******CHAPTER 30******
"Are you ready alex?"
"Yeah, just a little nervous and excited but im fine..." Nakangiti kong sabi kay Sehun kahit nate-tense na ako at parang matatae na ewan..
Feeling ko sasabog na yung utak sa dami ng thoughts at tanong na pumapasok sa mahiwaga kong utak. Para na akong mababaliw talaga kahit 2 weeks na ang lumipas simula nung confession day.
Bale natapos ko na ang isang buong week ng workshop at marami pang tungkol sa acting chuchus. Yung feeling na hlos di na ako matulog sa tambak na activities, parang gusto ko na tumakas at pumunta sa ibang planeta.
All passengers heading to Manila, Philippines, please proceed to the flight area. All passengers heading to Manila, Philippines, please proceed to the flight area.
Nung narinig namin yun ay tumayo na kami. Sabay-sabay kaming lahat na naglakad papunta sa eroplano. Except kay pabebeng Dria, na ayun, pahuli ang peg. Loner much kase.
"Gawd! This is it!!!"maligalig na sabi ni Andy habang hawak ang pink niyang maleta. Oo nga, this is it lawit.
Ano daw? Erase erase.
Hindi ko talaga alam kung anong mararamdaman ko ngayon habang palakad na sa eroplanong magdadala sa amin sa Pilipinas. Parang masaya ako, na kinakabahan, na naeexcite, na basta ewan! Basta masaya ako period!
So masaya nga akong naglalakad na patungo sa eroplano. Di maalis ang ngiti ko sa labi. Pero sigurado akong di yun kita ng lahat. Nakaface mask ba naman ako.
Bakit ako nakaface mask? Para di ako makilala ng mga paparazzi at gossipers, at fans kung meron man. Malay mo kuyugin ako dito, hindi pa ako makarating sa Pilipinas ng buhay no?
Ilang minuto pa ay narating na namin ang hallway at ibinigay namin ang plane tickets namin. Then pumasok na kami at narating na namin ang plane. Humanap kami ng seat sa VIP part at ng makahanap kami ay umupo na ako. Katabi ko si Andy dahil ayoko kay Sehun kase ang awkward kaya!
Umidlip muna ako. Pinabayaan ko nang magtatalak dyan si Andy sa tabi ko dahil pagod na talaga ako sa nakaraang linggo na puro puyatan sessions..
Ilang minuto lang ay dinala na ako ng kadiliman.
-------------
"We are now heading to a light rainfall area. Please fasten your seatbelts ang secure your belongings. Thank you."
Nagising ako sa lakas ng imik ng stewardess. Nagpungas ako ng mata dahil naalimpungatan talaga ako at parang ngayong lang nagkaroon ng matiwasay na tulog. Masyado kong na-enjoy yung tulog ko. Which is, probably the last na matiwasay na sleep-laloo ko..
"*Yawn* Nasan na ba tayo?" Tanong ko sa katabi ko. Pero nabigla ako kasi di ko pala kilala yung katabi ko. Parang Black American na ewan. Tinalo pa ang Ati-atihan sa kulay eh.
"Im so sorry, what did you say?"
"Nothing. You're just like uling."
"What? What's owling?" Nakatingin pa ito sa akin with questioning eyes.
"It means handsome."
Hindi ko nq kinausap pa si uling-- este si black american. Narinig ko pang sinabi nya sa kaibigan niya na "uling" siya. Napailing n lang ako.
Ikang minuto pa ay naramdaman ko nang bumababa kami. Parang hinihila yung bituka ko. Malamang hindi kasi ako sanay sumakay sa falling chu chus.
"Bestie, gising ka na ba?"
BINABASA MO ANG
AKO'Y DYOSA! (COMPLETED)*Editing*
Teen FictionMay mga babaeng magaganda. May mga babaeng katawan lang ang maganda. Meron rin na mga babaeng panget. As in PANGET, with capital letters pa. Wala pang melon boobs. At matatawag mong Model ng Isang Totoong Panget. At iyan si Philexander Christopher...
