Merhaba arkadaşlar.
Yeni çok güzel bir hikayeyle karşınızdayım ve çok seveceginizden eminim.
Bu iki kişinin aşkının savaş hikayesidir.Öyle bir karakterler düşünün ki her ikisini kader aynı yerden yaralamış.Metehan Ateş Cihandaroğlu hele çocuk yaşta anne, abla ihanetiyle yaralanır iken, Binnur Akasya bir baba tarafından terk edilmiş kalbi kırık bir kız çocuğu.
Metehan Ateş Cihandaroğlu kadınları hayatına sokmamaya kararlıyken, Binnur Akasya asla evlenmeyeceğine yemin etmiş bir kız.Bakalım ikisi bir araya geldiginde, aşk ateşi tutuşunca yanmadan yaşaya bilecekler mi?
KENDİM YAPARIM,KENDİM BAŞARIRIM,
KENDİ BAŞIMIN ÇARESİNE KENDİM BAKARIM,
KARAKTERDE
OLAN KADINLARA HAYRANIM.
ÇÜNKİ HAYAT ONLARI ÖYLE Bİ YERDEN SINAVA ÇEKMİŞTİR Kİ
ASLA Bİ DAHA ONLARI HİÇ BİR ZORLUKLA KORKUTAMAZSINIZ.
Bu da benden BİNNUR AKASYA"ya gelsin.
KEYFLİ OKUMALAR.
BİNNUR AKASYA.
Heyecanım doruga yükselmişti.Bu gün sanırım hayatımın bir dönüm noktasını yaşıyordum.Adım atıgım bu yolda kader beni nereye götürecek bilmiyordum ama çok güzel arzularla, duygularla, umutlarla açmıştım bu sabaha gözlerimi. Yapayanlız geçirecegim bu karanlık ömrüme bir ışık olmuştu Ali"m.
O soguk buz gibi aralık ayında güneş gibi dogmuştu hayatıma.Ankara ayazını bilen bilir, insanı adeta bıçak gibi keser, ama o gece o çocugu dondurmuş olsa da, benim yılardan bu yana taş baglayan kalbimin buzunu çözmüştü.
Ansızın hayatıma girmesiyle beni bambaşka biri yapar iken anladım ki aslında bu çocuk içime gömdüyüm gerçek benliyimi bulmuş ve diriltmiş.Anladım ki, aslında ben acılarla beslenmekten bünyemin kimyasını degiştirmekle meşkulmüşüm. Anladım ki, aslında ben Ali"nin yeninden can verdiyi o muhteşem, neşeli hayat dolu Binnur"muşum, fakat yanlızlık beni zemheri girdabında habs ettiyi için gülmeyi bile unutmuştum.
Kendimi en yüksek egitimle bilimin ta tepesine taşısam da, kendi kendimi buraktıgım ve yangınlar içinde kalakaldıgım o ahırın içinde kalmışım.Ama artık o günler geride kaldı ve elimden o ufacık tutdugu eliyle beni derin kuyulardan, yangın içinde kalan ahırlardan çekip alan bu çocugu asla ama asla kimseye vermeyecektim.
İçimde kuşkularım, bazı korkularım vardı ama bu güne çok iyi hazırlanmıştım ki hayatım boyu verdiyim hiç bir sınavı kaybetmemiştim.Gerçi bu başka sınavlara benzemezdi, hem bazı sorunlarda vardı ve en korktugum yaş konusuydu.
Türk medeni kanununa göre tek başına kadın evlad edinmesi için 30 yaşını doldurması şarttı ama benim 28 yaşım vardı.Üzerine evlat edinen kişinin bir senelik egitim alması gerekliydi ki benim bu egitimimde yoktu.Ama bir üstünlüyüm 9 aydan bu yana birlikteydik ve her kes bu çocuga nasıl baktıgımı, onun için neler yaptıgımın şahidiydi.Kalbime dolan korkuyla sabaha kadar dualar etmiştim ve umarım bu gün bu sınavı kaybetmem aksi halde kendime olan inancımı kaybederdim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kaderim Peşimde (devam ediyor)
FanfictionKonagın kapısından girdiğimde hemen öne atlayıp, ben Metehan Ateş. Ağzından ejdaha misali öfke püskürerek, kimse benim çocugumu elimden alamaz diye tısladı.Ali"yi Nahide abla ile odasına göndermiştim dibine kadar yürüyerek kulağına eğildim.Bu üç gün...
