Chapter Twelve

308 3 0
                                    

Hindi pa rin magkamayaw sa pagtawa si Gem habang sinasamaan naman siya ng tingin ng asawang si Gian.

"Will you stop laughing already," asar na wika sa kanya ni Gian.

"Sorry..hahaha...di..hahaha..ko kasi talaga mapigilan...hahaha," paputol putol na sabi niya habang tumatawa.

"Hahalikan kita pag di ka tumigil sa pagtawa," pananakot nito sa kanya.

"Weh? Di nga," at tumawa pa ng mas malakas.

Muntik na siyang mabuwal sa kanyang kinauupuan ng bigla itong lumapit at umuklo making their faces only inches away. Yung tipong one false move and her lips would brush against his. Pasimple niyang inilayo ang mukha dito pero paking shet sa tuwing ilalayo niya ang mukha niya ay tila nanunuksong ilalapit pa nito ng husto ang mukha nito. Napapikit na lang siya ng unti- unting bumaba ang mukha nito sa mukha niya. 

She waited for his lips to meet hers pero anak baka! Ilang segundo na niyang hinihintay na lumapat ang labi nito sa labi niya ay wala pa rin siyang napifeel. She slowly opened her eyes only to find out that Gian was grinning from ear to ear.

"Uy, si wifey inaanticipate yung kiss ko," he started teasing her causing her to blush. "She's blushing. Siguro crush mo ako 'noh!"

Feeling niya lahat ng dugo niya ay umakyat sa mukha niya. "H-hindi no! Wag kang assuming!"

She tried pushing him away but it seems like it was a wrong choice for her dahil nagslide ang pwet niya sa upuan mabuti na lang at naagapan agad siya ni Gian. Mabilis nitong naipulupot ang kamay sa bewang niya. She was frozen for a bit when she felt shiver crawled in her spine.

"Ang likot kasi eh," anito at tinulungan siyang makaupo ng maayos ulit.

"Sino kaya ang may kasalan," nakalabing wika niya. "Anyway thank you pala about dun kanina sa laundry area."

Nagtatakang tiningnan siya nito. "You mean talagang takot ka sa gagamba?"

Tumango tango naman siya. "Alam mo kasi noong bata ako ang mga kalaro ko mga lalaki so since mga lalaki nga mahilig sa mga exotic things." she started explaining. "Grade four ata ako noon nang mauso yung pinaglalaban laban yung mga gagamba. Siympre ako nakiuso rin naglaro kami nun ng mga pinsan ko pero ang di ko alam may nilagay pala silang isang gagamba sa damit ko. Nagulat ako then the next thing I knew I was screaming. Lahat na ata ng mura na alam ko naisigaw ko na tapos kinagabihan nun nilagnat ako. Mula noon never na akong nakipaglaro sa mga pinsan ko. Doon din nagsimula yung phobia ko sa mga gagamba."

Biglang dumilim ang mukha nito. "Sinong pinsan mo ang gumawa nun at ipapabugbog ko. They don't have any rights to do that to my wife."

Napatanga siya dito. Like seriously?

Napatawa na lang siya at mahinang hinampas ito sa braso. "Para kang sira. Antagal na nun. Dalawang dekada na ang nakakaraan. Saka ano naman sa'yo kung napagtripan ako ng mga pinsan ko eh that's none of your business naman na di ba?"

Gian's grimaced. "None of my business? Asawa kaya kita. So whatever things that matters to you also matters to me."

She sighed. "Asawa nga kita sa papel nga lang. Tandaan mong arrange marriage lang ang kasal natin. " She avoided his gaze pagkuwa'y tumayo sa kinauupan at tumalikod. "Oh siya maglalaba na ako. Salamat."

She started walking away pero nakakailang hakbang pa lang siya nang hawakan siya sa braso at pigilan siya nito.

He slowly turned her around to face him. "I'm serious about last night. Let's make our marriage work."

Wala sa sariling sinalubong niya ang tingin nito. She can see sincerity in his eyes. She wanted to say okay but half of her says no. Paano kung mainlove siya dito ng tuluyan-- which was already happening-- tapos hindi pa rin siya nito matutunang mahalin? She can't take such heartache. Baka mabaliw siya.

FROM THIS DAY FORWARDTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon