အပိုင်း (15)🍊🍊🍊🍊🍊
"ရှေး..လာအုံးဗျာ.....''
"မလာဘူး...ဒီမှာ သမီးကို
ထမင်းခွန့်နေတယ်..မင်း
မမြင်ဘူးလား...''
"မမြင်လို့ ခေါ်နေတာပေါ့...
ကျွန်တော်...ခေါင်းမှာ ဆပ်ပြာ
တွေများပြီး မျက်လုံးစပ်နေလို့...
ရေကရော ဘာဖြစ်သွားတာလဲ
မသိဘူး...မြန်မြန်လာစမ်းပါဗျာ..."
"ညီမလေး သမီးကို အပြင်က
ဧည့်ခန်းခေါ်သွားပြီး ကျွေး
ထားလိုက်နော်..ပြီးရင် အမ လာ
ခဲ့မယ်..."
"ဟုတ်ကဲ့မမ..."
ကလေးထိန်း ကောင်မလေး အပြင်ထွက်
သွားမှ ရှေး ရေးချိုးခန်းနား အသာ
ကပ်သွားပြီး..
"တော်ဝင် မင်း အဆင်ပြေရဲ့လား..."
"မပြေဘူး....မြန်မြန်လာဗျာ..."
ရှေးအထဲဝင်ဖို့ တစ်ခုခုကိုသတိ
ရသွားကာ...
"မင်း..မင်း..အဝတ်အစားရော
ဝတ်ထားရဲလား..."
"ဟာ...ဒေါ်ရှေး..ခင်ဗျား...အမေးအမြန်း
ထူလိုက်လား..ဒီမှာစပ်နေပြီဗျ..မြန်မြန်လာ..."
ရှေးခေါင်းလေးငြိမ့်ပြကာ
တံခါးဖွင့်တော့ မပွင့်တာကြောင့်..
"တော်ဝင် မင်းကတံခါး လော့ချထား
တယ်လေ..ငါကဘယ်လိုဝင်လာရမလဲ...''
"အံဆွဲထဲမှာ သော့ရှိတယ်ဗျာ...မြန်မြန်လာခဲ့...."
ရှေး အမြန်အံဆွဲထဲ ကသော့
ကိုယူကာ..တံခါးကို ဖွင့်လိုက်တော့
ရသွားပြီး အထဲ ဝင်လိုက်စဥ်..
ဆပ်ပြာတွေ တစ်ကိုယ်လုံးပေါ်မှာ တင်နေပြီး
ခေါင်းမှာလည်းဆပ်ပြာတွေ အများကြီး
ဖြစ်နေကာ..ရှေး သူ့ပုံ စံကို ကြည့်ပြီး
ရယ်ချင်သွားသော်လည်း..ရှေး မရယ်
ရက်ပဲ သူ့အနားကို သွားကာ..အပေါ်က
ရေးဗန်းခလုတ်ကို ဖွင့်သော်လည်း မပွင့်..
တော်ဝင် အသံကြားတာ ကြောင့်..
"ရှေး..ခင်ဗျားလား.."
"ဟုတ်တယ်..ခဏလေး ငါရေဗန်းက
ရေကျလာလို့ ကြည့်နေတာ..."
"အဲ့ဒါအရင်ထား...ကျွန်တော်ခေါင်းဆေး
ဖို့ ရေအရင်ယူပေး..''
"အင်း..ခဏ..."
"ဒုန်း...အမလေး..."
"ဟာ...."
