Keko [bxb]

9

Çalışma masamda oturmuş test kitabını bitirmeye çalışıyordum. Dershanede ki vicdansız hoca senenin başında vermişti ve bende sona bırakmıştım -sona bırakmayı çok severim,sonra da götümden ter akıta akıta çözerim.- Sadece çözmeye çalışıyordum çünkü test kitabı bana ben test kitabına bakıyordum. Sonunda sıkılarak dönen sandalyemden kalktım ve kendimi yüz üstü yatağıma attım. Evde bir kalabalık vardı çünkü annemin yine komşu oturması vardı. Tamam,güzel yanları vardı mesela kısır,sarma gibi ama odama zorla giren veletlerden nefret ediyordum.

Yataktan yavaşça kalkıp boynumu sağa sola çevirerek kütlettim ve perdeyi aralayarak dışarıya baktım. Benim odam direkt park'a bakıyordu ve hemen gözüme çarpmıştı. Parkta oturanları süzerken yine kamelya'ya yayılmış olan abimi ve diğerlerini gördüm. Hepsi tamdı bir kişi hariç. Doğan Abi.

Bana yumuşak davranan bu adam son zamanlarda dikkatimi çekmeye başlamıştı ve nerede olduğunu merak etmiştim. Sevgilisi mi vardı acaba? Onun yanındadır belki. Gözlerimi kocaman açıp düşüncelerimi susturmak için kafama vurdum. "Sanane acaba heh sanane işine bak sen,aptal!" Kafamı vurma işlemim bitince kapım açıldı ve refleksle arkamı döndüm. Kapıda yine o veletlerden birini görmüştüm,suratım düşmüştü. "Alp abi annen mutfağa seni çağırıyor." dedi yavaşça. Diğerleri çok yaramazdı ama bu çocuk yani Önder uslu,birşey dedin mi hemen yapan bir çocuktu. Sahte bir gülümsemeyle "Tamam,geliyorum." dedim ve hala kapıda dikilişine baktım. Sinirle soludum. "Tamam dedim çocuğum git işte!" Hemen korkuyla gitmişti bende annesine gidip şikayet etmesin diye hızlıca yakaladım. Omuzlarından tutup kendime çevirdim ve eğilerek zorla gülümsedim korkmuş yüzüne. "Hadi gel birlikte bakkala gidelim ben sana şeker alayım,nasıl?" Hemen suratı parlamıştı, Melek Yüzlü Şeytan Önder.

"Tamam o zaman,gidelim!" heyecanla yerinde zıpladı ve bende dediğim şeyin pişmanlığıyla ağlayacak seviyedeydim. Çocuğu kenarı iterek yanından geçip annemin yanına gittim. Kafamı mutfağa uzattım ve seslendim. "Efendim anne" Hızlıca bana döndü ve elinde ki listeyi uzattı. "Şunları bakkal Hüseyin'den alda gel,hadi oğlum"

"Anne abimi göndersen ders çalışmam lazım." dudağımı büzerek söylediğim şeye annem kanmadı.

"Hadi hadi daha çok misafirlerim gelecek,çabuk,koş,uç." dedi hızlıca bende oflayarak odama gidip siyah bol hırkamı üzerime geçirdim.

Odadan aynı hızla çıktım ve bacağımın arasından geçen küçük çocukları ezmemek için bekledim yoksa katil olacaktım!

Hepsi geçince gözlerimi devirdim ve annemin bıraktığı masada ki 200 lirayı alıp cebime soktum. Kapıyı açıp kendimi dışarı attım ve sessizliği nefes alarak dinledim. Ayakkabılarımı,ayakkabılıktan çıkarıp giydim ve ellerim cebimde merdivenlerden inip bakkala doğru yürümeye başladım. Bahçe kapısını açıp dışarı çıktım ve arkamdan kapıyı örttüm. Bakkala doğru ilerleyecekken arkamdan gelen sesle durdum. Arkamı heyecanla döndüm. Gülümseyerek üzerine koştum ve boynuna atladım. Bu üst mahalleden Samet abi'ydi. Üst mahalledekilerle anlaşamazdı bizim mahalle ama ben Samet Abi'yle abi-kardeş gibiydik. Askere gitmişti ve ne zaman döneceğini bilmediğim için unutmuştum. Karşımda asker kıyafetleri ile duruyordu. Kemerli beli incecik gözüküyordu, 3'e vurulmuş saçları ise ona ayrı bir hava katmıştı.

"Samet abi seni çok özledim. Ne zaman geldin?" dedim yarım ağız sırıtarak. Saçlarımı karıştırdı ve beni kendine çekip belimden sarıldı. Bende boynuna kollarımı doladım. "Yeni döndüm anamgilin yanına gitmeden çiçeğimi bir göreyim dedim." Belimi gevşetmesiyle bende ondan ayrıldım ve hala yüzüne sırıtarak bakıyordum. "İyi yapmışsın anangil bekleyebilir ama çiçeğin bekleyemez,seni çok özlediiii." dedim ve ellerimi yanaklarına koyup sıktım.

"Çiçeğim parkta çok insan var ama benimde bir karizmam var."

"Karizması varmış oy oy." diyerek sıkmaya devam ettim.

"Alp!" Bizim evden gelen bağırışla gözlerimi balkona çevirdim ve annemi ellerini beline koymuş bir halde gördüm. "Hani bakkala gidiyordun ula sen,terlik geliyor ağzına."

