Keko [bxb]

24

Üşendiğim icin bolum atmiyordm ozur dielrim 😔👍

Unutmuş iseniz önce ki bölümü tekrar okuyun. ☻️

***

Dershaneden çıkıp eve doğru ilerliyordum. Mahalleye yaklaştıkça bir kalabalık gittikçe büyüyordu. Bir anda gelen çığlık sesiyle korkudan gözlerimi kocaman açmış yerimde donup kalmıştım. Kadın çığlık sesleriydi. Kalabalığa ilerleyip yakından baktığımda Kemal abi'nin,yan komşumuz Reyhan abla'nın kocası Orhan'ı dövdüğünü gördüm. Kafamı sağa çevirdiğimde Reyhan ablayı dudağının kenarı patlamış saçları harabeye dönmüş şekilde gördüm.

"Nasıl vurursun lan bir kadına! Birde karın! Orospu çocuğu!" Kemal abi'nin kaba sesi bütün mahalleyi ayağa kaldırıyordu. Hemen Reyhan ablanın yanında ki annemin yanına ilerledim. Belki yardımım dokunurdu.

"Anne,Reyhan abla nasıl?"

"İyi de değil kötü de değil be oğlum. Hadi Reyhan'ı kucağına alda bizim eve götürelim. Yazık kızıma."

"Tamam annem."

Reyhan ablayı kucağıma alarak bizim eve ilerlemeye başladım. Arkamdan annem ve bir kaç kadın daha geliyordu.

Eve girmemle dışarda bir şeyin kırılma sesini duydum. Reyhan ablayı koltuğa yatırıp dış kapıya ilerledim. Ayakkabılarımı giyip dışarı çıkmamla Orhan'ın sırtı bana dönük şekilde elinde ki bıçakla küfürler ettiğini gördüm.

Kemal abi elinden bıçağı almaya çalışıyordu ama zarar görecekti. Arkasında olduğum için beni görmez diyerek yerde duran taşı aldım ve Orhan'ın arkasından sessizce yaklaştım.

Kemal abi beni görünce kafasını belirli belirsiz sağa sola salladı yapmamam için. Onu dinlemedim ve taşı havaya kaldırdım. Tam vuracakken Orhan'ın arkasını dönmesiyle taş gözüne gelmişti. Acıyla kolunu salladığında ise elinde ki bıçak dirseğimden bileğime kadar kolumu kesmişti. Acıyla dişlerimi sıkmıştım. "ALP!"

Diğerli Orhan'ı tutarken Kemal abi ve Sedat abi yanıma gelmiş koluma endişe ile bakıyorlardı. "HADİ HASTANEYE GİDİYORUZ!" diye bağıran Kemal abi ile Sedat abinin arabasına ilerledik. Koluma dikkat ederek arabaya bindiğimde arabayı Sedat abi sürüyordu. Kemal abi ise yanımda derin nefesler alıp vermemi sakin kalmamı söylüyordu. Ama dayanamıyordum. Gerçekten çok acıyordu.

"Kemal abi..acıyor.."

"Dayan aslanım. Dayan. Geldik." diyerek saçlarımı okşadı.

Sedat abi arabayı o kadar hızlı sürüyordu ki kaza yapabilirdik.

Allah'tan birşey olmadan hastane bahçesine girdiğimizde Sedat abi ani fren yapıp durdu. Kemal abi arabadan inip kapımı açtı ve yavaşça dışarı çıktım.

Koşar gibi yürüyerek hastaneye girmemizle Kemal abi bir hemşireyi durdurdu.

"Hasta vardır bakın hele."

"Tamam şöyle gelin lütfen."

Hemşirenin gösterdiği odaya girip sedyeye oturduğumda kolum kanıyordu.
Kanı görünce daha çok korkmuştum. Acıdan ve korkudan gözümdan yaş akıyordu.

"Sizi dışarı alayım lütfen." Hemşire Sedat abi ve Kemal abiyi dışarı çıkartmıştı. Çekmeceden birşeyler çıkarıp önüme sandalye çekip oturdu.

"Kendini sıkma lütfen. Dikmem lazım acıyacak."

"Peki,dayanmaya çalışacağım."

20 dakika sonra