"PRINCESS IN DISGUISE"

"LAST BONUS CHAPTER"

JUS' POV

Sabi nga nila na sa hinaba-haba man daw ng prosesyon sa simbahan parin ang tuloy at siguro nga totoo yun kasi nandito ako ngayon nakaharap sa simbahan at naghihintay ng oras kung kailan ako papasok at pupunta sa taong naghihintay sa akin sa loob.

"Are you ready?" my dad asked me. I just smiled at him and nod my head, hindi ko maibuka ang bibig ko dahil sa kaba. Ganito ba talaga ng feeling? Parang lalabas na ang puso ko sa kaba.

"You can still run away, we are still outside the church" natawa naman ako sa sinabi ng daddy ko " I just want to make you smile, you seem very nervous"

"I just don't want to do the wrong thing, what if I might trip in walking there or I will stutter during my vows or worst I will faint for too much emotion, what am I going to do dad?" I ask him while fidgeting.

Ganito ba talaga ang feeling, para kang nahihilo na nasusuka na puno ng excitement at dahil dun para kang naiihi at natatae (pasintabi po sa mga kumakain) habang yung katawan mo na parang hindi mo na ma-control at feeling mo nanghihina ka na hindi ka na marunong maglakad at sa isang iglap eh parang gusto mong magtatalon sa tuwa o nabaliw lang talaga ako ngayon.

"Hey, stop thinking that way. If you keep on thinking about those thing those will likely to happen so change what you are thinking right now and think of the person waiting for you their inside. Do you think that if those things will happen to you, he will back out and leave you, just remember that no matter what will happen he will still be there waiting and loving you because if he will not be there I will deal with him" naiyak naman ako sa sinabi ni daddy.

"Thanks dad" I kissed his cheek and he wiped away my tears.

"You must not cry, you will ruin your make-up" narinig kung may nagsabi at napalingon ako, nakita ko si mama na papalapit sa akin. She is wearing a peach dress which matches the motif. She looks beautiful in her dress. Maybe if my mommy is still here she will be as beautiful as mama.

Habang papalit si mama sa amin bumalik sa akin ang lahat ng mga bagay na ginawa nya para sa akin. Sa pag-aaruga sa akin. Sa pagiging lagging nandyan kung may kailangan ako at lalong laon sa lahat ang sa pagiging mama ko.

Nang makalapit na si mama sa amin hindi ko mapigilan ang sarili ko at nayakap ko sya ng mahigpit "Thank you for everything mama, kung hindi dahil sayo wala ako ngayon dito"

Mama hugged me back and cried with me, "Don't forget about your mommy, I know that she is watching you right now and crying because her little baby is now a big girl and very beautiful, kaya tama na nga itong pagdadrama natin at baka akalain pa ni ate sa langit na burol itong nagaganap dito" natawa naman ako sa sinabi ni mama.

"Take you position please, the ceremony is about to start" sabi sa amin at pomosistion na si daddy at mama sa magkabilang side ko, I want them to be the one to walk me down the aisle.

...

KY'S POV

I am now standing in front of the altar waiting for the women who have my heart. Hindi ko alam kung bakit ako kinakabahan ng ganito. Makailang ulit ko nang pinahiran ang mga kamay ko dahil namamawis na sa kaba.

I keep on look at the close door of the church, behind that door is my forever.

"Alam mo matutunaw na yang panyo mo sa kakapahid mo dyan" nagsalita naman ang aking best man at ang matalik kong kaibigan na walng iba kung hindi si Clay. Hindi ko nalang siya pinansin at baka maasar lang ako.