Hiding from Fuertez (Hiding Series #1)

Chapter 19

Chapter 19: Kuya Sir

Dinagsa ang club ilang gabi. Kumulang ang waitress kaya tumulong na rin ako, after all, my work wasn't heavy in those days.

Reinzel was also wide awake every time I went home. Minsan tulog na si China sa sofa, siya laro pa nang laro. 

"Baby, may pahinga ako ng isang week. Saan mo gustong pumunta?" 

From the toy gun he was fiddling with, his gaze shifted to me.

"Daddy." 

Napabuntong hininga ako. 

Simula nang mabanggit niya ang salitang 'yan, 'yan na palagi ang sagot niya sa tuwing tatanungin ko kung saan niya gustong magpunta. Minsan kapag inaabot siya ng katamaran ay hindi siya nagsasalita. 

"Hindi tayo puwede doon, Reinzel..." 

Tumango-tango lang siya at muling binalik ang tingin sa baril-barilan niya. Ganiyan siya kapag sasabihin ko namang hindi puwede. Hindi na siya nasalita pa ng iba. Siguro ay narinig niya lang 'yun sa mga batang nakahalubilo niya. 

Binabanggit niya lang ang 'Daddy' pero hindi niya hinahanap. 

I have two more days of work before my one-week break. The bar owner was kind. Minsan na ako nitong sinama sa iba't ibang event.

"What happened there in one of your eyes? It's a pity, you look better when it's not covered," ani Mrs. Buenavista, ang may ari ng bar na pinagta-trabahuhan ko. 

"Ah, pinagagaling ko po kasi, Ma'am," sabi ko imbes na sagutin ang tanong niya. I just excused that even though it wasn't true. Wala akong sapat na pera kaya hindi ko maipagpatuloy ang pagpapagamot ng kaliwa kong mata.

Sa sumunod na gabi ay naging abala ako. 10th anniversary kasi ng bar na 'yun at doon din mismo ginanap. Kaya buong magdamag din akong mananatili sa tabi ni Mrs. Buenavista. 'Buti na lang may isang araw pa ako bukas para makapagpahinga. 

Libre ang lahat ng inumin kaya napuno ang bar hanggang sa second floor. May mga nakikita rin akong mga sikat na model, artista, band at iba pang mga napapanuod sa tv. Thanks God kasi walang kahit sino sa kanila ang nakakakilala sa akin.

"Thank you for taking care of this bar, Jimelle. Hindi ko alam kung sino ang ipapalit ko sa'yo kung sakaling magpaalam ka na." 

Natawa ako ng mahina sa sinabing 'yan ni Mrs. Buenavista. "Naku, hindi po pumapasok sa isip ko na iwan itong bar. Wala rin po akong balak na maghanap pa ng ibang trabaho, lalo na't malalayo sa bahay." 

Ngumiti ito ng malawak. "Thank you talaga!" 

Mrs. Buenavista also introduced me to her other acquaintances. I received the compliment again. Napag-alaman ko rin kasi na mas dumagdag ang costumer ng bar nang mapalitan ko ang dating manager. 

Base din sa history ng bar, hindi lang ito nag-iisa sa mundo. Ang iba ay nasa ibang bansa. 

Hindi ako naiilang kapag may kumakausap sa akin na may sinisigaw ang postura. Sanay na din naman akong makihalubilo sa mga yayamanin. Iniiwasan ko lang 'yung mamukhaan nila ako. 

"Anong drink gusto niyo, Ma'am?" pag-aalok sa akin ng isang bartender na kilala ko. 

"Thanks, kaso bawal ako," pagtanggi ko. 

"Ay oo nga pala, baka mapagalitan ni mister," natatawang ani Berto. 

"Tss. Lawak ng ngiti, ah. Ngiting may natitipuhan," pagbibiro ko. Iniwasan ko ang sinabi niya.

"Tsk, 'wag ho kayong maingay." Kumamot pa ito sa batok bago inabot ang drinks sa taong nasa tabi ko. 

Mababait naman ang mga kasama ko sa bar na ito kaya hindi naman ako nagkaka-problema. They are good to be with. Merong may ka-edadan ko lang at meron namang nasa 21 and 22 years old.