« ឯង !! »កែវភ្នែកពិឃាតបាញ់ចំកែវភ្នែកស្រទន់ដែលបង្ហាញពីអាការៈភ័យខ្លាច ជុងហ្គុកយកដៃជូតឈាមត្រង់ក្បាលដែលត្រូវមួយថូរបស់រាងតូចមិញ នាយសម្លឹងមេីលឈាមនៅខ្នងដៃដែលជូតអំបិញមិញ ។
« ជីវិតឯងប្រហែលជាមានប្រាំបួនហេីយ ទេីបថ្លេីមធំចំពោះយេីង »អណ្ដាតអត់ឆ្អឹងនាយយកទល់ថ្ពាល់ ភ្នែកបាញ់មិនចោលទៅណាឆ្ងាយពីកាយតូច ។
« ហឹក !! សុំ សុំទោស »សំលេងញ័រៗចេញពីក្រអមមាត់តូច ជេីងទាំងពីឈរលេងនិង ដៃទាំងគូលេីកជូតញេីសទឹកភ្នែកចេញ ព្យាយាមតាំងស្មារតីចំពោះមុខស្វាមី ។
« សុំទោស ? សុំទោសហេីយក្បាលយេីងរលាយឈាមបាត់អស់ហេស »នាយតបទៅសំលេងត្រជាក់ឈានជេីងមួយៗតម្រង់ទៅក្មេងតូច ។
« ហេតុអ្វីលោកមិនគេច ? ខ្ញុំនឹកថាលោកហ្នឹងអាចគេច លោកមិនឆ្កួតឈរឱ្យខ្ញុំគប់ទៅនោះទេ »ទោះនៅក្នុងកាលៈទេសៈណាក៏ជីមីននៅនិយាយយករួចខ្លួនរបស់គេដែរ ។
« ជុងហ្គុក ហឹក !! ខ្ញុំពិតជាគ្មានចេតនាទេ លោក !! លោកអត់ទោសឱ្យខ្ញុំផងណា ហឹក »ជេីងខ្លីៗផ្ដេីមថយក្រោយម្ដងមួយជំហ៊ានៗ ខណៈជេីងវែងៗកំពុងបោះមកកាន់គេដូចគ្នា ម្រាមដៃទាំងដប់លេីកផ្គុំចូលគ្នាបង្ហាញឱ្យរាងក្រាស់ឃេីញពីភាពអង្វកររបស់ខ្លួន ។
« សុំទោស !! ហឹក ហឹក អាយ »សំលេងស្រែកដោយការឈឺចាប់លាយភ័យខ្លាចបញ្ចូលគ្នា ខណៈរាងកាយតូចត្រូវមាឌធំច្រានទៅបុកជញ្ជាំងពេញមួយទំហឹង ខ្លួនប្រាណតូចល្អឹតសម្រូតចុះបន្តិចម្ដងដល់ផ្ទាល់ការ៉ូ ។
« អូយ !! ខិះ ខិះ »ព្រោះតែការឈឺចាប់រឹតរួមពេញប្រាណបណ្ដាលឱ្យបំករមាស់ក្អកចង់ធ្លាក់សួត ។
« នេះជាការប្រមានដែលប្រហេីនជាមួយប្ដី !! »
ផាច់ ផាច់ ផាច់ : ច្រេីនកំផ្លៀងបានទះទៅលេីផ្ទៃមុខសខ្ចីរបស់រាងតូច កាវាយច្រេីនដៃធ្វេីឱ្យមុខជីមីនឡេីងក្រហមមេីលឃេីញស្នាមម្រាមដៃយ៉ាងច្បាស់ ម៉ាត់ក៏បែកឈាមហូចេញមករឹមៗ គួរសង្វេក ។
«នៅមិនទាន់គ្រប់គ្រាន់ទេ »ជុងហ្គុកមិនអស់កំហឹងក្នុងខ្លួន នាយចាប់លេីករាងកាយដែលគេងស្ដូកគ្មានកំលាំងស៊ូឡេីង ក្រវែងគ្នាទៅបុកតុសម្អាងជិតក្បាលគ្រែគេងមួយកំលាំងនាយ ធ្វេីឱ្យរាងកាយតូចត្រូវបោកយ៉ាងដំណំ ។
« ខិះ អូយ »ព្រោះតែចុកខ្លាំងជីមីនបានក្អកចេញឈាមមួយដុំលេីការ៉ូ កាយតូចព្យាយាមប្រេីកំលាំងនៅសល់វាគេីមៗបង្ហាញឱ្យឃេីញ គេចង់ចេញពីបន្ទប់នេះ ។
