3. mahalle

35. BÖLÜM: FİNAL

18.12.2022 🖤

Hayatınızda bazı değişim noktaları olur. Siz fark etmezsiniz ama hayatınıza giren en önemsiz kişi bile ileride en önemsediğiniz kişi haline gelebilir. Benim değişim noktamda Kaandı. Kaanla tanıştığımız ilk günden beri hayatımın yavaş yavaş değişmeye başladığını fark edememiştim. Eskiden sadece kardeşini önemseyen bir insanken bir anda 7 kardeşi olan ve hepsini önemseyen bir insan olmuştum. Kaan'a gelecek olursam... O benim için çok farklıydı. Ona karşı hissettiğim duygular bir kalıba sığmazdı, sığamazdı. O, kalbimin okyanusuydu. Yaşadıklarımız kolay değildi belki ama yanımda onlar olduğu sürece benim için hiçbir şey çok zor olamazdı.

"Rüzgar, hadi geç kalacağız!" Kuzey odanın kapsına tıklattığında aynadaki yansımamla vedalaştım ve telefonumu alıp odadan çıktım. Annemin yanına gidecektik bugün. Ben, Kaan, Kuzey ve Mine. Bugün gitmemizin sebebi de -tahmin etmişsinizdir zaten- bugün Kaanla evleniyorduk! "Biz bizim arabayla gidelim isterseniz daha rahat olur." dedi Kaan. "Fark etmez." dedi Mine de. 1 ay önce evlenmişlerdi ve Mine hamile kalmıştı. İkisinin bir çocuğu olması fikri beni gerçekten çok heyecanlandırıyordu. Resmen hala oluyorum! Henüz cinsiyeti belli değildi ama içimden bir ses halasına benzeyecek bir kızları olacağını söylüyor. Arabaya bindiğimizde Kaan kemerini taktı ve arabayı çalıştırdı. Bende kendi kemerimi takmıştım.

"Heyecanlı mısın? Birkaç saat sonra resmi bir Ateş oluyorsun?" kahkaha attım. "Ateş olmak için mi heyecanlı olacağımı düşündün?" bir an şaşkınlasa da bozuntuya vermedi. "Canım 1 Ateş olabilmek öyle kolay değil." "Kolay değil mi? Seni kendime aşık ettim ve oldum. Sabırlı her insanın yapabileceği bir şey bu." Kaan yüzünü buruşturdu. Bir an üzüldüğünü düşündüm gerçekten.
"Rüzgarcığım susacak mısın? Konuşmaya devam edeceksen kendimi camdan atacağım." Gülümsedim.
"Tam istediğim gibi. Lütfen dışarı alalım sizi." Kaan bir bana bir yola baktıktan sonra tekrar konuştu. "Bu kadar istemiyorsan niye evleniyoruz ki biz?" dedi omuz silkerek. "Acıdım sana." "Rüzgar!" Ben kahkaha atarken Kaan şaşkın ve üzgün bir ifadeyle yola bakıyordu. Kaan'ı tanımasam gerçekten duygusal biri olduğuna inanacaktım o derece.

Mezarlığa girdiğimizde kafama aldığım bir eşarbı geçirdim ve arabadan indik. Mine ve Kuzey bizden önce gelmişlerdi. Kaan yanıma gelip elimi tuttu ve beraber annemin mezarına doğru ilerlemeye başladık. "Merhaba." Mezara geldiğimizde Mine ve Kuzey konuşmuyorlardı. "Selam." dedi Mine bana cevaben. "Kuzey." Omzuna elimi koydum. Mezarı izliyordu sadece. "Rüzgar." dedi ve omzunun üstündeki elimin üzerine elini koydu. Mezar taşının köşesinde oturuyordu.
"Anne." Dedim bende diğer köşeye geçerek. "Uzun zaman oldu, biliyorum. Çok şey yaşadık gelemedik." Mine yere bakıyordu. Kaan ise doğrudan mezar taşına. "Buraya son gelişim de çok güzel değildi." Kaanla göz göze geldik. "Ama bana güzel şeyler kazandırdı. Seni Kaanla tanıştırmak istiyorum." Kaan hâlâ gözlerime bakıyordu. "Damadın." dedim. "Memnun oldum." dedi Kaan mezar taşına bakarak.
"Bir şey söylemeyecek misin anne?" Kuzey'in gözünden yaş aktığını gördüm. "Tamam o zaman." dedim en sonunda. "Bugün evleneceğiz biliyor musun? Düğünümüzde seni görmeyi çok isterdim anne. Bana ne yapacağımı söylemeni de çok isterdim. Geri gelmeni çok isterdim ben çünkü." Gözümden bir damla aşağı doğru rota oluşturduğunda Kaan yanıma geldi ve bana sarıldı. "İstersen gidelim." Dedi kulağıma doğru. "Hayır iyiyim." "Nasıl istersen. Gitmek istediğinde söylemen yeterli." Kafamı aşağı yukarı salladım ve mezarın yanına oturdum. "Anne, bana kızmamışsındır umarım. Gelmeye vakit bulamadım istemediğimden değil, gerçekten." Kuzey de mezar taşına bakarak konuşmaya başladı. "Bak bu üçümüzün fotoğrafı. Evden çıkmadan önce cebime koymuştum." Eline aldığı küçük bir resmi bana gösterdi. Annem, Kuzey'in kafasını kendi karnına yaslamıştı. Ayakta duruyorlardı ve Kuzey kocaman gülümsüyordu. Hamile gibi görünüyordu. Hamile olduğu kişi bendim. "Çok güzel." dedim resmi elime alarak. İkisinin de böyle gülümsediğini görmek beni de gülümsetmişti. Fotoğrafa biraz daha baktıktan sonra Kuzey'e geri verdim.