**
BİNNUR.
Gece yaşadıgımız olaylardan sonra sabah Metehan beyin hediyeleri bana ilac gibi gelmişti.Ve sanırım bu hayatımda aldıgım en güzel, en degerli hediyem ola bilirdi ki ben genlede kimseden bişey almadığıma göre fazla hediyelerim yoktu.
Hediyesini kabul ettiyim bi Ozan abim, bi deli Arasım,Aysu Nihat ve tabiki Sinem vardı.Onlardan başka da kimseden hadiye almadım.Tabi bide hastalarımdan gelen çiçekler böcekler vardı ki onların da çiçekten öteye geçmesine asla izin vermezdim ki bi seferinde zengin bi adam kocasını kurtardıgım için bana araba hediye etmişti.
O hediyeyi bi kadın verdi diye kabul etmekte bi sakınca yoktu ama etmemiştim ve böylesi bana daha çok özgürlük veriyordu.
Ama Metehan beyin hediyesine fiyat biçmek mümkün degildi ki annemin fazla fotoğrafı olmadığını biliyordum.Ve kaybettiyim fotoğrafı bile Raziye teyzeden zor bulmuştum.Şimdi yine kolumda yanımdaydı ve bu sefer onu her aynaya baktıgımda görecektim, her cüzdanımı açtıgımda buluşacaktım ki bunun eşsiz bir mutlulugu dolmuştu içime.
Her halde bir fotografın insana bu kadar huzur, güc verdiyini bi başkası söyleseydi belkide çok gülerdim ama şuan yaşadıgım şey tamda buydu.Ve bu sefer aptallıgı bi kenara burakıp fotografları çohaltmaya karar vermiştim ama tabi yine yanlızca kendi göre bilecegim yerlerde saklayacaktım ki gerçekten ben annemi tüm dünyaya kıskanıyordum.
Evet kıskanıyordum, hemde küsdüm feleye.Onun gibi bir güzelliye öyle bir kader sunmasına çok dargındım, o yüzden ne insanlık, nede bu dünya o kadının güzeliyini görmeyi haketmiyordu.Böylece aklımda bir kaç saklanacak yer bulmuştum ve en güzeli bilgisayarım yüzüne düşündüyümdü.Tabi bilgisayarımın egdaha resimli kapağı oldugundan annemin resmi kapagın altında kalacaktı.
Neyse ki gecesi kabus, sabahı huzur olan günüme başlamıştım süslenip odamadan çıktım.Ve Metehan beyin iş odasının kapısını açık görünce de bi bakmıştım telefonla birliye konuşuyor.Mani olmadan uzaklaştım kapıdan ve bebegimin odasına bi bakayım dedim kimsler yok.Tabi ben bu sabah ilaclardan dolayı gec kalktıgım için miletin bende önce kalkıp güne başlaması çok normaldı.
Bebegimin penceresin açıp bi havalandırayım dedim yeni aldıgım telefonuma mesajlar yagdı.Açmıştım yine feyk hesab aktiv olmuş.Mesajla birlikte agzım kulaklarıma varmıştı okumaya koyuldum.
Günaydın Nasılslsınız?
Günaydın gizemli arkadaş, asıl sizi sormalı.
Bende iyiyim teşekür ederim.Biraz içtigim ilaclar çok acı o kadar.
Hayatın kuralı bu iyi gelen her ne varsa mutlaka ya acıdır, yada tadıyenmez.Bu sefer o bana bi tane gülüş emojisi göndermişti,.
Bu sözlerinizi aklımda tutacağım yazdı
İyi lafdan anlamanıza sevindim.Gününüz güzel olsun benimki gibi.
Sizin gününüz galiba güzel balamış darısı benim başıma.
Evet bu sabah hayatımın en güzel hediyesini aldım da,.
Öyle mi,, çok sevindim sizin adınıza.Sizi tanıdıgım kadarıyla kolay begenen biri degilsiniz.
Evet malesef öyleyim, ayrıca her önüme gelenden hediye almam hakımda kötü düşünmeyin.
O zaman hediye veren kişi size yakın biri olmamlı,.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kaderim Peşimde (devam ediyor)
FanfictionKonagın kapısından girdiğimde hemen öne atlayıp, ben Metehan Ateş. Ağzından ejdaha misali öfke püskürerek, kimse benim çocugumu elimden alamaz diye tısladı.Ali"yi Nahide abla ile odasına göndermiştim dibine kadar yürüyerek kulağına eğildim.Bu üç gün...