EPILOGUE

502 9 4
                                    

She took a deep breath habang inaayusan siya nina Kim,  Gelyne at ng baklang si Jan-Jan. Last touches na lang ang ginagawa sa buhok niya at sa make up niya. Nang matapos ay hindi niya napigilang maglakad ng pabalik balik sa loob ng hotel suite niya. She paced back and forth para mapakalma ang sarili.

"Hoy, Suarez. Tigilan mo nga yang ginagawa mo," saway sa kanya ni Kim. "Akong nahihilo sa pagpabalik balik mo."

Tumigil naman siya. "Eh kasi naman eh, kinakabahan ako."

Sabay sabay na umanagl ang tatlo.

"Naman kung magsalita ka parang ito ang unang pagkakataong magmamartsa ka sa altar," ani Gel.

"Trulalalo," pagsang-ayon naman nu Jan-Jan.

She made a face. "Iba ngayon noh! Noon pikit mata ko lang tinanggap na magpapakasal ako dahil sinabi ni Papa. Pero ngayon..totoo na, may love ng kasama."

"Ay ang arte!"

Napailing na lang sina Kim at Gel at inabala ang sarili sa pag-aayos ng kanilang mga susuotin.

 Wala sa sariling nilingon niya ang susuoting gown.

Her bridal gown.

 Right. It was her wedding day...again. Tinotoo kasi ni Gian ang sinabi niya noon sa reception ng kasal nina Gel na manligaw muna ito bago siya pakalasan ulit. For over three months ay niligawan siya nito. He sent her flowers, chocolates and even love letters. He takes her to movie dates, romantic dinners and even visit her to her work at SLH. Nagresign na kasi siya sa ospital sa Sinagpore at bumalik sa dati niyang pinagta-trabahuhang ospital. Dinibdib talaga nito ang panliligaw sa kanya. Wala itong palya. And then the day came na sinagot niya ito. Kulang na lang ay tumambling ito sa harapan niya just to show his happiness. Masaya rin siya pero sinabi niya dito na huwag silang magmadali na magpakasal ulit which he respected. For over five months they lived like a normal girlfriend-boyfriend couple. Nag-aaway pa minsan minsan pero hindi naman nauuwi sa hiwalayan. Sa huli kasi si Gian ang unang tumitiklop.

 Hanggang sa sixth monthsary nila sinorpresa siya nito sa pinagtatarabahuhang ospital. Akala nila kung ano ang pinagkakaguluhan ng ibang nurse, doktor at mga pasyente sa may garden ng ospital, yun pala ay may sinet-up doon na mini stage at parang may mini concert. At talagang to the highest level ang panonorpresa nito dahil nag-ala Frank Sinatra ito habang kinakanta ang isa sa ga paborito ning kanta, ang 'Can't Take My Eyes Off You.' He serenaded not just her but the entire hospital. Mabuti na lang at hindi nabadtrip yung director nila sa pambubulabog nito.

And it just happened. Out of the blue meron pa palang higit sa panghaharana nito. With the entire people at the hospital, he asked her to marry her...again. Sympre magpapakipot pa ba siya? Isang malutong na yes ang sinagot niya dito. And here they are. After two monrhs  of preparatipn they will finally again exchange their 'I dos' and vows.

 Linapitan niya ang mannequin na pinagkalagyan ng kanyang gown. It was different from the first gown she wore. Vintage inspired iyon. It has a see through lace sleeves that stretches till the half of her elbow. Medyo balloon din ang skirt noon at pinalamutian ng malilit na sequins at diamente sa may dibdib niya.

She was  awaken on her deep appreciation nang pumalakpak si Jan-Jan.

"Gurl, tama na yang pagsesenti mo," sabi nito sa kanya. "Need mo ng magbihis at baka kanina pa natataranta ang groom mo sa simbahan.

She smiled on the thought na natatranta si Gian kaya naman ay tinulungan na siya ng mga kaibigan na magbihis.

 THIS is it. This is really it is.

Gem was standing behind the closed door of the church. Siya na lang ang hindi pa nakakapasok. Sabi ng wedding coordinator nila she'll have a grand entrance after all the entourage have walked down the aisle.

FROM THIS DAY FORWARDTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon