« កុំមកជិតខ្ញុំ ! ហឹក ចេញទៅ »ជីមីនស្រវ៉ាបាន
ខ្នេីយជិតខ្លួន គប់ទៅជុងហ្គុកដេីម្បីការពារខ្លួនប៉ុន្តែគ្រប់យ៉ាងមិនបានផល ខ្នេីយទាំងអស់ត្រូវនាយចាប់ជាប់គប់ទៅការ៉ូវិញភ្លាមៗ ។
« បងថាអូនទុកកំលាំងមកថ្ងូរឱ្យប្ដីទៅល្អជាងប៊េបី »
« អាយ.... !! ហឹក លេង »រាងតូចស្រែកភ្លាមខណៈរាងកាយត្រូវមាឌធំសង្កត់ជាប់ជាមួយពូក ។
« ជួយផង !! ជួយខ្ញុំផង ហឹក » មាត់ស្រែករកជំនួយទាំងច្បាស់ក្នុងចិត្តថាគ្មាននណាអាចជួយបាន ជេីងស្រឡូនធាក់កកិតនិងពូកមិនចេះនាយ
ភ្នែកទាំងគូបឹតមិនហ៊ានសម្លឹងនាក់ខាងលេីចំ ។
ជុងហ្គុកបញ្ចេញស្នាមញញឹមសមចិត្តលេីផ្ទៃមុខសង្ហារួចអោនទៅញីញ៉ក់ត្រង់កញ្ចឹងកសខ្ចីមានខ្ជិលក្រអូបប្រហេីរគួបជាមួយខ្លិនឆ្អាបឈាមក្រហម កាថេីបចេះតែបន្តទៅមុខ ច្រមុះស្រួចអូសមកខាងលេីស្រង់ខ្លិនពេញតែផ្ទៃមុខតូច ខណៈដៃនាយចាប់សក់ក្បាលជីមីនជាប់មិនឱ្យគេចពីច្រមុះខ្លួនបាន ។
« សឺត !! ក្រអូបពិតមែនរាងកាយទាំងមូលរបស់ឯង »
« ថោកទាប គម្រក់!! ហឹក ហឹក !! អឹម »បបូមាត់ស្ទីកត្រូវស្ងាត់ពេលត្រូវមាត់ស្ដេីងលេបត្របាក់បាត់ ជុងហ្គុកចាប់ច្របាច់មាត់ជីមីន ដេីម្បីហេីបមាត់ងាយស្រួលអណ្ដាតអត់ឆ្អឹងរបស់គេក្រលាស់លេងតាមចិត្តចង់បាន ។
នាយថេីបសង្កត់ខ្លាំងៗ ដូចមនុស្សអត់ឃ្លាន ចិត្តគំនិតមួយចង់ឱ្យរាងតូចមានកាឈឺចាប់ និងចងចាំរូបភាពនៅយប់មួយនេះអស់មួយជីវិតរបស់គេ ដៃតូចមានក្រចកខ្លីៗ លេីកខ្ញាំស្មារាងក្រាសគួបខ្វាចជាច្រេីនឆ្នូតលេីខ្នងរបស់គេ ទោះបីយ៉ាងនេះក្ដី ក៏រាងក្រាស់មិនបានអេីពេីជាមួយនិងក្រយៅក្រចកតូចៗដែលមិនស្គៀបសាច់របស់គេទេ ។
« ហឹក !! អឺស !!! »ភាពឈឺចាប់និងស្រៀវស្រាញបញ្ចូលគ្នា ធ្វេីឱ្យកាយតូចពិបាកទទួលយកជុងហ្គុកថេីបចុះពីដេីមទ្រូងអូសទៅក្រោមយឺតៗដល់ក្បាលពោះរាបស្មេីរ នាយក៏ងេីបលុតជងង្គង់ជាប់ពូករួចហែកអាវដែលជាប់ខ្លួនជីមីនខ្ទិចគ្មានសល់ ក៏មិនភ្លេចចាប់ស្រាតខោជីមីនរួចផងដែរ ពេលនេះរាងកាយសខ្លីម៉ត់ដូចក្រដាស់ សាច់ទន់ដូចសំឡីនៅមានកូនតូចនៅចន្លោះផ្លៅជីមីនដែលតូចល្មមមានពណ៍សុីជំពូ ( ឆ្កួត🤭 ) ចង្អុលមុខជុងគុកតែម្ដង ។
« នេះហេស ជាប្រុស ? បីទេីបប្រៀបរបស់យេីងមួយ »មិននិយាយតែមាត់ទេសាតាននេះឆ្លៀតចាប់កូនប្រុសជីមីនពេញៗដៃតាម៉ង ។
« ខ្ញុំស្អប់យប់នេះ ស្អប់មនុស្សដែលនៅចំពោះមុខខ្ញុំ ! ស្អប់ហ្នឹងចាំអស់មួយជីវិត »មិនមានកំលាំងតស៊ូចុងក្រោយក៏នៅតែក្រោមដេីមទ្រូងចាំថ្ងូឱ្យគេដដែល ជីមីនសុខចិត្តខាំម៉ាត់បង្ហូទឹកភ្នែក ដៃទាំងពីខ្ញាំពូកជាប់សងខាងដោយក្ដីឈឺចាប់ហួសប្រម៉ាន ។
« ត្រូវហេីយ ខ្ញុំហ្នឹងឱ្យឯងចាំ ចាំគ្រប់យ៉ាងដែលយេីងឱ្យឯងពេញមួយយប់នេះជារៀងរហូត ទោះសល់ដង្ហេីមចុងក្រោយ រូបភាពមួយនេះហ្នឹងបង្ហាញក្នុងខួរក្បាលឯង »
« អា៎.... !! ធ្វេីទៅ ធ្វេីឱ្យឆ្អែតចិត្តលោកទៅចុះ ហឹក ឈឺណាស់ »មិនបានត្រៀមខ្លួនទុកមុន ជាមួយដំបងជុងហ្គុកដែលលូនចូលក្នុងខ្លួនភ្លាមៗមិនអាសូន័យលេីកដំបូងក្នុងឆាកជីវិតគេ ។
« តឹងល្អ !! សឺត !! វារឹតបានល្អខ្លាំងណាស់ »នាយប្រឹងប្រែងកាន់គុកគីតូចរុញបញ្ចូលឱ្យកប់គល់ទាំងចុកចាប់បន្តិចដែរ បន្តែនាយនៅតែព្យាយាម ។
« ឈឺខ្លាំងណាស់ !! ហឹក ឈប់ ឈប់ទៅ » ព្រោះតែឈឺចាប់ចន្លោះផ្លៅពេកជីមីនស្រែកយំមួយអស់សំលេងក្នុងខ្លួនតែម្ដង ។
« កុំរេី »រាងក្រាស់អោនចាប់ដៃសងខាងជីមីនជាប់បេីរាងតូចគិតតែប្រឹងនិងរេីបំរាស់ជុងហ្គុកក៏ឈឺចាប់អាអូនគេដូចគ្នា ទ្រាំមិនបាននាយក៏អោនត្របាក់បបូមាាត់តូចបឺតខាំញ៉ិចតិចៗ ចំណែកចង្កេះចេះតែរំកិលចូលឱ្យស្រួលស៊ុប ។
« ល្អខ្លាំងណាស់ »ក្រោយបានជោគជ័យ នាយក៏ប្រលេងមាត់មានសេរីភាព ដៃមាំប្ដូមកចាប់ចង្កេះតូចវិញរួចធ្វេីចលនាយកតែម្ដង ។
សឺត !! ផ្លាប់ៗៗៗ
« អឺស ឈឺ ហឹក !! អូយ !!! »
« បេីដឹងថាស្រួល ដេកជាមួយឯងតាំងពីថ្ងៃដំបូងមកម្ល៉េះ ជីមីនអេីយ ! សឺត ..... អាស់ ......»
« តិចៗទៅ ខ្ញុំឈឺ លោកអាណិតខ្ញុំផងបានទេ ? ហឹក !! »ជុងហ្គុកមិនខ្វល់ជាមួយសំលេងរំខានខួរទេ នាយគិតតែពីភាពសុខស្រួលខ្លួនឯង កាន់តែយូចង្កេះក៏កាន់តែញ៉ាប់ដូចម៉ាសុីនដេ ធ្វេីឱ្យអារម្មនិងគុកគីតូចមានភាពសុខស្រួលដល់ឋានប្រជុងនាគបាត់ទៅហេីយ ។
YOU ARE READING
និស្ស័យកម្ម. ចប់
Actionដោយសារតែរឿងយល់ច្រឡំមិនសេីបអោយដឹងកាពិតជាមុនសិន តែបែជាទំលាក់កំហុសគ្រប់យ៉ាងមកលេីក្មេងប្រុសមិនដឹងរឿងម្នាក់ អោយមករស់នៅក្នុងនរកមួយដែលគ្មានថ្ងៃអាចគេចផុតបានដល់ដង្ហេីមចុងក្រោយ តេីជីវិតគេនិងទៅជាយ៉ាងណា តេីបុរស់ជាស្វាមីដែលរៀបការបន្លំភ្នែកគេនោះ អាចនិងភ្ញាក់ខ្លួន...
