Forever With You

CHAPTER 18

PABLO's POV

I don't know why all of a sudden ay naging ganito ako. Ano naman kung nalaman kong nililigawan si Bianca nung bagong kaibigan niya? Isn't that good for her? She'll be having someone beside her aside from me.

I keep on saying since then that it's good for her to have someone beside her aside of me para may makasama siya. Noong naging kaibigan niya si Ara, okay at kampante ako roon. But when she introduced Jeff to me as her friend few months ago, may naramdaman ako na hindi ko maintindihan. I can't explain it.

Alam ko noon na sinusubukan ako ni Bianca na idikit sa ibang babae para raw magka-girlfriend na ako pero hindi ako interesado roon at hindi ko gusto yung ginagawa niyang iyon kaya itinigil niya rin. I didn't do the same thing to her. I let her stick with me.

"Luh, ba't nagdadabog?"

Magkasalubong ang kilay kong napatingin sa kapatid kong bunso na si Denise nang mapagsabihan niya akong nagdadabog daw.

"Hindi ako nagdadabog." sabi ko.

"Ba't agagalet?"

"Hindi ako galit." mariin kong sambit tsaka nilagpasan siya at dumiretso nalang sa kwarto ko.

The reason why I went to Bianca's house is because I was planning to ask her out. To catch up dahil tumawag siya sakin kanina na may ikukwento raw sana siya pero dahil sinabi kong nasa studio ako ay hindi nalang niya itinuloy at sa susunod nalang daw. Hindi ko naman akalain na pagdating ko sa bahay nila ay sakto ring pag-uwi niya dahil lumabas sila ni Jeff.

I snorted as I remember it.

I sighed... I can't believe that my bestfriend have her suitor now. Parang dati lang, ako lang ang kasa-kasama niya, but Ara came but eventually left her, at ngayon naman yung manliligaw niyang si Jeff ang dumating.

I stared at the bunch of papers on my side table. It was a compilation of the songs that I wrote. Some of it were unfinished. Hindi ko 'yon natapos hindi dahil tinatamad ako, I will never get lazy doing what I love. The reason why I didn't get to finish some it because I feel like I'm lacking of inspiration. Feeling ko lang. Pero yung iba roon ay tapos na, irerecord nalang, kung marerecord man.

"May problema ba, Pau? Di ka nagsasalita."

Umiling lang ako kay Mama. Napansin niya pala yung pananahimik ko habang kumakain kami ng almusal.

"Broken ata 'yan, Ma."

Kumunot ang noo ko nang magsalita rin si Denise. Tumawa pa nga.

Sinamaan ko siya ng tingin. "Tahimik ka nga." medyo may inis kong sambit.

"Broken? May nililigawan ka ba, Pau?" tanong ulit tuloy ni Mama.

"Wala, Ma." sabi ko kaagad.

"Ah... Walang nililigawan kasi torpe."

"Ma, oh." pagsumbong ko kay Mama nang sumingit din sa usapan si Alex. Pinagtutulungan ba nila ako? Umagang-umaga, nang-aasar.

"Si Ate Bianca, hindi mo ba gusto, Kuya? Mabait naman siya, ah. Kasundo pa namin. Ayaw mo?"

I lightly raised a brow because of  what Alex suddenly said.

"Alex." pagsaway ni Mama sakaniya kaya napatahimik naman siya.

Napailing nalang ako nang bahagya. Dadagdag pa ba 'yon sa iisipin ko?

"Yung kaibigan mo 'yon, ah? Ba't di mo sinagot."

Napalingon ako kay Josh nang magsalita siya mula sa likod ko. Hindi ko alam na nandoon pala siya.

I just shrugged off as I put my phone on my pocket.