si alexander.."
Naglakad na ko papunta sa mini stage sa gitna ng chapel...tumayo ako doon..tiningnan ko ang mga tao at bakas sa mukha nila ang lungkot at sakit sa pagkawala ni xander..
Huminga muna ako ng ng malalim at tsaka ako nagsalita...
"Marahil ay kilala na po ako ng karamihan sa inyo dahil karamihan po ng nandito ay mga classmates ko...pero kung di nyo pa po ako kilala,,ako po si philexander christopher anne marie gonzales,,kaklase at..kaibigan,ni xander...sa pagkakakilala ko sa kanya,,mabuti po siyang tao,,laging masayahin at kaibigang hindi ka iiwanan..kahit na,,panget po ang itsura ko eh ginawa pa rin nya akong kaibigan...tanda ko pa nung first day ng school...nalate ako nun at papagalitan na sana ako ng teacher namin...buti na lang at dumating sya.at aking light and shining armor..."napangiti ako dahil naaalala ko pa ang mga masasayang memories namin..
"Sinabi nya sa akin na maging matapang ako..na maganda ako no matter what ang sabihin nila..he is my inspiration to live everyday.."panandalian akong tumigil para patigilin ang nagbabadyang pagpatak ng aking mga luha...
"Aaminin ko po... nagka-crush ako sa kanya...kinikilig ako everytime na lumalapit sya at dumidikit sya sa akin...ang pogi kaya nya!!syempre di maiiwasan yun sa taong sobrang lumandi..."natatawa na ang mga taong nakikinig sa akin...
"Umm....yun po..naging masaya talaga kami...until nung singing contest ko..oo nga po,ako po ang nagwagi..pero yun rin po ang time nung nalaman kong may cancer sya...nung nalaman ko po yun,,feeling ko,natalo ako di lang sa singing contest kundi sa american idol na...sobrang na-breakdown ako..lalo pa nung nalaman ko na may taning na sya...lalo na pong nadurog ang puso ko na parang kasing pino ng buhangin sa boracay...napakasakit...parang ako po yung pinaka naapektuhan.."naluluha na talaga ako...nagca-crack na rin ang boses ko...
"L-last day po na nya yun...dumating po yung mga classmates namin para mapasaya man lang sya at makalimutan nya na may sakit sya..at success kami...napasaya namin siya..."
"After po nun ay umalis na sila...at kami na lang dalawa ang naiwan sa loob...tanda ko pa na..ang awkward nung time na yun..hanggang sa nagsalita ako at hiniling ko sa kanya na,,kantahan nya ako..syempre pumayag sya ..at..at..at..kinantahan nya na ako..."
"KUNDIMAN ang kinanta nya..sobrang saya ko nun kasi,,nakantahan nya pa ako kahit ganun ang sitwasyon nya..pero yun na pala ang huling happiness na mararanasan ko sa piling nya...a-after ng..pagkanta nya......s-sabi n-nya..m-mamahinga na daw sya.........alam kong yun na ang sign na mamamaalam sya,,at hinayaan ko na sya...naghihirap na sya ng sobra!!parang pinapatay sya!!lagi ko yung nakikita,,sa tuwing darating ako sa kwarto nya at sasalubong agad sa akin ang sigaw nya na puno ng sakit at hinanakit??di ko na nakakayanan yun...alam kong wala akong karapatan sa kanya...pero sana....sa---...salamat po..."sabi ko at tumakbo na ko palabas ng chapel at pumunta ako sa isang punong malaki na acasia siguro at dun ako umiyak...
Iyak ako ng iyak na parang nagsusumbong ako sa puno ng mga hinanakit ko...
Promise..ito na ang huli kong pagluha..xander,,pangako..magiging strong ako...tulad ng sabi mo..
Pagkatapos lang nito..
-------
Hindi ako luluha??parang di ko kaya.mahirap pala..ewan ko ba..super akong naapektuhan kahit hindi naman dapat..siguro affected lang talaga ako..masakit eh..
