Freya Meri A Legend | ATTACK ON TITAN

4

"Eren!" hızlıca yanına gitti Freya. "Yine aynı şey oldu, bir anda kayboldu." Eren onu başını sallayarak onayladı. Birisinin buraya gelmesiyle ona döndüler, üstlerden biriydi. "Özel Mega titan stratejisine başlandı bile! Hemen yerlerinize geçin!"

"Emredersiniz efendim!" dediler asker selamı verip. Sonra hemen olmaları gereken yere uçmaya başladılar. Uçarken altına baktı Freya, coğu evler yıkılmıştı. Bu ona yine o olayı hatırlatıyordu. "Abla korkuyorum..!" Kafasını salladı kendine gelmek için.

Keşif Lejyonu şu an keşif görevindeydi, bu yüzden tecrübeli kişiler olmadan sivilleri buradan uzaklaştırmak ve korumaları gerekiyordu. 'Lanet olsun.' dedi içinden, yine çok fazla ölüm vereceklerdi. Freya bunu en azına indirmek için elinden geleni yapacaktı, bu kendisine verdiği bir sözdü.

Hemen Armin'in yanına gitti Freya. Stresten en basit şeyi bile yapamıyordu. "Armin, sakin ol." dedi kısık bir sesle, Armin onu duymuştu. Bir nefes verip deliği kapattı. Herkes kendi sırasına gitti sonra da.

"Aynı eğitiminiz sırasında talimlerde olduğu gibi, ayrılın. Her takım kendi geçidine, sabit birliklerin talimatlarına uyun! Göreviniz levazıma destek olmak, bilgi aktarmak ve mevziden titanları temizlemek.

"Ön muhafızlar sabit birimlere tahsis edilecek, orta muhafızlar bizim komutamızda eğitim bölüğüne dahil olacak ve arka muhafızlar da sabit birliklerin elit bölükleri altında çalışacak,

"Biz bedavacıların işlerini yapma zamanı geldi, hayatınız pahasına Rose duvarlarını koruyacaksınız ta ki vatandaşlarımız güvende olana kadar! Dağılın!"

"Emredersiniz!"

Freya ilk önce Jean ve Marco'yu bulmak istedi. Jean'ı ilerde görünce yanına gitti, sitem ediyordu yine. "Neden bugün? Yarın iç bölgeye gidecektim." Freya dayanamamıştı, gitti ve kafasına sert bir sekilde vurdu. Jean hemen arkasını dönüp vuran kişiye baktı, Freya olduğunu görünce daha çok şaşırdı. "Freya! Bu ne içindi!?" Freya sinirle soludu, "Saçma sapan sitem etmeyi kes de kıçını kaldırıp insanları korumamıza yardım et Jean!" dedi ve bir şey daha demeden sivillere doğru giden titanlara yöneldi. Jean'ın geleceğini biliyordu. Yani... gelirdi, değil mi? Arkasına baktığında geldiğini gördü, Freya kendince gülümseyip önüne döndü.

Hemen önündeki titanın arkasına geçerek ensesine derin bir kesik attı, sonra hemen onun arkasındaki, onun arkasındaki... Bir çatıya çıkıp körelen kılıçlarını değiştirdi ve yeniden atağa geçti, durmadan saldırıyordu. Bu onu yormuyordu da.

"Hey, sen!" Freya ona seslenen kişiye baktı, yine üstlerden biriydi. "Sana arka muhafızlarda ihtiyacım var, çabuk gel!"

"Emredersiniz!" dedi Freya ve onu takip etmeye başladı.

.
.
.

B

urada işleri bitmişti hemen Jeanların olduğu tarafa gitti. İlk önce Armin'i gördü hemen yanına ilerledi, "Armin!" ama o hiç kımıldamıyor sadece önüne bakıyordu. Freya korkmuş çocuğun yanına diz çöküp omuzlarından tuttu, "Armin! Kendine gel, çabuk!" aklına gelen şeyle hemen devam etti, "Eren nerede?" bu sefer dikkatini çekebilimişti çocuğun. Armin'in gözleri her şeyi açıklıyordu aslında, Freya onlara dogru gelen titanı görünce ilk onu öldürüp Armin'i tuttu ve onla diğerlerinin toplandığı yere gitti. Armin hala konuşmuyordu, sadece ağlıyordu. Mavi gözleri sonuna kadar açılmış, tir tir titriyordu. Freya onu çatıya koyduğunda hemen Jean'ın yanına gitti, "Jean!" Jean gözlerini ona çevirdi, onu görür görmez yanına gitti ve sarıldı. "Tanrım öldün sandım, aklım çıktı!" Freya sadece gülümsedi ve transa girmiş takıma baktı. Bu halde savaşacaklarını düşünmüyordu.