"Ya annecim giderken Samet Abi ile karşılaştım bak adam askerden gelmiş beni görmeye." Annem Samet Abi'ye bakmasıyla yumuşadı ve gülümsedi. "Ula Samet çabuk gel buraya,özlemişim kerata." Samet Abi gülerek anneme koştu ve annemin balkondan uzattığı elini öptü. "Gel yukarıya da sana yemeklerimi tattırayım." Sonra gözleri hızlıca bana döndü. "Alp! Sende hemen bakkala gidip geliyorsun,çabuk!" Gözlerimi yukarıya çevirdim ve "Allah'ım neyle sınanıyorum." dedim. Samet Abi çoktan bizim eve girerken annem de gülerek eve giriyordu. Arkamı döndüm ve ellerimi soğukla cebime koyarak bakkala yürümeye başladım. 3-4 dakika yürüdükten sonra kolumdan ara sokağa çekildim ve duvara yaslanıldım. Kafamı korkuyla kaldırdığımda sinirle bana bakan Doğan Abi'yi görmüştüm. Kolumdan çekilmemle ceketim çıkmış ve sağ omzum açılmıştı. Üşümüştüm.

Yüzüme sinirle bakmaya devam ederken bende nefesimi düzene sokmaya çalışırken konuştum. "Doğan Abi? Birşey mi oldu?" Hiçbir şey söylemedi ve biraz daha yaklaşmasıyla duvarla bir bütün haline geldim. Kafasını boynuma eğdi ve kokumu içine çekti. Arada burnu boynuma değiyordu. Vücudum gerilmişti. Kafasını kaldırdı ve yüzüme bakmaya devam etti ama bu sefer yumuşak bir ifade ile.

"Evet,oldu." dediği şeyle ne yaptığımı düşündüm ve kafamı yere eğdim. Çenemden tutup yüzüne çevirdi ve gözlerini dudaklarıma dikti. Ne oluyor ulan,namus elden gidiyor!

"Ne-ne oldu?" Korkuyla yüzüne bakmaya devam ederken geri çekildi ve ne diyeceğini seçemez gibi bir sağa gidiyor bir sola gidiyordu. En sonunda bana döndü ve yaklaştı. "O çocuğa neden sarıldın?" Kimden bahsettiğini ilk anlamasamda sonra Samet Abi'den bahsettiğini anlamıştım. "Neden soruyorsun?" dedim deli bir cesaretle.

Bana biraz daha yaklaştı,yaklaştı ve yaklaştı. Göğsünü göğsümde hissediyordum. Kafamı aşağı eğdim ve konuşmasını bekledim. "Çünkü,merak ediyorum." tamam bu kadar adamın sabrını sınamak yeterdi çünkü suratıma tıslamıştı ve korkuyla bir adım geri atacakken ayağım duvarda ki çiviye takılmış, düşecek iken beni tutmuştu. İki kolumdan tutup beni kendine çektiğinde başımı göğsüne bastırmıştı. Kalp atışlarını duyabiliyordum,ama ahh! şu durumda ne kalp atışı salak! Hemen kafamı kaldırdım ve ondan biraz uzaklaşıp yeri izledim. O da ellerini cebine koyup karşı duvara yaslandı.

"Şey..askerden yeni gelmişti ve annesini görmeye gitmeden bana gelmiş bende aylar sonra görünce sarıldım. Bu kadar." anlatırken sesim soğuktan titremişti.

"Anladım,gidebilirsin." Kafamı sallayıp döndüm ve kolumda ki elle duraksadım. Yine ne olmuştu,off!

Ceketini çıkarıp omuzlarıma koydu ve büyük siyah kaban kocaman olmuştu. "Üşüme daha fazla yarın verirsin." Ne kadar gerek yok desem de dinlemedi ve beni bakkala yolladı. Bakkaldan annemin istediklerini aldıktan sonra eve döndüm ve mutfağa poşetleri bıraktım. Evi yokladım ve Samet Abi'yi aradım ama bulamadım en sonunda anneme sordum. O da annesinin yanına gideceği için erken çıktığını ama bana not bıraktığını söylemişti. Evde ki çocuklarında sesi kesilmişti sanırım hepsi uyumuşlardı. Gülümseyerek odamın kilidini açıp girdim ve tekrar kilitleyerek çalışma masama ilerledim. Omuzumda ki ceketi çıkartarak sandalyemin arkasına astım ve sandalyeye oturdum. Masamın üzerinde ki notu görmemle gülümsedim ve bu notun Samet Abi'ye ait olduğunu anlayarak hemen elime aldım ve yazılan şeylere sırıttım.

'Sevgili Çiçeğim

Seni ne kadar sevdiğimi umarım biliyorsundur,bilmiyorsan kafana terlik yersin ha! Uzun zaman sonra seni görmek gerçekten bana iyi geldi. Seni ne kadar özlediğimi tekrar anladım. Şimdilik gidiyorum ama müsait olduğum her an yanına geleceğim. Seni seviyoruum.

Karizmatik Beyefendi Samet Yıldırım.'

Kağıdı anılarımın olduğu kutuya atarak yatağıma uzandım ve bugün olanları düşünerek uykuya daldım..

________________________________________
Ne zaman,nerede,ne yaparken bu satırları okudunuz bilmiyorum ama bende şuan gece,iyi geceler güzel okuyucalarım. Oy vermeyi ve yorumlamayı unutmayın kafanıza terlik yersiniz ha! 😋✨

muah