Eto ako ngayon,nasa kwarto ko dito sa bahay nina eros at nagiiiyak..habang binabasa ang sulat sa akin ni xander na binigay sa akin ng mommy nya...
Anong nakalagay sa sulat??eto yun..
------------------------------------
Dear alex,,
Siguro deadbols na ko nang mabasa mo ito..gusto ko lang malaman mo na sobrang thankful ako at nakilala kita at maging kaibigan mo..at syempre salamat din dahil binigyan mo ako ng pagkakataon para ipakita sayo kung gaano kita kamahal..
Alam ko na dati pa na may sakit ako..at lumalala ito habang tumatagal...nung una,,nagamot nga at gumaling ako..pero sa kasamaang palad,,bumalik ulit..siguro this is my fate na..
Pinigilan na ako ni mom na pumasok sa school kasi mahirap daw pag napagod ako..pero alam mo kung anong sagot ko??hindi hadlang ang sakit para makapag-aral ako at makatapos,,pagsubok lamang ito para malaman kung gaano kalakas ang faith ko for god..at hindi ako puwedeng hindi pumasok kasi nasa school ang inspirasyon ko para lumaban at patuloy na mabuhay....
Tama,,ikaw nga iyon..
Sorry dahil di ko agad nasabi sayo na labs labs kita...siguro torpe-do lang ako..hehe..
Oh,,dito ko na tatapusin ang kadramahan ko...tandaan mo alex,,mahal kita. Kahit nasaan mang lupalop ako mapunta,,mamahalin kita at patuloy akong gagabay sayo..mananatili ka dito sa puso at isip ko,habambuhay..hinding hindi kita malilimutan..
Kahit wala na ako,,wag ka mag-alala,,i will be always..by your side..at syempre!!nandyan ako sa puso mo..pogi ako eh..
I love you philexander christopher anne marie gonzales..i always do..•^_^•
Love,,
cristopher alexander james walters
------------------------------------
Yun yung laman ng letter na talagang nakaka-emote..
Nagtataka ba kayo kung paano ko nakuha yung letter ni xander??ganito kasi yan..
-------
***throwback***
Matapos kong mailabas lahat ng luha at hinanakit ko sa punong ito ay napagpasyahan kong bumalik ulit sa chapel kung nasaan si xander..gusto ko pang masaksihan ang mga huling sandali na kasama namin si xander..Pagkapasok na pagkapasok ko sa chapel ay bigla akong hinarang ng mom ni xander...tiningnan ko siya sa mata at ninanamnam ko ng mabuti ang bawat titig niya..
Lungkot at pighati agad ang nakita ko..at halos sa lahat ng taong nandito ay yun ang makikita mo sa kanila..
"Alex,may pinabibigay sayo si xander..sorry kung nabasa ko,,masyado lang siguro kong namiss si xanxder at ang bawat salita nya......mahal ka talaga ni xander..totoo yun..."sabi niya at ngumiti sa akin...pilit na ngiti ang iginanti ko...
Sa totoo lang,,pinipigilan ko lang ang ang umiyak ulit...totoo yun..
"Salamat po tita...salamat..."ngumiti ako at saka niyakap ko siya ng mahigpit...
------------
Oh alam nyo na kung saan galing yung letter??Ngayon ko lang narealize,,yung letter pala na yun ang ginawa nya kaya sya humingi ng papel sa akin nung kami ay nasa condo niya..at busing-busy sya sa pagsusulat nung mahuli ko...
-----------
-johny•^_^•
BINABASA MO ANG
AKO'Y DYOSA! (COMPLETED)*Editing*
Fiksi RemajaMay mga babaeng magaganda. May mga babaeng katawan lang ang maganda. Meron rin na mga babaeng panget. As in PANGET, with capital letters pa. Wala pang melon boobs. At matatawag mong Model ng Isang Totoong Panget. At iyan si Philexander Christopher...