« គិតថាចេញទៅបានងាយយ៉ាងនេះឬ ប្រពន្ធមាស់បង »
« ល លេងខ្ញុំ !! ហឹក »រាងកាយគ្មានកំលាំងស្រែកតវ៉ាជាមួយនាយ ខណៈនាយកំពុងចាប់លេីកខ្លួួនឡេីង ។
« បងភ្លេចគិតទៅ ថាពួកយេីងមកទីនេះក្នុងនាមជាអ្វី »
« អត់ទេ !! ហឹក លេង »ស្ដាប់ប្រយោគនេះ ជីមីនដឹងច្បាស់ក្នុងចិត្ត ជុងហ្គុកហ្នឹងធ្វេីរឿងនោះជាមួយគេមិនខាន កាយជីមីនត្រូវគេលេីកបីបោះទៅលេីពូកធ្វេីឱ្យឈាមដែលជាប់អាវពេញខ្លួន បានប្រលាក់និងពូកដែលមានពណ៍សចែងចាំង ប្ដូរជាពណ៍ក្រហមដុំៗទៅតាមរាងកាយជីមីន ។
« លោកជាសត្វតិរិច្ឆាន លោកមិនមែនមនុស្ស ខ្ញុំស្អប់មនុស្សដូចលោក ខ្ញុំរអេីមលោក »ជីមមីនមិនចុះចាញ់ងាយខ្លួនរមួនពេញពូកព្រោះតែឈឺអស់ហេីយពេញទាំងរាងកាយ ម៉ាត់ស្រែកជេល្វេីយៗហាក់ដូចជាមនុស្សជិតស្លាប់ ។
« ហាស់ៗៗ!!! ជេបងឆ្អែតហេីយចាំយេីងមកសប្បាយជាមួយគ្នា »និយាយបណ្ដេីរជុងហ្គុកប្រឡេះលាវអាវនាយចេញបណ្ដេីរមួយៗដូចជាសុីអារម្មណ៍ជាមួយអាវ អាវត្រូវបានដោះរួចក៏ក្រវ៉ាត់ទៅម្ខាងបង្ហាញសាច់ដុំពោះ រួចក៏ប្រឡេះលាវខោរឺតចុះយឺតៗ ទាំងទឹកមុខសិចសុីសាហាវ ។
« ហឹក !! ខិះ ខិះ ទេ ហឹក ហឹក »ទោះព្យាយាមយ៉ាងណាក៏មិនអាចទៅរួច មិនអាចគេចពីក្រញាំខ្លាកំណាចមួយនេះបាន ជីមីនយំកាន់តែខ្លាំងរាងកាយក៏កាន់តែឈឺចាប់ខ្លាំងដូចគ្នា
ជុងហ្គុក មិនខ្វល់ប្រពន្ធមានរឿងអ្វីឈឺចាប់កំរឹតណា ទោះបីដាច់ខ្យល់ស្លាប់នៅចំពោះមុខក៏គេចាត់ទុកជាស្រណក់មួយប៉ុណ្ណោះ នាយចាប់ទាញខោជេីងវែងនិងក្នុងចេញមកព្រមគ្នាបង្ហាញឃេីញរបស់ពិសេសដែលលាក់ទុកមិនដែលឱ្យនណាឃេីញតាំងពីពេញកំលោះមក រួចទាត់ខោទៅជ្រុងម្ខាងក្បែរជេីងគ្រែ ដៃឆ្វេងចាប់កាន់ដំបងសាច់តិចៗតិចលេងជាមួយទឹកមុខសិចរបស់គេ ។
YOU ARE READING
និស្ស័យកម្ម. ចប់
Actionដោយសារតែរឿងយល់ច្រឡំមិនសេីបអោយដឹងកាពិតជាមុនសិន តែបែជាទំលាក់កំហុសគ្រប់យ៉ាងមកលេីក្មេងប្រុសមិនដឹងរឿងម្នាក់ អោយមករស់នៅក្នុងនរកមួយដែលគ្មានថ្ងៃអាចគេចផុតបានដល់ដង្ហេីមចុងក្រោយ តេីជីវិតគេនិងទៅជាយ៉ាងណា តេីបុរស់ជាស្វាមីដែលរៀបការបន្លំភ្នែកគេនោះ អាចនិងភ្ញាក់ខ្លួន...
