3. mahalle

17. BÖLÜM

"Kim istemez mutlu olmayı
Ama mutsuzluğa da var mısın?"
- Cemal Süreyya

"Aşk:
Görmekten çok özlemeyi sever,
Dokunmaktan çok düşlemeyi
Ve aşk öyle haindir ki;
Nerede imkansız varsa gider onu sever."
- Özdemir Asaf

Kaan'a olabildiğince bakmamaya çalışıyordum çünkü ona karşı iddia kaybetmiştim. Eğer korkmadığını ispatlarsa istediği bir şeyi yapmak zorundaydım ve bence az önce herkesin içinde beni öperek çok güzel kanıtlamıştı.

Oyunu ilk başlatan Çağrı oldu ve Zifri'ye döndü.
"Zifricim iddia ediyorum ki camı açıp 'Çağrı'ya aşığım' diye bağıramazsın."

Çağrı gülümseyerek Zifri'ye bakarken Zifri'nin de dudaklarında şeytani bir gülüş peyda oldu.

"Yaparım."

Zifri yerinden kalktı ve arkamızdaki camlara gidip camı açtı. Ardından aşağı baktı ve bağırmaya başladı, "Çağrı'ya çok aşığım!"

İnsanlarım takmadığını bilsem de şu an uyumaya çalışanlar kesinlikle hem Çağrı'ya hem Zifri'ye küfrediyordu.

Zifri zaferle yerine oturduktan sonra Kuzey'e döndü.

"Kuzey, iddia ediyorum ki sevgilin olan kişiyi şu an gözümüzün önünde buraya çağırıp bizimle tanıştıramazsın."

Kuzey bana döndü. Eee sıçtık mı şimdi biraz?

Mine'yi buraya çağırırsa bir şey olmazdı aslında ama Mine'nin onları tanıdığını anlarsa kafası karışabilirdi. Ayrıca hastaneyi de öğrenmek zorunda kalabilirdi. En önemlisi Mine buna anlayış göstermezdi ve Kuzey, Mine'yi gerçekten seviyorken boktan bir nedenden kavga etmiş olurlardı.

"Yapmayacağım böyle bir şey." Kuzey'in net cevabının ardından Zifri yine şeytani gülümsemesini takındı.

"O zaman ceza?"

Kuzey kafasını salladı ve oturduğu yerde dikleşti. Bu da beden dilinde "Gerildim!" Alarmı oluyor.

"Ne yaptırsak?"

Zifri hepimize bakarken Ege öne atladı ve, "Bence sert bir içki hazırlayıp onu içtirelim." diye bir öneride bulundu.

Zifri kafasını olumsuz anlamda salladı. "O kadar kolay olmasın ya!"

Kolay mı? Gerçekten ne düşünüyor şu an acaba?

Çağrı "Biz bir karışım hazırlayalım onu içsin." dedi heyecanla.

Sizin kafanızdan çıkabilecek bir karışım ciddi anlamda insanı kusturur.

Kuzey gözlerini şokla açarken Ege, Zifri ve Çağrı mutfağa gitmişti.

"Kuzey gelmeyecek misin? Engel olmazsan her şeyi koyar bunlar!"

Ege'nin endişeli sesinden sonra Kuzey de içinden bir küfür ederek hızlıca mutfağa gitti.

Sadece Kaan ve ben kalmıştık.

Karşımda oturup telefonunu kurcalarken ben de elime telefonumu aldım.

O yine biriyle mesajlaşmaya başlamıştı. Bense mal mal instagramda geziniyordum.

Bir anda instagramdan mesaj geldiğinde mesaj kutusuna girdim ve gönderen kişiye baktım.

IlgınTurgut sana bir sohbet mesajı göndermek istiyor.

Mesajın üstüne tıkladım ve açtım.