မှတ်ချက် ။
'အသက်မပြည့်ရင် မဖတ်ပါနဲ့ ' လို့ပြောရတဲ့အထိကိုယ်ကသြဇာမညောင်းမှန်းသိပေမဲ့ ၊ ဗဟုသုတ မပါတဲ့စာပေမို့၊ ဒီမှာဖတ်ပြီး ၊ ဒီမှာပဲထားခဲ့ပေးပါ။
စာအုပ်တစ်အုပ်ဆိုရင်တောင် ၊ အဖုံးပိတ်ပြီးစင်ပေါ်တင်လိုက်တာနဲ့အတွေးတွေကိုခွေးကျွေးပစ်လိုက်ပါ။
( ခါးထောက်ပြီး စောင်းကြည့်နေတဲ့အီမိုဂျီလေးကိုမြင်ယောင်ပြီးဖတ်ပေးပါ။ ) Lol
....... .......
သူတို့နှစ်ယောက်စလုံးကုတင်ပေါ်လူးလှိမ့်နေကြသည်မှာ၊ခြေရင်း၊ခေါင်းရင်းပင်မမှန်တော့ချေ။ ခွန်းမောင်၏အနမ်းကြမ်းကြမ်းတွေနှင့်ထိတွေ့ပြီးနောက်ပိုင်းမှာ ဝဠာ့ခန္ဓာမှာပျော့ခွေလာပြီဖြစ်သည်။
" အထဲတောင် မဝင်ရသေးဘူး ဝနာက မျော့နေပြီ! စိန်ခေါ်ထားတာ ဝနာနော်! "
" ခွန်းမောင် ....နောက်ရက်မှ "
" နိုး ... နောက်မှဆိုတာ သုတ်လွှတ်တာနဲ့ ရေကူးတာပဲကောင်းတယ်! "
ခွန်းမောင်၏စကားတွေကြောင့်မိုးထက်ဝဠာပို၍အရှက်သည်းကာ၊ဘာကြောင့်သည်လိုမျိုးစိန်ခေါ်မိလိုက်လည်းလဲမသိပါချေ။ လုံးဝ အပြက်သတ် ရှုံးပွဲကြုံရမှာသိသိရက်နဲ့ကို ...။
" ဒါဆို ခုနက ငါပြောသလောက်မကြမ်းနဲ့ ! "
" မောင်က တရုတ်ဆိုင် တစ်ခွန်းဆိုပဲရတယ်၊ ပြန်လဲလို့မရဘူး! "
ခံရမည့်ဆဲဆဲ ဝဠာသူ့ကိုယ်သူ၊စျေးဆစ်နေတဲ့ အဒေါ်ကြီးတစ်ယောက်လိုခံစားလိုက်ရသည်။ သည်ကောင်လေးစကားကိုတက်တိုင်းလျှောက်ပြောနေ၏။
စကားပွော၍အခြျိနျဆှဲနတောကိုသိတဲ့ခှနျးမောငျကတော့ခပျဖှဖှရယျကာ၊အလံဖွူပွနသေော လူအား၊ဆွဲပွေ့ကာ အုံ့မိုးလိုက်၏။
" ခွန်းမောင်...ကွန်ဒုံးသုံး! "
ခွန်းမောင်ကတော့မျက်မှောင်ကြုတ်ကာပြန်ပေးလာ၏။
" ဘာလုပ်မို့လဲ !"
" အဆုပ်အားကောင်းအောင် ၊ လေပူဖောင်းတွေထိုင်မှုတ်မလို့! "
ဝဠာရွဲ့ကာဖြေတော့ခွန်းမောင်ရယ်သံသြသြဖြင့်ရယ်လေတော့သည်။ မသိတာလည်းမဟုတ်ပဲ တမင်ကိုအမေးမြန်းထူနေတာမို့ပို၍ ပြောလိုက်မိသည်။
ဝဠာ့စကားအပြီးတွင်ရယ်လို့ခွန်းမောင်စကားထပ်ပြောလာ၏။
