Keko [bxb]

2

Fırından dönerken '2 ekmek aldım,eve gidiyorum.' diyerek ilerliyordum
Tekrar park'a yaklaştığımda kamelyada oturanların ayaklandığını ve futbol oynadıklarını gördüm. Abim orada mı diye gözlerimle yoklarken kafamı sağa sola çeviriyordum,abimi top peşinde görünce 'salak' diyerek sırıttım ve eve doğru ilerledim. Evin önüne geldiğimde bir tofaş gözüme çarptı ve arabaya yaslanıp konuşanlar. Kamil Abi,Serhat Abi,Akif abi ve Doğan Abi oradaydı.

Gülümseyerek kapıya yürüdüm ve onlara selam verdim onlarda selamımı aldılar.

"Fırından mı geliyorsun Alp'im." dedi gülümseyerek Akif abi,bende aynı gülümsemeyle "Evet abi şimdi eve geçecektim."

"Tamam geç bakalım ama önce şey söyleyecektik abin futbol oynuyo diye söyleyemedik sana söyleyelim bari."

"Neyi abi?" dedim merakla.

"Akşama parkın oraya büyük bi sofra kurulacak mahalle büyükleri, küçükleri,yaşlıları herkes orada olacak sizde gelin Hatice Ana'yı da getir özledik valla."

"Tamam abi,ben abime iletirim ama benim gelebileceğim kesin değil." dedim ve hepsinin meraklı gözleri gözlerime baktı.

"Niyeymiş o?" dedi Kamil abi

"Birazdan dershaneye geçeceğim o da akşama kadar sürüyor ben yetişemem ama saolun." dedim kocaman bir sırıtmayla.

"Olur mu öyle şey geleceksin sende, erken gelmeye çalış bekleriz biz seni." dedi Kamil abi direterek.

"Peki,gelmeye çalışırım ama benden umudunuzu kesseniz daha iyi olur,iyi günlerr." gülümseyerek yanlarından ayrıldım ve evin kapısına yürüdüm o sırada arkamdan bir el kolumu kavradı. Korkuyla arkamı döndüğümde Doğan Abi'yi gördüm ve sorar gözlerle ona baktım.

"Bir şey mi oldu Doğan Abi?"

"Hayır,olmadı." dedi ve elini kolumdan çekti. "Neden geldin o zaman?"

"Akşam gerçekten gelmeyecek misin?"

"Dediğim gibi gelmeye çalışacağım,uzun zaman oldu mahalle ile topluca yemek yemeyeli."

"Evet." dedi ve kaşlarını çatarak gözlerime bakmaya devam etti.

"E gideyim o zaman ben.." dedim ve el sallayıp kapıya yöneldim.

"Görüşürüz." dedi ve bahçeden çıktı. Eve girip anneme seslendim ve mutfaktan ses geldi. "Alllppp sen mi geldin oğlum." gülümseyerek mutfağa girdim ve ona sarıldım. "Ben geldimm."
diyerek ekmekleri poşetten çıkarıp masaya bırakıp sandalyeme oturdum. Annemle biraz sohbet ettikten sonra akşam ki mahalle oturmasını söylemeye karar verdim. "Anne gelirken Kamil Abi,Serhat Abi,Akif abi ve Doğan Abi ile karşılaştım akşama mahalle oturması gibi birşey olucakmış parkta." dedim ve annemin gözleri parladı resmen.

"Yaaa öyle mi özledim eski günleri,özledim komşularımı gidelim oğlum."

"Sen abimle git anne biliyorsun dershanem var." dedim üzgün surat yaparak ve annem yanaklarımı sıktı.

"Sen hiç merak etme annem,sen dershaneye git ben seni ararım geleceğin zaman,abini gönderir aldırırım seni."

"Anne abimi falan şimdi yormayalım zaten dershaneden sonra direkt uyuyorum biliyorsun."

"Olmaz öyle şey ayda yılda bir yapılıyor zaten ona da geleceksin tamam mı?" dedi annem masum yüzünü ortaya çıkartarak. Ne kadar diretsem de izin vermedi ve sonuç: Gidiyorum.

Annemin sevinç dolu sarılmasıyla odama uğurlandım ve dolabımı açarak giyeceğim şeyleri hazırlamaya başladım. Siyah bir kumaş pantolon ve üzerine beyaz bir tişört çıkartarak giydim. Aynanın karşısına geçerek saçlarımı düzgün bir hale sokmaya çalıştım ama beceremedim. Olduğu kadar işte.

Siyah sırt çantamın içine kitaplarımı,test kitabımı ve defterimi koyarak çantayı kapatıp tek omzuma geçirdim. Kitaplığımdan bir kitap çıkarıp elime aldım ve kulaklığımı da boynuma takıp odamdan çıkıp dış kapıya ilerledim. "Anneee ben çıkıyorum." Annem içerden duymam için bağırdı. "Tamam kuzum,Allah zihin açıklığı versin." gülümseyerek evden çıktım ve ayakkabı dolabından beyaz spor ayakkabılarımı çıkarıp giydim. Kulaklığı kulağıma geçirip telefonumdan şarkı seçmeye başladım. Murat Boz - Üzüleceksin şarkısı çıkınca bugün duygulu bir gün olacağına kanaat getirmiştim. Bu benim şarkı falımdı ve şaşırtıcı derecede tutuyordu. Apartmandan çıkıp dış kapıyı açtım ve burun buruna gelmiş mahalle abilerini görmem korkmama sebep oldu. Sanırım kavga ediyorlardı. Alt mahallenin abisi Akın abi ve Doğan Abi burun buruna birbirlerine soluyorlardı. Doğan abinin arkasında 30-35 kişi Akın abinin arkasında da daha fazla kişi birbirlerine sinirli bir şekilde bakıyorlardı. Abim de oradaydı ve umarım ona birşey olmazdı. Tamam kavga ediyorsunuz ama neden bizim evin önü. Kapıyı açmamla sert bir ses çıktı ve herkesin gözü bana döndü,gözlerimi kocaman açarak sırıttım ve oradan hemen uzaklaşmam gerektiğine karar verdim. Doğan Abi'nin arkasında ki abim " Alp dershaneye mi gidiyorsun?"

"Evet abi." dedim küçük bir gülümsemeyle.

"Tamam akşam almaya gelirim." Annem ne ara ona söylemişti bilmiyordum ama artık gitmeliydim çünkü ellerinde ki tesbih ve oduncuklar hiçte masum değildi ve narin bedenim arada kaynayabilirdi.

"Tamam abi, görüşürüz." diyerek herkese kafamı salladım ve ellerini sol göğüslerine koyup 'Eyvallah' dedi bazıları. Arkamı dönüp yürümeye başladım ve gözlerin hala üstümde olduğunu hissediyordum. O yüzden hızlı adımlarla ilerledim ve onlar gözden kaybolana kadar rahat yürüyemedim..

_________________________________________
bay.