"PRINCESS IN DISGUISE"

PID 37 - " I'M NOT AFRAID OF GHOST"

Hi kay Chara at Tine. Ito na update ko ^_^.

JUS' POV

Im staring at the bluest eyes that Ive seen and I somewhat loved for a long time. He didn't change much. Just the thick blond hair that I used to combed with my fingers. I can also tell about a slight scar that appears in his forehead. What happened to that?

I dont know if how long we were staring with each other until a cough brought us or to me on what is happening but I can say that Charles must not heard it because he continue on staring at me.

A sound of people coming our way brought him back. He blink not once not twice but a lot of times to I guess make sure if he is seeing right.

"Kate" bulong nya na parang nag-aalangan kung ako ba talaga ang tinatawag nya.

Dahan dahan syang naglalakad papunta sa akin. Ewan ko ba pero hindi ko magalaw ang mga paa ko. Pakiramdam ko nakapako ang paa ko sa kinatatayuan ko at mga mga kadena na nakaposas sa ankle ko para hindi ako makagalaw sa kinatatayuan ko.

Every steps he takes the beating of my hearts is uncontrollable and erratic. Siguro kung may sakit ako sa puso nakabulagta na ako ngayon at ang headline bukas sa news ay babaeng namatay dahil sa nakita nya ulit ang ex nya.

Naramdaman ko ang mahigpit na nakahawak sa braso ko na para bang aalis ako sa kinatatayuan ko at hindi na babalik pero paano ko nga ba yun magagawa kung nakapako na nga ang mga paa ko. Tiningnan ko ang mahigpit na humahawak sa akin at ang braso ni Ky ang nakita ko. Napatingin ako sa kanya para sana sabihin na luwagan nya ang pagkakahawak sa braso ko ngunit ng matitigan ko ang mga mata nya nawala bigla ang lahat ng mga sasabihin ko.

Ang mga mata nya hindi yung mga mata ng taong kilala ko. His eyes held a lot of emotions. Surprised, anger, sad, love, and fear. Dahil sa nakita ko sa mga mata nya biglang nagkaroon ng lakas ang nga paa ko at tinawid ko ang maliit na distansya naming dalawa.

I dont care if nakikita kami ni Charles. I dont care kung ano man ang mararamdaman nya sa gagawin ko basta ang alam ko lang at ang gusto kong gawin ay ang yakapin ang boyfriend ko at iwala lahat ng mga emosyon na naglalaro sa kanya at magtiwala lang sya sa akin.

Nabigla si Ky ng yakapin ko sya dahil napaatras sya pero sandali lang yun at niyakap nya rin ako pabalik.

"I love you" mahina kong bulong sa kanya kahit na ang dami kong gustong sabihin para lang siguruhin sa kanya na wala ng akong nararamdaman kay Charles.

"I love you too" may bahid parin ng ewan ko kung paano ipaliwanag pero yun bang hindi mo malaman kung lahat ba ng sinasabi nya ay walang bahid ng kawalang tiwala.

"Kate" narinig ko naman na tawag sa akin ni Charles. Nakakapanibago na ganun ang tawag nya sa akin. I faced him at his just two meters away from me. Naramdaman kong bumalik ang higpit ng pagkakahawak ni Ky.

"Charles"

Nakikita kong gusto nya lumapit sa akin ngunit panay rin ang tingin nya kay Ky.

"How why are you here?" Hindi ko alam kong ano ba ang dapat kong sabihin.

"I've, we've been looking for you."

"Look Charles I don't want to be found and I dont know how you have me but please just leave me alone" the moment I finish what I said I saw the hurt that registered in his face.

"I cant" mahina nyang sabi pero alam kong alam nya na naririnig ko sya. Hindi parin nawawala ang sakit na nakasulat sa mukha nya at ang mga mata nya ay nababalot ng lungkot.