Keko [bxb]

3

Kolumda ki saate baktığımda saatin 19.20 olduğunu gördüm,hala dershanedeydim ve çok yorulmuştum bıraksalar 48 saat uyurdum sanırım. Ama annem dershane hocamla konuşup erken çıkarmasını söylediği için hazırlanmaya başlamıştım. Camdan baktığımda güneşin yeni yeni battığını gördüm ve çantamı omzuma takıp sınıftan çıktım. Hala dershanenin kütüphane bölümünde oturan arkadaşım Berkay'ı görmemle onun yanına ilerledim. Berkay siyah saçlı siyah gözlüydü boyu da benimle eşitti ama ben ondan uzundum. (😼) "Lan ben çıkıyorum yürü hadi."

"Nereye oğlum,çok yorgunum valla kıpırdayamam."dedi sandalyesinde mayışarak.

"Bizim mahallenin parkın da bütün mahalleli toplanıp yemek yiyeceğiz sende gel bizim mahalle misafirperverdir birşey demezler." dedim ve gözlerini gözlerime dikerek gülümsedi.

"Kısır yoksa ben gelmem."dedi sırıtarak.

"Yürü habeş maymunu yürü." dedim ve ensesine bir tokat yapıştırdım. Gülerek merdivenlere yöneldim ve o da aynı şekilde arkamdan geldi.

"Yürüyerek mi gideceğiz daha fazla yorgunluk kaldıramam valla sırtına atlarım taşırsın."Gözlerimi devirerek "Abim gelecek arabasıyla salak." Abimi duyunca bir anda yerinde zıpladı. "Kurt bakışlım geliyor demek ha! Güzel görünüyor muyum bak rezil olmayalım abine."

"Sen adam olmazsın,valla olmazsın." dedim sitemle ve o hala yüzünde ki aptal sırıtışla havaya bakıyordu. Tam telefonumu çıkarıp abimi arayacaktım ki dershanenin önüne tanıdık araç girdi. Abim arabadan inerek bize doğru geldi ve Berkay'ı görünce o da sırıttı. Aptal aşıklar.

Şöyle ki dershanenin ilk günü abim beni bırakırken Berkay hemen yanıma ilişti daha sonra abimle falan da konuşmaya başladılar ve mutlu son aşık oldular ama hala düzgün bir ilişkileri yok çünkü abimin mahalle de adı çıkarsa işler zorlaşabilirdi bu yüzden mahalle de mesafeli davranıyorlardı ama benim yanımda-

"Aşşkııımmm hoşgeldiiiinnn!!!" diyerek abimin üzerine atlayan Berkay'la sırıttım. Abimde onun beline sarılarak etrafında döndürdü. Bahçede kimse yoktu herkes içerde ya da gitmişlerdi. Bu onlar için iyiydi. "Geldim güzelim,geldim. Hadi mahalleye geç kalmayalım." dedi ve Berkayın yanağından öperek bana döndü masum köylü gibi sessizce duruyordum. "Yürü lan kerata."

"ADALET İSTİYORUM YA MANİTASINA GÜL BİZE DİKEN!" diye söylenerek ortalarından geçtim ve arkaya oturdum. El ele tutuşmuş gülümseyerek arabaya bindiklerinde hala cilveleşiyorlardı. Onları duymamak için kulaklığımı taktım ve gözümü kapatarak tekrar şarkı seçtim. Duygulu birşey olsun istiyordum çünkü araba da duygusal müzik çok iyi gidiyordu be!

Kulağımda duyduğum ses mayışmama sebep oldu. Mabel Matiz - Aşk Yok Olmaktır çalıyordu bu adam beni her zaman mayıştırıyordu. Dershanenin yorgunluğuyla kafamı cama yasladım ve gidene kadar biraz kestirdim.

20 dakika sonra

"Alp kalk hadi geldik." Berkayın sesiyle gözlerimi açtım ve kafamı camdan kaldırdım. Boynumun uyuşmasıyla biraz ovaladım ve "Tamam." diyerek arabadan indim. Berkay'da arkamdan indi ve gözlerim abimi aradı. "Abim nerede?"

"Arkadaşları çağırmış gitti bende yabancı yer diye sen uyanana kadar bekledim ama yeter ayı gibi uyudun kaldırmasam kış uykusuna yatıcaktın."

"Sensin ulan ayı." diyerek ensesine bir tane daha yapıştırdım.

"Sen iyi alıştın bu yapıştırmalara." dedi ve kafama yavaşça vurdu." Kafamı ondan çekip ilerde ki parka baktığımda annemi orada kankalarıyla dedikodu yaparken gördüm. Lambalar ağaçlara asılmıştı yere örtüler serilmiş yemekler diziliyordu. Kısaca herkes mutluydu. Gözlerimi kamelyaya çevirdiğimde mahalle abilerini ve abimi orda gördüm. Baş köşede yine Doğan Abi vardı ve etrafında arkadaşları. Yine kamelyanın etrafı 30-35 adamla çevrilmişti. Herkes Doğan Abi için oradaydı biliyordum,herkes biliyordu. Onu çok severlerdi,mahalleye çok yardımı dokunmuştu bu yüzden sevilir,sayılırdı. Bende onu abim olarak görürdüm.