Aroma of Love (1st Game)COMPLETED

Chapter 20

Some people said, when someone hurt you it's either they hate you or you just love them. Hindi ba pweding nasaktan ka lang dahil sa guilty ka?

When the sun begins to rise, I let the sun kiss my skin.

I wake up so early kaya naisip ko na mag jogging. Balak ko sana pa-ikot-ikot lang dito sa Poblacion kaya lang hindi ko namalayan na papunta na pala ang direksyong tinatakahak ko sa Cross.

It takes thirty minutes before I reach where it is in place. I toured my sight. Still the same, from the ambiance, the place, and the blow of the winds. Cold breeze wraps my body kahit naka jacket at jogging pants ako, tumatagos pa rin ang lamig sa balat ko.

I saw the sea of fogs started to down. Mula dito sa taas kita ko ang unti unting pagsilip ng ilang mga puno. I distance myself to the front view of Cross. Tumalikod ako at pumunta sa isang bahagi ng railings kung saan nakatalikod ako kalsada at nakaharap sa araw.

I close my eyes and open my arms so that I could feel the presence of nature. It takes five minutes to close my eyes. Maya maya may narinig akong yapak ng mga sapatos kaya minulat ko na ang mga mata ko. Bumaling ako kung saan nanggaling iyon and I lost my breath when I saw Dos. He walks opposite direction where I stand. I look at him when he stands where I stand earlier.

Tumalikod ako at pinatiling naka harap sa araw ang paningin. Hindi gaanong masakit ang sikat dahil sobrang aga pa. Kaya pwedi pang makipagtitigan dito. Inabot ako ng twenty minutes na hindi gumagalaw sa pwesto ko. Mas tumingkad naman ang sikat ng araw pero hindi pa rin masakit ang sinag.

Naisip ko na umuwi na lang, enough na siguro ang ilang oras na nilaan ko sa sarili para makapagpahinga sa dami ng iniisip.

Saktong pagtalikod ko nagulat ako ng bumungad ang mukha ni Dos. Bigla akong napa-atras at dahil sa basa ang sahig dala ng matinding fogs muntik na akong madulas patalikod. Agad nya rin akong hinila kaya hindi ako tuluyang natumba at napayakap ako sa kanya.

Instead of letting go me, his hug tightened and... I let him hugged me. Napaangat ang braso ko na tila ba may sariling isip. I hug him back. No one dare to talk, tila ba alam na ng mga katawan nanin kung ano ang nangyayari.

I feel his heavy breath against my nape. Tila ba pagod na pagod sya. I smell his natural scents and still addicting.

"I miss you, Ga. Ayokong matapos ang taon na hindi man lang kita naka-usap." mahinang bulong nya at sapat lang na narinig ko.

My heart beat so fast. Hindi na mapakali ang puso ko tila ba nag diwang sa narinig na mga salita. I close my eyes, I want to feel his warmth body against mine. I tightened my arms when I feel he loosen.

"One minute please," kahit ako hindi ko na kilala ang boses na lumabas sa bibig ko. Tila ba sabik na sabik sa kanya.

Hindi na sya nagsalita instead he tightened his hugged. Ang isang minuto ay inabot ng lima bago kami kumalas sa isa't isa. Nilayo nya ako kunti at pinunasan ang pisngi ko. Doon ko lang namalayang may tumulong luha sa mata ko.

Gosh. Here we go again.

Bakit ba ang bilis kong umiyak ngayon.

After he wipe, he kissed my forehead.

"Pwedi na ba tayo mag-usap?" he asked full of unnamed emotion.

I nod.

Iginaya nya ako sa hagdan para umupo. Tabi kaming dalawa at hawak hawak nya ang kamay ko na pinaglalaruan at minsan hinahalikan.

"I'm sorry, nagselos ako kahapon." his words are full of sincerity, I look into his eyes and to his lips it seems inviting.

Hindi ko mapigilang kong lumapit sa kanya at hinalikan ang naka-awang nyang labi. I press my lips for ten seconds. Kita kong nanlaki ang mga mata nya sa ginawa ko. Lalayo na sana ako ng bigla kong naramdamang paglipat ng kamay nya sa batok ko. He deepened the kiss, while holding my nape para hindi ako makawala. Napakapit naman ako sa braso nya. Later, I feel he want to enter his tongue. I'm about to close my lips but he bit my lower lip. Because of that my lips parted and he successfully enter into my mouth and played my tongue. Warmth but sweet and passionate kiss we shared.