METEHAN ATEŞ.
Sabah olunca sıgındıgımız kovak ağacının koca gövdesinde halla hayatta olmamıza, hala kurtkuşa yem olmadığımıza şükr etmiştim. Ayrıca doktoru bilmem ama bana verdiyi ilaclardan mı ne,. geceni bi ölüden farksız yatmıştım.
Onun da ağacın dalını yastık yapmasına bakılırsa belkide gece nöbetteymiş.Ve kıpırtımı duyunca gözlerini açtı.
Günaydın doktor.
Günaydın dedi bi gönülsüz.
Doktor bana ne verdin? ölü gibi uyumuşum.
Olması gerekeni yapıyorum korkma.Hem şikayetin mi var?
Hayır ama bu ormanda böyle uyumak bence intihar demek.
Merak etme ben hava ışıklanana kadar uyumadım.Yani bi ayı gelseydi haberimiz olucaktı.Gerçi şu halimizle ne yapacağız da diye ayaga kaktı.
Bana bak madem uykusuz kalmışsın uyusaydın.
Gerekmez, uykumun dengesi bozulmuş zaten, gözlerimi kapatsam da sadece uyukluyorum.Hadi kalk gidelim, uykum olursa sonra uyurum.Burda nasıl olsa uyumaktan başka bi işimiz olmayacak.
*
Gün öylen olmuştu ve bizim yaptıgımız şey anca doğuya başıboş bir yürüş yapmaktan başka bişey degildi.Bu arada yaralarımı ilclayacak ilaclı, iyodu bitmişti, artık yarana daha dikat etmen gerek dedi. Bi mikrop kaparsa burda başedemeyiz.
Noldu doktor,o övdüyün eczaniyende stokladığın ilaclar nereye gitti?
Kaşın çatmış, çantama ilac stoklamıyorum, acil durumlarda gereken her ilactan sadece bi tane var.Taktir edersen ki yaraların da maşAllah öyle çok ki ilacla, iyodla bitmek bilmiyor.Bu yüzden dikat edeceksin kendine.
Endişelenme doktor, burda ölmek niyetim yok.Hem acaba diyorum yürümesek mi?, yani şimdiye kadar bizi bulmaları lazımdı ama kimse yok.Belki doğru mekandan uzaklaşıyoruz?
Eee Metehan bey demek neymiş, o kadar da sevenin yokmuş dedi keyifli keyifli.
Her fırsatta laf sokmasına alışmıştım artık ama umrumdamıydı? asla. Onun yanımda olmasından her manada hayat buluyordum. Kocaman çantasında tutduğu ilaclarla vede o mükemmel zekasıyla hayatımı kurtarmıştı. Evet ona bi can borcum vardı ki doktor hanıma daha önceden de oğlumun hayatı için borclanmıştım. Gerçi kimseye borclu kalmayı sevmem ve bi şekilde borcumu öderdim ama nedense bu onun için geçerli degildi. Üstelik tuaf bi durum vardı, "ona borclu olmaktan zerre sıkılmıyordum".
Aksine nolursa olsun hep yanımda olsun arzusu herşeyin üstünde aklıma, kalbime öyle bi yüklenmiş baksı yapıyordu ki şuan ki durumda bile o güzel yüzünü görmekten çok mutluydum. Zaten ne zamandır hasrettim, konakta bile bazen gün içinde bi kere görmek için yüz takla atmam gerekir iken şimdi tüm günü yanımdaydı. Elbet bu şekilde olmasına kıyamıyordum ama bu zorlugu da birlikte atlatacağımıza eminim.
Binnur sana diyorum dursak mı?
Niye duracakmışız? o manyaklar bizi bulsun diye mi?
Ben peşimizde birilerinin olduğunu sanmıyorum.Hem sen kendin dedin kimse seni öldürmek istemiyor diye.Ayrıca o Gülendamı tanımıyorsun,. o öyle bir sinsidir ki,, boş yere kurşun harcamaz.Eminim benim ölmemi degil sürünmemei istedi.
Gülendam mı? gözleri devrilmişti benim de ağzımdan çıkan kelimeyle pişman oldum.
Offf Allahım ben nasıl o kadının ismini sayıklarım yaa,. yoksa çok kan kaybettim aklım felan mı gitti.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kaderim Peşimde (devam ediyor)
FanfictionKonagın kapısından girdiğimde hemen öne atlayıp, ben Metehan Ateş. Ağzından ejdaha misali öfke püskürerek, kimse benim çocugumu elimden alamaz diye tısladı.Ali"yi Nahide abla ile odasına göndermiştim dibine kadar yürüyerek kulağına eğildim.Bu üç gün...