Mühür..
Karanlık kurt ve Melezciğin mührü...
Birbirlerine ölümüne düşman iki doğa üstü varlığın kalplerinin mühürlenmesi ve kaderlerini birlikte yazmasına...
O okula sadece insanlardan kaçmak, gizlenmek için gitmiştim. Nereden bilebilirdim ki düşm...
O çok istediğiniz çift tekrar sizlere açık konuşmak gerekirse onları bir daha yazmayacağıma çok emindim. Ama bazı kişiler bu bazıların içinde Berkay karakterini canlandıran da dahil olmak üzere beni bu seriyi tekrar yazmaya ittiniz.
E madem bu kadar seviliyor o zaman Melez Kızınız Alara Korel sizlerle çok bir şey söyleyemiyorum çünkü yazarken 23.01.2019 yılına gittim. Ne yalan söyleyeyim bende onları özlemişim.
O zaman her zaman ki geleneğimizi yaparak bölüme başladığınız günün tarihini bırakıyoruz. 23.01.2023
Sizi daha fazla sıkmadan keyifli okumalar diliyorum..
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Son Mühür
Doğanın bana vermiş olduğu ölümsüzlüğümün en güzel şeyi benimle birlikte büyüyen birisi... Onunla acı çekmek, gülmek, ağlamak ve onsuzluktan korkmak, doğana bize bunların hepsini yaşattı. Ve belki de yaşatmaya devam edecek bunu bilemeyiz.
Doğana bizi karşılaştırıp ayırmak için elinden geleni yapmıştı ama bu savaşı onunla birlikte kazanmıştık. Bizi ayıramamıştı ve ayıramayacaktı da, kalplerimiz durana kadar birbirimize aittik.
Melezcik sonsuza kadar Karanlık Kurduna aitti.
Derin uykumu bölen şarkı sesi ile gözlerimi aralamıştım. Gözlerim ilk günün ışığına alışamasa da birkaç saniye sonra kendimi toplayarak yataktan doğruldum. Bakışlarım yatağın sol tarafına kaydığında boş olduğunu fark etmiştim. Nerede olduğunu merak ederken aşağı katta sesini duymam ile gülümseyerek yataktan çıkmıştım.
Aşağı kata doğru ilerlerken burnuma dolan kokusu ve kulaklarıma dolan o güzel sesi ile daha da gülümsemiştim. Sesler mutfaktan geliyordu. Aşağı indiğimde mutfak kapısına yaslanarak onu izlemeye başlamıştım. Evlendiğimizden bu zamana kadar çok bir şey değişmemişti. Sadece birbirimize olan bağlılığımız daha da güçlenmişti. Ve sizlere söylemem gereken bir şey var. Hayatımız artık normale dönmüştü. Düşmanlarımız yoktu. Ve bu o kadar güzel bir şeydi ki, onunla evlenmemizin üzerinden 2 ay geçmişti. New Orlinsta yepyeni bir hayata başlamıştık.
